مشکل خیلی بزرگی در زندگی دارم ،چرا خدا دعایم را مستجاب نمی کند ؟

مشکل خیلی خیلی بزرگی تو زندگیم دارم و تا زمانی که اون مشکل باشه من نمیتونم نفس راحت بکشم. انگار تو انفرادی ام و دارن بهم زجر میدن ، تورو به بزرگی و عظمت خدا دعا کنید که دعام مستجاب بشه و مشکلمو خدا حل کنه.

اغلب کسانی که در مورد اجابت دعای خود اعتراض می کنند و می گویند چرا دعایم اجابت نمی شود از ضعف نگرش در این زمینه رنج می برند.
اگر انسان نگرش درستی نسبت به دعا داشته باشد هم دعا می کند و هم آرامش دارد و نگران چیزی نیست.
در این راستا ذکر چند نکته در پاسخ به سؤال شما لازم و ضروری است؛ تقاضا دارم هر نکته را چند بار با دقت، مطالعه کنید:
1- انسان به هنگام دعا کردن، فقط باید خدا را با قلب و زبان، بخواند و از خدا طلب برآورده شدن حاجت را داشته باشد. گاه انسان در دعا با زبان، خدا را می خواند، ولی در قلب چشم امید به خلق خدا دارد. این خود مانعی است بر سر راه استجابت دعا.
2- در هنگام دعا باید (مضطر) بود. مضطر همچون کسی است که در دریا خود را در حال غرق شدن می بیند و برای خود پناهی جز خدا نمی یابد؛ در این صورت چگونه خدا را می خواند؟
3- دعا کردن آدبی دارد که اگر رعایت شود دعا در معرض اجابت قرار می گیردو خدای متعال هم وعده اجابت داده است اما اولا خدای متعال روی مصالح و حکمت خود کار می کند و ثانیا وعده اجابت او در حد اقتضا است نه علیت. یعنی اگر مانعی در کار نباشد اقتضای اجابت دارد و این به این معنا نیست که دعای ما علت حتمی اجابت باشد و خداوند را مجبور به اجابت کنیم.
4- یکی از شرایط مهم دعا تلاش و کوشش خود شخص برای تحقق خواست هایش است. دعا در صورتی اجابت می شود که خود شخص تمام تلاش خود را برای هدف اش کرده باشد و در این زمینه کوتاهی صورت نگرفته باشد.
5- اجابت ممکن است تا مدتی به تاخیر بیافتد و این به معنای عدم اجابت نیست.
6- مومن تسلیم خدا است ما نباید با دعا کردن روح تسلیم را از دست بدهیم و مانند بچه ها بر خواسته خود پافشاری کنیم. وظیفه ما دعا کردن و درخواست از خدای متعال است و اقضای ایمان و توکل و تسلیم این است که نتیجه نهایی امور را به خداوند بسپاریم.
7- وقتی دعا می کنیم باید باور داشته باشیم که خداوند اگر مصلحت بداند حتما حاجت ما را می دهد.
8- ممکن است خداوند برای (امتحان بنده)، حاجت او را ندهد، یا به تاخیر اندازد. آیا فقط زمانی که خداوند حاجت ما را بدهد به او ایمان داریم؟ آیا اگر در برآورده شدن حاجت تاخیر افتد، اعتماد ما به خدا کم رنگ می شود؟ و یا بقول فرمایش شما به او بدگمان می شویم؟
بدبینی به حضرت حق، که وجودش خیر محض است و از هر گونه خطایی مبری است، از ضعف ایمان است و شاید این ضعف شما در ایمان فقط با عدم استجابت دعا خود را نشان می داد؛ لذا خداوند مهربان، قبل از اینکه فرصت ها از دست برود عیب شما را به شما نشان داده است تا آستین همت را بالا زده، این ضعف را برطرف کنید!
9- گاه ممکن است دعا مستجاب شده، اما زمان آن نرسیده باشد. حضرت موسی (علیه السلام) آل فرعون را نفرین کرد و خداوند اجابت کرد اما بنا بر مصلحت الهی، چهل سال طول کشید!
10- چرا هر گاه دعا مستجاب نمی شود به گردن خدا می اندازیم؟ شاید ما کاری کردیم که دعایمان به اجابت نمی رسد؟ اگر در دل، باور کنیم که همه نقصها از ما است، مشکل حل می شود. حضرت یونس نبی (علیه السلام) گفت: (انی کنت من الظالمین) سپس دعایش مستجاب شد؛ (فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین)
گاه انسان (گمان ) می کند که اهل گناه نیست؛ در حالی که مرتکب گناهان می شود ولی خود نمی داند. ما گاهی گمان می کنیم تنها با ترک دزدی و... وخواندن نماز و گرفتن روزه و... از گناهان دور شده ایم؛ در حالی که ممکن است پدر و مادر از ما راضی نباشند و ما نسبت به آن ها بی توجه باشیم.
در روایات اسلامی آمده است که: اگر والدین به صورت شما زدند، بدون ذره ای ترش رویی، طرف دیگر صورت را به آن ها نشان دهید و آمادگی خود را برای سیلی دیگری اعلام دارید! و یا در روایتی دیگر فرزند را غلام حلقه بگوش والدین می داند؛ براستی آیا ما در ارتباط با والدین، اینگونه رفتار کرده، مانند غلام حلقه بگوش از آن ها اطاعت می کنیم؟!
و یا ممکن است تنها با زبان خود کسی را آزرده باشیم (بویژه محارم). شکستن دل دیگران خود از گناهان بسیار بزرگ است که چه بسا به آن توجه نداریم. و یا برخی نماز می خوانند ولی توجهی به اداء نمازهای قضا ندارند.
لقمه ی ناپاک و حرام و ندادن خمس و زکات مال، هم از جمله گناهانی است که کمتر کسی به آن توجه دارد.
11- باید دید دعا چه دعایی است؟ آیا درخواست های ما از خداوند درست است یا خیر؟ بعنوان مثال: ممکن است برای ازدواج، فلان فرد مشخص را مد نظر گرفته، با اصرار از خداوند می خواهیم که دعای ما را اجابت کند؛ در حالی که خدای حکیم و عالم به غیب می داند که همان فرد، در خانه بداخلاق بوده، یا دو سال دیگر تصادف کرده و از دنیا می رود و ... این ازدواج به صلاح شما نیست.
پس در دعا نباید برای خدا، تعیین تکلیف کرد بلکه از او بخواهیم به هر طریقی که خیر مااست مثلاً شرایط ازدواج را برایمان فراهم کند.
** سخن پایانی اینکه:
در هر شرائطی راضی به رضای خدای مهربان، حکیم، رؤوف و عالم به غیب باشیم. امام حسین (علیه السلام) در بدترین شرائط ظهر عاشورا، در حالی که همه عزیزانش را از دست داده، در حالی که زخمی و تشنه است و زن و فرزندانش در محاصره دشمن هستند می فرماید: رضا به قضائک، تسلیما لامرک، لا معبود سواک..!