چرا در حادثه غدیر رسول خدا لفظ مولی را به کار بردند و خلیفه و وصی را استفاده نکردند تا سنی و شیعه برداشت های مختلفی از آن نکرده و تفرقه و اختلاف در امت ایجاد نشود? پاسخ: اولا : اگر بنابر توجیه روایات و محمل تراشیها و تفسیرهای نابجا باشد با هیچ عبارتی نمی توان مطلبی را اثبات کرد. مثلا آیا اگر پیامبر(ص) به جای کلمه مولی کلمه خلیفه را بکار می برد، آنان که حدیث غدیر را با این همه وضوح توجیه کرده اند نمی گفتند منظور از خلیفه، خلیفه در ردّ امانات و ادای دیون و امثال آن است؟ و یا ادعا نمی کردند منظور از خلیفه، امام است ولی بالمآل و در نهایت، پس منافات با خلافت دیگران قبل از او ندارد. حقیقت آن است که رسول خدا(ص) با هر زبانی خلافت و امامت علی(ع) را بیان کرد. مگر نه آن است که در روایات بسیاری با عنوان (خلیفه من) علی(ع) را معرفی کرده است، پاسخ اهل سنت به آن روایات چیست؟ به عنوان نمونه چند مورد از روایاتی که رسول خدا(ص) در آنها علی(ع) را به عنوان خلیفه خود نام برده است از مصادر عامه بیان می کنیم: 1 تاریخ الامم والملکوک، حافظ ابن جریر الطبری، ج1، ص541؛ 2 الکامل ، ابن اثیر، ج2، ص62؛ 3 کنز العمال، العلامة المتقی الهندی، ج13، ص114؛ 4 المستدرک علی الصحیحین، الحافظ الحاکم النیشابوری، ج3، ص133؛ 4 التلخیص، الحافظ الذهبی (چاپ شده در حاشیه مستدرک حاکم)، ج3، ص133 . اضافه بر اینها علامه امینی در روایت رسول اکرم(ص) لفظ (خلیفتی) را از منابع بسیار متعدد روایی، تفسیری و تاریخی اهل سنت نظیر: مسند احمد حنبل، تفسیر کشف البیان ثعلبی، جمع الجوامع سیوطی وخصائص نسائی نقل می کند که برای آگاهی بیشتر می توانید به کتاب ارزشمند الغدیر ج2، ص278 مراجعه بفرمایید. ثانیا : دلایل وقراین بیشماری بر اینکه مراد از مولی در حدیث غدیر ولایت وسرپرستی است وجود دارد که ذیلا به برخی از آنها اشاره میکنیم تفصیل مطلب را میتوانید به کتاب الغدیر ویا ترجمه خلاصه آن که چاپ شده است مراجعه کنید . أ- هیچ کدام از معانی مولی با حدیث غدیر مناسب نیست به جزهمان معنای ولایت یعنی سرپرستی واولی به تصرف بودن یکی از معانی مولی رب و پروردگار است که قطعا مراد نیست معنای همسایه میهمان داماد نیز قطعا مراد نیست به دلیل سبک و ناصحیح بودن آن معنی ندارد که پیامبر بفرماید هر که من همسایه ویا داماد اویم پس علی دامادو همسایه اوست دیگر از معانی آن دوست و یاری کننده است که که بسیار از اهل سنت انرا به این معنی دانسته اند این معنی نیز نمیتواند مراد باشد چون دوستی میان مسلمانان مطلب جدیدی نبود که پیامبر اکرم آن اجتماع بزرگ را در آفتاب سوزان نگه دارد واشاره به نزدیک شدن مرگش بفرماید وبعد بگوید علی را دوست بدارید دوستی میان آحاد مسلمانان مطلب جدیدی نیست که پیامبر بخواهد آنرا در آن موقعیت بیان کند در آیات متعددی از قرآن این مطلب قبلا به مسلمانان گوشزد شده بود و اختصاص دادن این دوستی به امیر مومنان علیه السلام هم وجه منطقی ندارد علاوه بر اینکه قراین قبل و بعد کلام نافی این برداشت است که به آن در مطالب بعدی اشاره میشود ب- پیامبر اکرم در آغاز حدیث غدیر میفرماید آیا من بر شما از خودتان سزوارتر نیستم یعنی آیا من بر شما ولایت مطلقه ندارم آنگاه حضرت به دنبال این سخن میفرماید پس هر که من مولای اویم علی مولای اوست در حقیقت این سخن متفرع بر جمله قبلی است که میفرماید الست اولی بکم من انفسکم که همین ولایت برای پیامبر در قرآن کریم آمده است (النَّبِیُّ أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ) جمله اول حدیث را بزرگانی از محدثان اهل سنت همچون احمد بن حنبل ابن ماجه نسائی طبری ترمذی وسیوطی نقل کرده اند . ت- سخن پیامبر در پایان حدیث غدیر که میفرماید الله اکبر بر کامل شدن دین وتکمیل نعمت خشنودی خداوند به پیامبری من و ولایت علی بن ابی طالب . ث- سخن حضرت پیش از بیان حدیث که میفرماید نزدیک است که فراخوانده شوم واجابت نمایم و یا مطابق نقلی نزدیک است که فرشته پروردگارم بیاید و من پذیرای دعوت او باشم که با این جملات حضرت نزدیکی مرگ خود را بیان می کنند و به مردم میفهمانند امر مهمی از تبلیغ باقی مانده بوده که حضرت نگران بوده مبادا پیش از ابلاغ آن مرگش فرا برسد وفرصت تبلیغ پیدا نکند ورسالتش نا تمام بماند . ج- سخن پیامبر که پس از حدیث غدیر میفرماید به من تبریک بگویید زیرا خداوند مرا به پیامبری واهل بیتم را به امامت برگزید این مطلب را خرکوشی نیشابوری ازاهل سنت در بشاره المصطفی آورده است ضمن آنکه پس از حدیث غدیر تهنیت گویی به پیامبر وامیرمومنان آغاز شده و از جمله تهنیت گویان خلیفه دوم بوده است که به امیر مومنان میگوید به به ای علی گردیدی مولای من ومولای هر مرد وزن مومن . ح- در شروع خطبه مطابق برخی از نقل ها پیامبر میفرماید ای مردم به چه چیز شهادت میدهید آنان گفتند شهادت به لااله الا الله فرمود پس از آن به چه؟ گفتند به این که محمد بنده وفرستاده اوست بعد فرمود ولی شما کیست گفتند خدا ورسولش مولای ما هستند در این لحظه پیامبر بازوی علی را بلند کرد وفرمود هرکس خدا ورسولش مولای اوست همانا این علی مولای اوست این عبارت را ابن جریر نقل کرده است . خ- برداشت حاضران در صحنه و ادبا و لغت شناسان بزرگی که پس از مدت زمانی آنرا شنیدند همین معنی را برداشت کرده اند از جمله خود امیر مومنان علیه السلام که در ضمن اشعاری به معاویه مینویسد ولایت مرا بر شما در روز غدیر رسول خدا واجب نمود ای اشعار را ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج4 ص 122 و ابن حجر در صواعق ص133 نقل کرده اند و از جمله شاعر بزرگ حسان بن ثابت است قیس بن سعد محمد محمد بن عبد الله حمیری عمر عاص کمیت شاعر ودهها نفر دیگر که جهت اطلاع بر مستندات این مطالب از کتب اهل سنت ودیگر قراین که هیجده قرینه شمارش شده میتوانید به کتاب ترجمه خلاصه غدیر مراجعه کنید .
چرا در حادثه غدیر رسول خدا لفظ مولی را به کار بردند و خلیفه و وصی را استفاده نکردند تا سنی و شیعه برداشت های مختلفی از آن نکرده و تفرقه و اختلاف در امت ایجاد نشود?
چرا در حادثه غدیر رسول خدا لفظ مولی را به کار بردند و خلیفه و وصی را استفاده نکردند تا سنی و شیعه برداشت های مختلفی از آن نکرده و تفرقه و اختلاف در امت ایجاد نشود?
پاسخ: اولا : اگر بنابر توجیه روایات و محمل تراشیها و تفسیرهای نابجا باشد با هیچ عبارتی نمی توان مطلبی را اثبات کرد. مثلا آیا اگر پیامبر(ص) به جای کلمه مولی کلمه خلیفه را بکار می برد، آنان که حدیث غدیر را با این همه وضوح توجیه کرده اند نمی گفتند منظور از خلیفه، خلیفه در ردّ امانات و ادای دیون و امثال آن است؟ و یا ادعا نمی کردند منظور از خلیفه، امام است ولی بالمآل و در نهایت، پس منافات با خلافت دیگران قبل از او ندارد.
حقیقت آن است که رسول خدا(ص) با هر زبانی خلافت و امامت علی(ع) را بیان کرد. مگر نه آن است که در روایات بسیاری با عنوان (خلیفه من) علی(ع) را معرفی کرده است، پاسخ اهل سنت به آن روایات چیست؟
به عنوان نمونه چند مورد از روایاتی که رسول خدا(ص) در آنها علی(ع) را به عنوان خلیفه خود نام برده است از مصادر عامه بیان می کنیم:
1 تاریخ الامم والملکوک، حافظ ابن جریر الطبری، ج1، ص541؛
2 الکامل ، ابن اثیر، ج2، ص62؛
3 کنز العمال، العلامة المتقی الهندی، ج13، ص114؛
4 المستدرک علی الصحیحین، الحافظ الحاکم النیشابوری، ج3، ص133؛
4 التلخیص، الحافظ الذهبی (چاپ شده در حاشیه مستدرک حاکم)، ج3، ص133 .
اضافه بر اینها علامه امینی در روایت رسول اکرم(ص) لفظ (خلیفتی) را از منابع بسیار متعدد روایی، تفسیری و تاریخی اهل سنت نظیر: مسند احمد حنبل، تفسیر کشف البیان ثعلبی، جمع الجوامع سیوطی وخصائص نسائی نقل می کند که برای آگاهی بیشتر می توانید به کتاب ارزشمند الغدیر ج2، ص278 مراجعه بفرمایید.
ثانیا :
دلایل وقراین بیشماری بر اینکه مراد از مولی در حدیث غدیر ولایت وسرپرستی است وجود دارد که ذیلا به برخی از آنها اشاره میکنیم تفصیل مطلب را میتوانید به کتاب الغدیر ویا ترجمه خلاصه آن که چاپ شده است مراجعه کنید .
أ- هیچ کدام از معانی مولی با حدیث غدیر مناسب نیست به جزهمان معنای ولایت یعنی سرپرستی واولی به تصرف بودن یکی از معانی مولی رب و پروردگار است که قطعا مراد نیست معنای همسایه میهمان داماد نیز قطعا مراد نیست به دلیل سبک و ناصحیح بودن آن معنی ندارد که پیامبر بفرماید هر که من همسایه ویا داماد اویم پس علی دامادو همسایه اوست دیگر از معانی آن دوست و یاری کننده است که که بسیار از اهل سنت انرا به این معنی دانسته اند این معنی نیز نمیتواند مراد باشد چون دوستی میان مسلمانان مطلب جدیدی نبود که پیامبر اکرم آن اجتماع بزرگ را در آفتاب سوزان نگه دارد واشاره به نزدیک شدن مرگش بفرماید وبعد بگوید علی را دوست بدارید دوستی میان آحاد مسلمانان مطلب جدیدی نیست که پیامبر بخواهد آنرا در آن موقعیت بیان کند در آیات متعددی از قرآن این مطلب قبلا به مسلمانان گوشزد شده بود و اختصاص دادن این دوستی به امیر مومنان علیه السلام هم وجه منطقی ندارد علاوه بر اینکه قراین قبل و بعد کلام نافی این برداشت است که به آن در مطالب بعدی اشاره میشود
ب- پیامبر اکرم در آغاز حدیث غدیر میفرماید آیا من بر شما از خودتان سزوارتر نیستم یعنی آیا من بر شما ولایت مطلقه ندارم آنگاه حضرت به دنبال این سخن میفرماید پس هر که من مولای اویم علی مولای اوست در حقیقت این سخن متفرع بر جمله قبلی است که میفرماید الست اولی بکم من انفسکم که همین ولایت برای پیامبر در قرآن کریم آمده است (النَّبِیُّ أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ) جمله اول حدیث را بزرگانی از محدثان اهل سنت همچون احمد بن حنبل ابن ماجه نسائی طبری ترمذی وسیوطی نقل کرده اند .
ت- سخن پیامبر در پایان حدیث غدیر که میفرماید الله اکبر بر کامل شدن دین وتکمیل نعمت خشنودی خداوند به پیامبری من و ولایت علی بن ابی طالب .
ث- سخن حضرت پیش از بیان حدیث که میفرماید نزدیک است که فراخوانده شوم واجابت نمایم و یا مطابق نقلی نزدیک است که فرشته پروردگارم بیاید و من پذیرای دعوت او باشم که با این جملات حضرت نزدیکی مرگ خود را بیان می کنند و به مردم میفهمانند امر مهمی از تبلیغ باقی مانده بوده که حضرت نگران بوده مبادا پیش از ابلاغ آن مرگش فرا برسد وفرصت تبلیغ پیدا نکند ورسالتش نا تمام بماند .
ج- سخن پیامبر که پس از حدیث غدیر میفرماید به من تبریک بگویید زیرا خداوند مرا به پیامبری واهل بیتم را به امامت برگزید این مطلب را خرکوشی نیشابوری ازاهل سنت در بشاره المصطفی آورده است ضمن آنکه پس از حدیث غدیر تهنیت گویی به پیامبر وامیرمومنان آغاز شده و از جمله تهنیت گویان خلیفه دوم بوده است که به امیر مومنان میگوید به به ای علی گردیدی مولای من ومولای هر مرد وزن مومن .
ح- در شروع خطبه مطابق برخی از نقل ها پیامبر میفرماید ای مردم به چه چیز شهادت میدهید آنان گفتند شهادت به لااله الا الله فرمود پس از آن به چه؟ گفتند به این که محمد بنده وفرستاده اوست بعد فرمود ولی شما کیست گفتند خدا ورسولش مولای ما هستند در این لحظه پیامبر بازوی علی را بلند کرد وفرمود هرکس خدا ورسولش مولای اوست همانا این علی مولای اوست این عبارت را ابن جریر نقل کرده است .
خ- برداشت حاضران در صحنه و ادبا و لغت شناسان بزرگی که پس از مدت زمانی آنرا شنیدند همین معنی را برداشت کرده اند از جمله خود امیر مومنان علیه السلام که در ضمن اشعاری به معاویه مینویسد ولایت مرا بر شما در روز غدیر رسول خدا واجب نمود ای اشعار را ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج4 ص 122 و ابن حجر در صواعق ص133 نقل کرده اند و از جمله شاعر بزرگ حسان بن ثابت است قیس بن سعد محمد محمد بن عبد الله حمیری عمر عاص کمیت شاعر ودهها نفر دیگر که جهت اطلاع بر مستندات این مطالب از کتب اهل سنت ودیگر قراین که هیجده قرینه شمارش شده میتوانید به کتاب ترجمه خلاصه غدیر مراجعه کنید .
- [سایر] علتهای اختلاف دیدگاه شیعه و اهل سنّت نسبت به زمان تولد پیامبر اسلام(ص) چیست؟
- [سایر] آیا در منابع اهل تسنن،برتری حضرت خدیجه بر دیگر زنان پیامبر اکرم، و شیعه بودن ام سلمه موجود است؟
- [سایر] آیا مذهب حضرت علی(عله السلام) شیعه بوده یا سنی و آیا در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) شیعه وجود داشته یا خیر؟
- [سایر] آیا حضرت محمد(صلی الله علیه وآله)شیعه بوده است یا سنی؟ پس چرا بعدها دو گروه به وجود آمده است؟
- [سایر] با توجه به آیات 2 سوره فتح و 19 سوره محمد، چرا اهل سنت عصمت پیامبراکرم(ص) را فقط در دریافت وحی می پذیرند؟
- [سایر] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در چه سنی با عایشه ازدواج کردو هدف از این ازدواج چه بود؟
- [سایر] اهل سنت قائلند که اگر حدیث جابر صحیح باشد پیامبر اکرم(ص) یک حکومت ظالمانه ایجاد کرده چون حق رای از مردم گرفته شده. پاسخ این شبهه چیست؟
- [سایر] اولین مخالف غدیر که عذاب شد به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چه گفت؟
- [سایر] مسئولیت عظیم حاضران غدیر از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چه بود؟
- [سایر] چرا در آخرین سفر حج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حماسه غدیر مطرح شد ؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در نماز عید موقعی برسد که امام در رکوع است میتواند نیّت کند و تکبیر اوّل نماز را بگوید و به رکوع رود. ______ 1) خداوندا ای اهل بزرگی و بزرگواری و ای اهل بخشش و جبروت و ای اهل چشم پوشی و مهربانی و ای اهل پرهیزگاری و گذشت، از تو سؤال میکنم به حقّ این روز - که آن را برای مسلمانان عید قرار دادی و برای محمدصلی الله علیه وآله وسلم ذخیره و شرف و بزرگواری و فزونی مقرر داشتی - که بر محمد و آل محمد درود فرستی و مرا در هر خیری - که آنان را داخل کردهای - داخل فرمایی و از هر بدی - که آنان را خارج نمودهای - خارج فرمایی. بار الها به تحقیق از تو سؤال میکنم بهترین چیزی را که بندگان صالح تو در خواست کردند و به تو پناه میبرم از آنچه که آنان به تو پناه بردند.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله مظاهری] کسی که نماز میّت را به جماعت میخواند باید تکبیرها و دعاهای آن را هم بخواند. ______ 1) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال و اینکه محمد(ص) پیام آور خداوند است. 2) پروردگارا دورد فرست بر محمد و آل محمد. 3) پروردگارا رحمت آور بر مردان با ایمان و بر زنان با ایمان. 4) خداوندا رحمت آور بر این مرد میت. 5) خداوندا رحمت آور بر این زن میت. 6) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال که یکتاست و هیچ شریکی برای او نیست و شهادت میدهم به اینکه محمدصلی الله علیه وآله وسلم بنده خداوند و پیام آور اوست که خداوند او را در حالی که بشارت دهنده و بیم دهنده به حقمیباشد، در پیشاپیش قیامت به پیامبری مبعوث فرموده است. 7) پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد و برکت آور بر محمد و آل محمد و رحمت آور بر محمد و آل محمد، همانند بهترین درود و برکت و رحمت که بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادی، به درستی که تو ستایش شده بزرگواری. و درود فرست بر همه پیامبران و شهیدان و صدّیقین و همه بندگان صالح خداوند. 8) خداوندا رحمت آور بر مردان با ایمان و زنان با ایمان و بر مردان مسلمان و زنان مسلمان، آنان که زندهاند و آنان که مردهاند، و میان ما و آنان به وسیله نیکیها وابستگی ایجاد فرما، به درستی که تو اجابت کننده همه دعاهایی و به تحقیق که تو بر هر امری قادری. 9) پروردگارا بدرستی که این میّت، بنده تو و فرزند بنده تو و فرزند خادمه توست که اینک بر تو وارد شده است و تو بهترین میزبانی. خداوندا بدرستی که ما به جز نیکی از این میّت چیزی نمیدانیم و تو از ما به او آگاهتری. خداوندا اگر او در زمره نیکوکاران است پس بر نیکی او بیافزا و اگر در شمار گناهکاران است پس از او در گذر و او را ببخش. بار الها او را در بالاترین مقامات در نزد خودت قرار ده و برای بازماندگان او در میان خاکیان، جانشین باش و با او مهربانی کن بحقّ رحمتت ای مهربانترین مهربانان. 10) به پاورقی ( 2 ) مراجعه شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] روزه تمام روزهای سال، غیر از روزه های حرام و مکروه که دربالا گفته شد، مستحبّ است، ولی بعضی از روزها تأکید بیشتری دارد از جمله: 1 پنجشنبه اوّل و آخر هر ماه و اوّلین چهارشنبه بعد از روز دهم ماه، حتّی اگر کسی اینها را به جا نیاورد مستحبّ است قضا کند. 2 سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه. 3 تمام ماه رجب و شعبان و اگر نتواند قسمتی از آن را روزه بگیرد، هر چند یک روز باشد. 4 روز بیست و چهارم ذی الحجّه و بیست و نهم ذی القعده. 5 روز اوّل ذی الحجّه تا روز نهم، ولی اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند روزه آن روز مکروه است. 6 عید سعید غدیر (هیجده ذی الحجّه). 7 روز اوّل و سوم و هفتم محرم. 8 روز تولّد پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)(17 ربیع الاول). 9 روز مبعث رسول خدا(صلی الله علیه وآله)(27 رجب). 10 روز عید نوروز.
- [آیت الله وحید خراسانی] کافر یعنی کسی که منکر خدا یا رسالت حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه واله وسلم یا معاد است یا شاک در خدا و رسول است یا برای خدا شریک قرار می دهد یا در و حدانیت خدا شک دارد نجس است و همچنین است خوارج یعنی کسانی که بر امام معصوم علیه السلام خروج کنند و غلات یعنی انهایی که قایل به خدایی یکی از ایمه علیهم السلام می باشند یا بگویند خدا در او حلول کرده است و نواصب یعنی کسانی که دشمن یکی از ایمه علیهم السلام یا حضرت فاطمه زهراء علیها السلام باشند و کسی که یکی از ضروریات دین را مثل نماز و روزه با علم به این که ضروری دین است منکر شود و اما اهل کتاب یعنی یهود و نصاری اقوی طهارت انها است هر چند احوط اجتناب است
- [آیت الله اردبیلی] روزه در تمام روزهای سال، غیر از روزههای حرام و مکروه که گفته شد، مستحب است و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است که از آن جمله است: 1 پنجشنبه اوّل و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اوّلی که بعد از روز دهم ماه است و اگر کسی اینها را بجا نیاورد، مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلاً نتواند روزه بگیرد، مستحب است برای هر روز یک مُد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد. 2 سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه. 3 تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه، اگرچه یک روز باشد. 4 روز عید نوروز؛ روز بیست و پنجم و بیست و نهم ذیقعده؛ روز نهم ذی حجّه (روز عرفه)، ولی اگر به واسطه ضعف ناشی از روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مکروه است؛ روز عید سعید غدیر (18 ذیحجه)؛ روز اوّل و سوم و هفتم محرم؛ روز میلاد مسعود پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم (17 ربیع الاوّل)؛ روز مبعث حضرت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم (27 رجب) و اگر کسی روزه مستحبّی بگیرد، واجب نیست آن را به آخر رساند، بلکه اگر فرد مؤمنی او را به غذا دعوت کند، مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز افطار نماید.
- [آیت الله اردبیلی] ازدواج سنّت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم و از محبوبترین نهادها در نزد پروردگار و موجب رحمت و کثرت رزق و طرد بیبندوباری و فحشا از جامعه است(1) و خداوند متعال جامعه اسلامی را به ایجاد عُلقه ازدواج بین زنان و مردان مجرّد امر فرموده و وعده فضل و گشایش بر آنان داده است.(2) علاقه به خانواده و همسر، از اخلاق انبیاء و نشانه کثرت ایمان است به گونهای که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم علاقه به همسر را در ردیف علاقه به نماز و شمیم عطر قرار داده است(3). در روایات آمده است: آنگاه که خداوند متعال اراده میکند خیر دنیا و آخرت را به مسلمانی ارزانی دارد، به وی قلبی خاشع و زبانی ذاکر و جسمی صابر و همسری مؤمن عطا میکند که به هنگام نظر به او مسرور شود و در غیاب شوهرش از خود و اموال او پاسداری کند(4) و نیز در روایت آمده است: اگر مردی به خواستگاری آمده که دین، اخلاق و امانتداری او را میپسندید، خواستگاری او را بپذیرید در غیر این صورت فتنه و فساد عظیمی زمین را فرا خواهد گرفت.(5)
- [آیت الله مظاهری] روزه تمام روزهای سال، غیر از روزههای حرام و مکروه که گفته شد، مستحب است و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است که از آن جمله است: 1 - پنجشنبه اوّل و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اوّلی که بعد از روز دهم ماه است و اگر کسی اینها را به جا نیاورد مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلاً نتواند روزه بگیرد مستحب است برای هر روز 750 گرم طعام به فقیر بدهد. 2 - سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه. 3 - تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه گرچه یک روز باشد. 4 - روز نوروز. 5 - روز بیست و پنجم و بیست و نهم ذی قعده. 6 - روز اوّل تا روز نهم ذیحجّه )روز عرفه(، ولی اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند روزه آن روز مکروه است. 7 - عید سعید غدیر (18 ذیحجّه). 8 - روز اوّل و سوّم محرم. 9 - میلاد مسعود پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم (17 ربیعالاوّل). 10 - روز مبعث حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم (27 رجب).
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . روزه تمام روزهای سال، غیر از روزه های حرام و مکروه که گفته شد، مستحب است و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است که از آن جمله است: 1. پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولی که بعد از روز دهم ماه است. و اگر کسی اینها را به جا نیاورد، مستحب است قضا نماید و چنان چه اصلا نتواند روزه بگیرد، مستحب است برای هر روز یک مد طعام یا 6/12 نخود نقره به فقیر بدهد. 2. سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه. 3. تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه اگر چه یک روز باشد. 4. روز عید نوروز، و چهارم تا نهم شوال، روز بیست و پنجم، و بیست و نهم ذی قعده، روز اول تا روز نهم ذی حجه "روز عرفه"، ولی اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مکروه است، عید سعید غدیر " 18 ذی حجه " روز مباهله " 24 ذی حجه " روز اول و سوم و هفتم محرم، میلاد مسعود پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله " 17 ربیع الاول "، پانزدهم جمادی الاولی، روز مبعث حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله " 27 رجب "، و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند، مستحب است دعوت او را قبول کند، و در بین روز افطار نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] روزه تمام روزهای سال غیر از روزه های حرام و مکروه که ذکر شد مستحب است و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است که از ان جمله است پنجشنبه اول و پنجشنبه اخر هر ماه و چهارشنبه اولی که بعد از روز دهم ماه است و اگر کسی انها را به جا نیاورد مستحب است قضا نماید و چنانچه اصلا نتواند روزه بگیرد مستحب است برای هر روز یک مد طعام یا نخود نقره سکه دار به فقیر دهد سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه اگر چه یک روز باشد روز عید نوروز روز چهارم تا نهم شوال روز بیست و پنجم و بیست و نهم ذی قعده روز اول تا روز نهم ذی حجه روز عرفه ولی اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند روزه ان روز مکروه است روز عید سعید غدیر ذی حجه روز مباهله ذی حجه روز اول و سوم و هفتم محرم روز میلاد مسعود پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم ربیع الاول روز پانزدهم جمادی الاولی روز مبعث حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله وسلم رجب و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست ان را به اخر برساند بلکه اگر برادر مومنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز اگر چه بعد از ظهر باشد افطار نماید