با نامحرم چطور رفتار کنیم که موجب جلب توجه و گناه نشود؟

با نامحرمان چطور رفتار کنیم که نظرشان به ما جلب نشود؟ و برخوردمان چطور باشد که گناه نکنیم؟

در این مورد خداوند هم وظیفه خانمها و هم وظیفه آقایان را در آیات 30 و 31 سوره مبارکه نور مشخص کرده است. (به مردان با ایمان بگو دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه‌ تر است زیرا خدا به آنچه می کنند آگاه است؛ و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسری خود را بر سینه خویش [فرو] اندازند و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [همکیش] خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که [از زن] بی ‌نیازند یا کودکانی که بر عورتهای زنان وقوف حاصل نکرده‌ اند آشکار نکنند و پاهای خود را [به گونه‌ ای به زمین] نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می دارند معلوم گردد ای مؤمنان همگی [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید.)
مهمترین مسئله اینست که انسان بین خودش و خدا بتواند ادعا کند که سعی در جلب توجه نامحرم نداشته و به قول قرآن تبرج نکرده است. این شامل هر چیزی می شود و انسان خودش کاملا متوجه این مسئه هست و لازم نیست که برایش توضیح داده شود. (بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ؛ وَلَوْ أَلْقَی مَعَاذِیرَهُ؛ بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است ؛ هر چند در ظاهر برای خود عذرهایی بتراشد.) (سوره قیامت، 14 و 15)
تبرج و جلوه گری به انحاء مختلف امکان پذیر است، حتی به شکل ایجاد ظواهر مومنانه. ممکن است شخصی با پوشش اسلامی هم مبتلا به گناه تبرج و جلوه گری باشد و البته که خودش از این مسئله آگاه است.
/288/