رابطه با نامحرم تا چه حد؟

چند وقتی با خانم بیوه ای آشنا شدم چون همسر دارم راضی به صیغه نمی‌شود؛ الان یک ماهی است با هم در تماسیم، تلفنی یا یک ساعتی با هم بیرون میرویم. ولی هیچ نظر بدی نبوده ومثل 2 دوست بودیم. آیا از نظر شرعی ایراد دارد؟ نیاز به هم زدن رابطه هست باید توبه کرد؟

اگر ضرورتی ایجاب نمی‌کند حتّی الامکان چنین روابطی با نامحرم برقرار نشود. اینکه در احکام شرعی می‌فرمایند در غیر ضرورت مکروه است مرد با زن هم صحبت شود، مخصوصا مرد و زن جوان، به این دلیل است که چه بسا همین هم صحبت شدنها، غرایز جنسی افراد را تحریک کند و یک اُلفت و محبّت شهوانی بین مرد و زن ایجاد گردد و نقطه آغازی برای غوطه ‌ور شدن در انحراف شود. در هر حال انسان باید دقیقا درون خود را بکاود و باطنش را عمیقا مطالعه کند که مثلاً صحبت کردن با افراد نامحرم چه ضرورتی برای او دارد. ثانیا: در صورت ناچاری و ضرورت، روابط با نامحرم تا آنجا که به شکستن حریم احکام الهی منجر نشود، اشکالی ندارد. بنابراین، گفتگو و نگاه‌های متعارف بدون قصد لذّت و ریبه، اشکالی ندارد. امّا با این حال، حتی‌ الامکان لازم است به گونه‌ ای باشد که کمترین اختلاط پدید آید و در برخورد و گفتگو، هنجارهای شرعی زیر باید رعایت شود:

1 از گفتگوهای تحریک کننده پرهیز شود. شوخی و خنده با نامحرمان جایز نیست و اگر موجب فتنه و فساد شود قطعا حرام است.
2 از نگاه‌های آلوده و شهوانی خودداری شود.
3 حجاب شرعی رعایت شود.
4 قصد تلذّذ و ریبه در کار نباشد.
5 دو نفر نامحرم در محیط بسته، تنها نمانند.
6- هنگام صحبت کردن با نامحرم به او نگاه نکند و به هیچ قسمتی از بدن او خیره نشود.
7- در همه حال، خدا را ناظر بر اعمال و رفتار خود بدانید و عفّت و حیا را فراموش نکنید. روشن است که هر فرد خود بهتر می‌تواند تشخیص دهد که کجا از مرز فراتر رفته است. (بَلِ الْإِنسَانُ عَلَی‌ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ؛ آدمی بر نفس خود آگاه و بیناست)[1]

در این مورد خاص ، با توجه به نامحرم بودن تان احتمال وخوف گناه ومعصیت می رود از اینرو باید از ادامه این ارتباط خودداری نمایید.

[1]- سوره قیامت، آیه 14.