احادیث روایت شده از ائمه طاهرین(ع) درباره حضرت فاطمه معصومه(ع)
امام صادق(ع) می فرماید: (خدا دارای حرمی است که آن مکّه است، و پیامبرش هم حرمی دارد که مدینه است، و امیرمؤمنین هم حرمی دارد که کوفه است. و ما هم دارای حرمی هستیم که قم است و به زودی بانویی از فرزند من آن جا دفن می شود که نامش فاطمه است. هرکسی او را زیارت کند بهشت بر او واجب می شود.) امام صادق(ع) هنگامی این جمله را فرمودند که هنوز مادر امام موسی بن جعفر(ع) به او باردار نشده بود.)[1]
امام رضا (ع) می فرمایند: (هرکس او (حضرت فاطمه معصومه) را زیارت کند بهشت بر او واجب می گردد).[2]
امام جواد (ع) می فرمایند: (کسی که آرامگاه عمّه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است).[3]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . قال اَبی عَبدِاللهِ(ع):(اِنَّ لِلّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّةُ، وَ لِرَسُولِهِ وَ هُوَ المَدینَةُ، وَ لِاَمیرِالمُؤمِنین حَرَماً وَ هُوَ الکُوفَةُ، وَ لَنا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدفَنُ فیها اِمرَأةُ مِن وُلدی تُسَمّی فاطِمَةُ، مَن زارَها وَجَبَت الجَنَّةُ). (قالَ ذلِکَ وَ لَم تُحمَلُ بِمُوسی(ع) اُمَّهُ) علّامۀ مجلسی، محمّدباقر، بحارالأنوار، ج 57، باب 36، ص 216، مؤسسه الوفاء، 1404 ه ق. بیروت.
وَ عَن عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ قَالَ حَدَّثَنَا محمّد بنُ العَطَّارُ بِقُمَّ قَالَ حَدَّثَنَا محمّد بنُ الحَسَنِ الرَّازِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا محمّد بنُ عَلِیٍّ الکُوفِیُّ عَن عَلِیٍّ الحُسَینِ (عَن عَلِیٍّ بنِ الحَسَنِ بنِ فَضَّالٍ) عَن ابنِ مُسکَانَ عَن مَالِکِ بنِ أَعینَ الجُهَنِیٍّ قَالَ سَمِعتُ أَبَا جَعفَرٍ(ع) یقُولُ وَ ذَکَرَ مِثلَهُ. نوری الطبرسی، میرزا حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 11، ص 34، ح 12، مؤسسۀ آل البیت(ع) لاحیاء التراث، قم.
تاریخ قم، للحسین بن محمّد القمی بإسناده عَنِ الصادق(ع) قال: (اءِنَّ للهِ حَرَمَاً وَ هُوَ مَکِّةَ وَ لِرَسُولِهِ حَرَمَاً وَ هُوَ المَدینَةَ وَ لِاَمیرِالمؤمِنینَ حَرَماً وَ هُوَ الکُوفَةَ وَ لَنا حَرَمَاً وَ هُوَ قُم وَ سَتَدفُن فیهِ اِمرأَةً مِن وَلَدی تُسَمّی فاطِمَةَ مَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنّةَ، قَالَ ذلِکَ وَ لَم تَحمِلُ بِمُوسی (ع) أُمَّهِ). علّامۀ مجلسی، محمّدباقر، بحارالأنوار، ج 99، باب 1، ص 267، مؤسسه الوفاء، 1404 ه ق. بیروت.
[2] . محمّد بنُ عَلِیٍّ بنِ الحُسَینِ فِی ثَوَابِ الأَعمَالِ وَ عُیونِ الأَخبَارِ عَن أَبِیهِ وَ محمّد بنِ مُوسَی بنِ المُتَوَکِّلِ عَن عَلِیٍّ بنِ إِبرَاهِیمَ عَن أَبِیهِ عَن سَعدِ بنِ سَعدٍ قَالَ سَأَلتُ أَبَا الحَسَنِ الرِّضَا (ع) عَن زِیارَةِ فَاطِمَةَ بِنتِ مُوسَی بنِ جَعفَرٍ(ع) بِقُمَّ فَقَالَ (ع): (مَن زَارَهَا الجَنَّةَ).
عاملی، شیخ حر، رسائل الشیعة، ج 14، باب 94، ص 576. مؤسسه آل البیت(ع) لأحیاء التراث، 1409 ه ق. قم.
[3] . وَ عَن أَبِیهِ وَ أَخِیهِ عَلِیٍّ وَ مَشَایخِهِ عَن أَحمَدَ بنِ إِدرِیسَ وَ غَیرِهِ عَن العَمرَکِیٍّ عَن رَجُلٍ عَن الرِّضا (ع) قَالَ: (مَن زَارَ قَبرَ عَمَّتِی بِقُمَّ فَلَهُ الجَنَّةُ). همان.
مل، [کامل لزیارات] أَبی وَ أَخی وَ الجَماعَةِ عَن أَحمَدَ بنِ إدریسٍ وَ غیرِهِ عَن العُمرِکیٍّ عَمَّن ذکَرَهُ عَن ابنِ الرِّضا (ع) قَالَ: (مَن زارَ قَبرَ عَمَّتی بِقمَّ فَلَهُ الجَنَّةُ). علّامۀ مجلسی، محمّدباقر، بحارالأنوار، ج 99، باب1، ص 265، مؤسسه الوفاء، 1404 ه ق. بیروت.
