بنا بر ظواهر آیات و آنچه در کتاب‌های تفسیر آمده است، مراد از (نبأ عظیم) قرآن است. برخی نیز گفته اند مراد، معاد و قیامت است. در بعضی از روایات نیز آمده است که مراد از (نبأ عظیم)، حضرت علی(ع) می‌باشد؛ ولی این روایات جنبه تأویل و بطول قرآن را دارد نه تفسیر و بیان ظاهر معنا.
درباره آیه }A(إِنَّا أَنْزَلْناهُ ...) ؛ (12:2)}A سوره (قدر) نیز موضوع به همین صورت است؛ یعنی، معنای ظاهر آیه آن است که قرآن، در شب قدر نازل شده؛ ولی در بعضی از روایات آمده است که لیلة (فاطمه) و قدر (خداوند) است. کسی که حضرت فاطمه(س) را آن گونه که باید بشناسد شب قدر را درک کرده است، (تفسیر فرات کوفی ذیل سوره قدر). این قبیل روایات، تفسیر بطون قرآن و تأویل آن است.
(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 4/2805)
