غیبت صغری
غیبت صغرا به معنای غایب شدن کوتاه مدت است و بنابر آموزههای شیعی دورانی است که در آن امام مهدی (عج) زندگانی مخفی داشته و فقط از طریق نمایندگان چهارگانه خود با شیعیان مرتبط بوده است. این دوره از سال ۲۶۰ ه.ق (۸۷۴م) آغاز و در ۳۲۹ ه.ق (۹۴۱م) پایان میپذیرد(حدود ۶۹ سال).