ظهور
ظهور به معنای نمایان شدن امام مهدی(عج) پس از غیبت کبرا و پیش از قیام برای برپایی عدل و داد.
با توجه به اینکه ظهور در زمان گسترش فساد روی می دهد، چرا مانع فساد شویم؟
باید توجه نمود که شرط ظهور امام , گسترش فساد در اجتماع انسانی نیست؛ بلکه شرط ظهور، آماده شدن مردم برای ولایت پذیری است. که متاسفانه به دلیل ضعیف بودن درک مردم این شرط با فساد حاصل می شود. چون مردم ضعیف الایمان به ضرورت رهبری امام معصوم پی نبرده اند و تصور می کنند که با عقل عادی بشری می توانند جامعه را اداره کنند. اما وقتی این مسیر را به اشکال مختلف بپیمایند و دفعات متعدد سرشان به سنگ بخورد، می یابند که به رهبر معصوم نیازی دارند که هیچ چیز نمی تواند جای او را پر کند. در واقع انسان با مدیریت بشری، تنها در عالم فساد ایجاد می کند و خدای متعال نیز قسمتی از نتیجه کار انسان را به او می چشاند: (ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛[روم/41] فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند.) پس گسترش فساد زمینه را برای ظهور حضرت مهدی(عج) و اصلاح جامعه انسانی فراهم می سازد ; زیرا هنگامی که ظلم وجور زمین را فرا گرفت و بشریت گرفتار تبعیضات ناروا و مفاسد گوناگون گردید و مشکلات طاقت فرسا گریبان انسانها را گرفت و تجارب مختلف نشان داد که انسان تنها به اتکای نیروی خود و قوانینی که وضع کرده نمی تواند مشکلات را ریشه کن سازد و عدالت اجتماعی را در سراسر کره زمین مستقر نماید؛ در این هنگام، آمادگی فکری کامل برای پذیرش برنامه یک رهبر الهی پیدا می کند که بیماریهای این بیمار خسته را با نسخه های آسمانی خود درمان نماید و می فهمد که نقش دیگر و انقلاب برتری لازم است که به همه نابسامانیها خاتمه بخشد. و اصولا هیچ نهضت اصلاحی بدون یک زمینه فکری قبلی انجام نمی پذیرد و اصل عرضه و تقاضا که یک اصل اقتصادی است، در عین حال، یک اصل اجتماعی نیز می باشد و تا درخواستی در مردم نباشد، عرضه هر نوع کالای معنوی و مادی بی ارزش و بی ثمر خواهد بود. با توجه به این نکته می یابیم که اولا به اندازه کافی فساد عالم را گرفته است! و اگر ما بخواهیم اقدامی برای تعجیل ظهور انجام دهیم، آگاهی بخشی است که بشر دریابد که نسخه ای برای درمان بیماری اش وجود دارد. و درمان این مرض، جز با نسخه الهی و رهبری یک معصوم امکان ندارد. علاوه بر اینکه امام زمان (عج) نیاز به یارانی برای پیاده کردن حکومت جهانی دارد. و منتظران واقعی، نه تنها خود را آماده می کنند، بلکه باید به جذب نیرو نیز بپردازند تا کادری مهیا برای قیام حضرت وجود داشته باشد. کادری که فقط افراد صالح در آن می توانند حضور داشته باشند. حال اگر مانع فساد نشویم، چگونه افراد کافی برای این کادر به وجود خواهد آمد؟ و حتی اگر به این نکات دقیق توجه نکنیم , ما به چه دلیل طالب تعجیل در ظهور هستیم؟ آیا ما باید به تکالیف الهی خودمان بیندیشیم (که امری جز صالح شدن خود و تقویت حق نیست) یا اینکه وظیفه ما بهشت کردن کره زمین است؟ که اگر مطلوب بود از همان روز اول، خدای متعال به بشر اختیار و اراده ای نمی داد که با آن بخواهد در عالم فساد ایجاد کند.
باید توجه نمود که شرط ظهور امام , گسترش فساد در اجتماع انسانی نیست؛ بلکه شرط ظهور، آماده شدن مردم برای ولایت پذیری است. که متاسفانه به دلیل ضعیف بودن درک مردم این شرط با فساد حاصل می شود. چون مردم ضعیف الایمان به ضرورت رهبری امام معصوم پی نبرده اند و تصور می کنند که با عقل عادی بشری می توانند جامعه را اداره کنند. اما وقتی این مسیر را به اشکال مختلف بپیمایند و دفعات متعدد سرشان به سنگ بخورد، می یابند که به رهبر معصوم نیازی دارند که هیچ چیز نمی تواند جای او را پر کند. در واقع انسان با مدیریت بشری، تنها در عالم فساد ایجاد می کند و خدای متعال نیز قسمتی از نتیجه کار انسان را به او می چشاند: (ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛[روم/41] فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند.) پس گسترش فساد زمینه را برای ظهور حضرت مهدی(عج) و اصلاح جامعه انسانی فراهم می سازد ; زیرا هنگامی که ظلم وجور زمین را فرا گرفت و بشریت گرفتار تبعیضات ناروا و مفاسد گوناگون گردید و مشکلات طاقت فرسا گریبان انسانها را گرفت و تجارب مختلف نشان داد که انسان تنها به اتکای نیروی خود و قوانینی که وضع کرده نمی تواند مشکلات را ریشه کن سازد و عدالت اجتماعی را در سراسر کره زمین مستقر نماید؛ در این هنگام، آمادگی فکری کامل برای پذیرش برنامه یک رهبر الهی پیدا می کند که بیماریهای این بیمار خسته را با نسخه های آسمانی خود درمان نماید و می فهمد که نقش دیگر و انقلاب برتری لازم است که به همه نابسامانیها خاتمه بخشد. و اصولا هیچ نهضت اصلاحی بدون یک زمینه فکری قبلی انجام نمی پذیرد و اصل عرضه و تقاضا که یک اصل اقتصادی است، در عین حال، یک اصل اجتماعی نیز می باشد و تا درخواستی در مردم نباشد، عرضه هر نوع کالای معنوی و مادی بی ارزش و بی ثمر خواهد بود. با توجه به این نکته می یابیم که اولا به اندازه کافی فساد عالم را گرفته است! و اگر ما بخواهیم اقدامی برای تعجیل ظهور انجام دهیم، آگاهی بخشی است که بشر دریابد که نسخه ای برای درمان بیماری اش وجود دارد. و درمان این مرض، جز با نسخه الهی و رهبری یک معصوم امکان ندارد. علاوه بر اینکه امام زمان (عج) نیاز به یارانی برای پیاده کردن حکومت جهانی دارد. و منتظران واقعی، نه تنها خود را آماده می کنند، بلکه باید به جذب نیرو نیز بپردازند تا کادری مهیا برای قیام حضرت وجود داشته باشد. کادری که فقط افراد صالح در آن می توانند حضور داشته باشند. حال اگر مانع فساد نشویم، چگونه افراد کافی برای این کادر به وجود خواهد آمد؟ و حتی اگر به این نکات دقیق توجه نکنیم , ما به چه دلیل طالب تعجیل در ظهور هستیم؟ آیا ما باید به تکالیف الهی خودمان بیندیشیم (که امری جز صالح شدن خود و تقویت حق نیست) یا اینکه وظیفه ما بهشت کردن کره زمین است؟ که اگر مطلوب بود از همان روز اول، خدای متعال به بشر اختیار و اراده ای نمی داد که با آن بخواهد در عالم فساد ایجاد کند.
پاسخ:
باید توجه نمود که شرط ظهور امام , گسترش فساد در اجتماع انسانی نیست؛ بلکه شرط ظهور، آماده شدن مردم برای ولایت پذیری است. که متاسفانه به دلیل ضعیف بودن درک مردم این شرط با فساد حاصل می شود. چون مردم ضعیف الایمان به ضرورت رهبری امام معصوم پی نبرده اند و تصور می کنند که با عقل عادی بشری می توانند جامعه را اداره کنند. اما وقتی این مسیر را به اشکال مختلف بپیمایند و دفعات متعدد سرشان به سنگ بخورد، می یابند که به رهبر معصوم نیازی دارند که هیچ چیز نمی تواند جای او را پر کند.
در واقع انسان با مدیریت بشری، تنها در عالم فساد ایجاد می کند و خدای متعال نیز قسمتی از نتیجه کار انسان را به او می چشاند:
(ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛[روم/41] فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند.)
پس گسترش فساد زمینه را برای ظهور حضرت مهدی(عج) و اصلاح جامعه انسانی فراهم می سازد ; زیرا هنگامی که ظلم وجور زمین را فرا گرفت و بشریت گرفتار تبعیضات ناروا و مفاسد گوناگون گردید و مشکلات طاقت فرسا گریبان انسانها را گرفت و تجارب مختلف نشان داد که انسان تنها به اتکای نیروی خود و قوانینی که وضع کرده نمی تواند مشکلات را ریشه کن سازد و عدالت اجتماعی را در سراسر کره زمین مستقر نماید؛ در این هنگام، آمادگی فکری کامل برای پذیرش برنامه یک رهبر الهی پیدا می کند که بیماریهای این بیمار خسته را با نسخه های آسمانی خود درمان نماید و می فهمد که نقش دیگر و انقلاب برتری لازم است که به همه نابسامانیها خاتمه بخشد.
و اصولا هیچ نهضت اصلاحی بدون یک زمینه فکری قبلی انجام نمی پذیرد و اصل عرضه و تقاضا که یک اصل اقتصادی است، در عین حال، یک اصل اجتماعی نیز می باشد و تا درخواستی در مردم نباشد، عرضه هر نوع کالای معنوی و مادی بی ارزش و بی ثمر خواهد بود.
با توجه به این نکته می یابیم که اولا به اندازه کافی فساد عالم را گرفته است! و اگر ما بخواهیم اقدامی برای تعجیل ظهور انجام دهیم، آگاهی بخشی است که بشر دریابد که نسخه ای برای درمان بیماری اش وجود دارد. و درمان این مرض، جز با نسخه الهی و رهبری یک معصوم امکان ندارد.
علاوه بر اینکه امام زمان (عج) نیاز به یارانی برای پیاده کردن حکومت جهانی دارد. و منتظران واقعی، نه تنها خود را آماده می کنند، بلکه باید به جذب نیرو نیز بپردازند تا کادری مهیا برای قیام حضرت وجود داشته باشد. کادری که فقط افراد صالح در آن می توانند حضور داشته باشند. حال اگر مانع فساد نشویم، چگونه افراد کافی برای این کادر به وجود خواهد آمد؟
و حتی اگر به این نکات دقیق توجه نکنیم , ما به چه دلیل طالب تعجیل در ظهور هستیم؟ آیا ما باید به تکالیف الهی خودمان بیندیشیم (که امری جز صالح شدن خود و تقویت حق نیست) یا اینکه وظیفه ما بهشت کردن کره زمین است؟ که اگر مطلوب بود از همان روز اول، خدای متعال به بشر اختیار و اراده ای نمی داد که با آن بخواهد در عالم فساد ایجاد کند.
- [سایر] اگر شرط ظهور امام زمان (عج) گسترش فساد در روی زمین است، چرا با فسادمبارزه کنیم؟
- [سایر] برای تعجیل در ظهور امام زمان (عج) باید جامعه را اصلاح کنیم یا فساد را گسترش دهیم؟
- [سایر] آیا این درست است که باید با گسترش فساد، برای ظهور امام زمان (عج) زمینهسازی کنیم؟
- [سایر] آیا گسترش فساد و تباهی از جمله زمینهها و عوامل ظهور امام زمان (عج) است؟
- [سایر] با توجه به فراگیری ظلم و فساد در عالم ، چرا امام ظهور نمی کند؟
- [سایر] مهمترین مانع ظهور چیست؟ چه کنیم مانع ظهور نباشیم؟
- [سایر] بین فراگیری ظلم و فساد قبل ظهور امام زمان و زمینهسازی برای ظهور، تناقض وجود دارد.
- [سایر] آیا امام زمان (علیه السلام) بعد از ظهور تکنولوژی کنونی را گسترش می دهند؟
- [سایر] آیا پر شدن زمین از ظلم و فساد از شرایط ظهور است؟ آیا ظهور زمان معینی دارد؟
- [سایر] منظور از شایع شدن فساد قبل از ظهور چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] 14 چنانچه موجب فساد و انحراف نشود جایز است.
- [آیت الله سیستانی] ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی که کسی در آنجا نیست در صورتی که احتمال فساد برود حرام است ، هر چند طوری باشد که کسی دیگر بتواند وارد شود ، ولی اگر احتمال فساد نرود ، اشکال ندارد .
- [آیت الله وحید خراسانی] فروختن میوه یک سال قبل از ظهور ان بدون ضمیمه جایز نیست و فروختن میوه دو سال یا بیشتر از ان و همچنین فروختن میوه یک سال با ضمیمه جایز است و بعد از ظهور ان پیش از ان که دانه ببندد و گلش بریزد احتیاط مستحب ان است که چیزی از حاصل زمین مانند سبزیها یا مال دیگری با ان بفروشند و یا میوه بیشتر از یک سال را به او بفروشند
- [آیت الله مکارم شیرازی] رنگهایی که مانع رسیدن آب به بدن نیست، برای وضو ضرری ندارد ولی اگر مانع باشد،یا شک کندکه مانع است یا نه، باید آن را برطرف سازد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] پوشیدن لباسی که مایه هتک و بی آبرویی انسان یا منشأ فساد می شود اشکال دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] وجود انگشتر و دستبند و مانند آن اگر مانع رسیدن آب نباشد، برای وضو ضرری ندارد و می تواند آن را جابه جا کند تا آب به زیر آن برسد و شسته شود و اگر بعد از وضو، انگشتر یا مانع دیگری در دست ببیند و نداند موقع وضو بوده یا نه،وضوی او صحیح است، به شرط این که احتمال بدهد در حال وضو توجه به این امر داشته است.
- [آیت الله اردبیلی] بودن مرد و زن نامحرم در یک اتومبیل اشکال ندارد، مگر این که مظنّه فساد و گناه وجود داشته باشد.
- [آیت الله اردبیلی] به طور کلّی سرگرمیهای گوناگون اگر همراه با کار حرام یا مستلزم حرام نباشند، اشکال ندارد؛ بنابر این گوشدادن و دیدن برنامههای سینما، تئاتر، رادیو، تلویزیون، ماهواره و مانند آن، چنانچه مستلزم فساد افکار و اخلاق فرد یا جامعه و یا ترویج باطل نباشد، اشکال ندارد؛ ولی باید مواظب باشند مانع از کارهای واجب و مهم نشود و مخصوصا نسبت به کودکان دقّت بیشتری اعمال گردد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی که کسی در آن جا نیست و دیگری هم نمی تواند وارد شود در صورتیکه احتمال فساد برود جایز نیست ولی اگر طوری باشد که کس دیگر بتواند وارد شود، یا بچّه ای که خوب و بد را می فهمد در آنجا باشد یا احتمال فساد نرود اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی که کسی آنجا نیست و دیگری هم نمیتواند وارد شود درصورتی که احتمال فساد برود حرام است، ولی اگر طوری باشد که کس دیگر بتواند وارد شود، یا بچهای که خوب و بد را میفهمد در آنجا باشد یا احتمال فساد نرود اشکال ندارد.