نخست بهتر است شخص با اراده و فرد بی ثبات و فاقد اراده را توصیف کنیم. شخص با اراده کسی است که وقتی در مورد کاری، به خوبی تأمل کرد، تصمیم به انجام آن میگیرد و با فعالیت و ثبات قدم، آن را به اجرا در می آورد. بنابراین پافشاری بر تصمیمی غلط یا داشتن میلی قهرمانانه، ثبات قدم نخواهد بود. در مقابل فرد سست اراده، با کمترین مشکلی از انجام دادن کار، دلسرد شده و کوشش جهت تحقّق آن را متوقف میکند. کسی که اراده قوی دارد، آنچه را که با تأمل خواسته است، باکوشش و ثبات قدم به دست می آورد. شخص با اراده کسی است که دارای هدفی معقول بوده و تا موقعی که به آن نرسیده است، از تعقیب آن باز نمی ایستد. مشکلات و موانع روانی یا مادی، به اراده و عزم او لطمه نمی زند و از پیشرفتش جلوگیری نمی کند. راهکارهای زیر برای تقویت اراده سفارش میشود: یک. تعیین هدف یا اهداف؛ ابتدا هدف و یا اهداف دقیق و مشخص خود را از زندگی یا کاری که میخواهد انجام دهد، برای خود ترسیم کنند. طبیعی است این هدف، باید شفاف، معقول، قابل دست یابی، بدون افراط و تفریط، مطابق توان و استعداد خود واقع بینانه باشد؛ نه آرمانی و بلند پروازانه و خارج از توانایی های وی! در غیر این صورت وقتی با مشکلات و سختی های طاقت فرسا و خارج از توان خود، رو به رو شوید و با شکست های احتمالی به هدف مورد نظر دست نیابید؛ ناامید و دلسرد شده و از ادامه کار منصرف می گردید. همچنین از انجام کارهای دیگر منصرف شده و خود را ناتوان و بی اراده می بینید!! دو. شناخت توانایی ها و استعدادها؛ همه ما در وجود خود، از استعدادهایی برخورداریم؛ کافی است این نیروها را بشناسیم و برای رسیدن به هدف، آنها را به کار گیریم. سه. برنامه ریزی؛ باید برای تمام کارها و فعالیت های شبانه روزی، برنامه ای مدون و منظّم داشته باشید. بدین منظور از جدولی استفاده کنید که در ستون افقی آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودی، ایام هفته را یادداشت و تمام کارهای روزانه را در آن درج کنید (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و ...). هر فعالیتی را در زمان خاص خود در جدول بنویسید و هیچ زمانی را بدون کار خالی نگذارید. هر روز صبح با نگاهی به آن برنامه، به اجرای دقیق آن بپردازید و شبها قبل از خواب، آن را محاسبه و ارزیابی کنید. شایسته است همچون یک محاسبه گر جدی و قاطع، فعالیتهای روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن آنها بررسی کنید. در صورت موفقیت، خود را تشویق و در صورت تخلّف و سهل انگاری در اجرا، تنبیه کنید. چهار. تلقین؛ تلقین به خود در تقویت اراده، اثر قابل ملاحظه ای دارد؛ بنابراین هر روز جملاتی را به خود تلقین کنید؛ مانند: (من اراده لازم برای انجام کارهایم را دارم)، (هیچ چیز نمی تواند اراده ام را متزلزل کند)، (آنچه را که به نظرم انجام دادنی است، انجام می دهم و هیچ قدرتی نمی تواند مرا از آن باز دارد)، (اراده من هر روز محکمتر می شود)، (بر من لازم است که موفق شوم؛ زیرا موفقیت از آن نیرومندان است) و ... . پنج. تدریجی بودن تقویت اراده؛ برای به دست آوردن ارادهای قوی و محکم، توجه به تدریجی بودن آن و نیاز به تمرین و ممارست، امری بایسته است. گمان نکنید می توانید به طور دفعی و بدون هیچ تلاشی، به آن دست یابید. بنابراین به راه کارهای عملی زیر توجه کرده، به آنها پایبند باشید: راههای تقویت اراده 1. تلقین به خود، همواره در کارهای سخت و دشوار به خود تلقین کنید و این عبارات را بگویید که: (من به خوبی می توانم این عمل را انجام دهم). 2. هر روز صبح حداقل بیست دقیقه، به طور مرتب و در ساعتی معین ورزش کنید. 3. صبحگاهان، هر زمان که بیدار شدید، بی درنگ برخیزید و از رختخواب بیرون روید. حتی اگر خواب آلودگی مزاحمتان است، از اتاق بیرون روید و قدری نرمش کنید تا خواب آلودگی از بین برود. 4. در صورت امکان، چند دقیقه قبل از اذان صبح از خواب بیدار شده، نماز شب بخوانید و اگر در آن وقت بیدار نشدید، قضای آن را به جا آورید. 5. مقید باشید هر روز تعداد آیات معینی از قرآن را تلاوت کنید (حداقل 30 تا 50 آیه) و در صورت تمایل در هفته های بعد، به میزان آن بیفزایید. 6. ترک گناه و مخالفت با هواهای نفسانی، نقش بسیار مؤثری در تقویت اراده و نهادینه کردن آن در درون انسان دارد. 7. هرگز در کارها، ناامید نشوید و با حالت تهاجمی، برای پی گیری و به انجام رساندن کارهای ناقص و ناموفق، تلاش کنید. 8. کارهایی را که به عهده می گیرید، ناتمام رها نکنید. آنها را به نحو احسن و تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهید. 9. از پراکنده کاری و آشفتگی در کارها - که موجب به هم ریختگی انجام فکری میشود - بپرهیزید و به فعالیتهای خود تمرکز و انسجام ببخشید. 10. همواره بر خداوند توکل کرده و در همه امور از او استمداد جویید. نویسنده: محمدرضا احمدی
نخست بهتر است شخص با اراده و فرد بی ثبات و فاقد اراده را توصیف کنیم. شخص با اراده کسی است که وقتی در مورد کاری، به خوبی تأمل کرد، تصمیم به انجام آن میگیرد و با فعالیت و ثبات قدم، آن را به اجرا در می آورد. بنابراین پافشاری بر تصمیمی غلط یا داشتن میلی قهرمانانه، ثبات قدم نخواهد بود. در مقابل فرد سست اراده، با کمترین مشکلی از انجام دادن کار، دلسرد شده و کوشش جهت تحقّق آن را متوقف میکند. کسی که اراده قوی دارد، آنچه را که با تأمل خواسته است، باکوشش و ثبات قدم به دست می آورد. شخص با اراده کسی است که دارای هدفی معقول بوده و تا موقعی که به آن نرسیده است، از تعقیب آن باز نمی ایستد. مشکلات و موانع روانی یا مادی، به اراده و عزم او لطمه نمی زند و از پیشرفتش جلوگیری نمی کند. راهکارهای زیر برای تقویت اراده سفارش میشود:
یک. تعیین هدف یا اهداف؛ ابتدا هدف و یا اهداف دقیق و مشخص خود را از زندگی یا کاری که میخواهد انجام دهد، برای خود ترسیم کنند. طبیعی است این هدف، باید شفاف، معقول، قابل دست یابی، بدون افراط و تفریط، مطابق توان و استعداد خود واقع بینانه باشد؛ نه آرمانی و بلند پروازانه و خارج از توانایی های وی! در غیر این صورت وقتی با مشکلات و سختی های طاقت فرسا و خارج از توان خود، رو به رو شوید و با شکست های احتمالی به هدف مورد نظر دست نیابید؛ ناامید و دلسرد شده و از ادامه کار منصرف می گردید. همچنین از انجام کارهای دیگر منصرف شده و خود را ناتوان و بی اراده می بینید!!
دو. شناخت توانایی ها و استعدادها؛ همه ما در وجود خود، از استعدادهایی برخورداریم؛ کافی است این نیروها را بشناسیم و برای رسیدن به هدف، آنها را به کار گیریم.
سه. برنامه ریزی؛ باید برای تمام کارها و فعالیت های شبانه روزی، برنامه ای مدون و منظّم داشته باشید. بدین منظور از جدولی استفاده کنید که در ستون افقی آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودی، ایام هفته را یادداشت و تمام کارهای روزانه را در آن درج کنید (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و ...). هر فعالیتی را در زمان خاص خود در جدول بنویسید و هیچ زمانی را بدون کار خالی نگذارید. هر روز صبح با نگاهی به آن برنامه، به اجرای دقیق آن بپردازید و شبها قبل از خواب، آن را محاسبه و ارزیابی کنید. شایسته است همچون یک محاسبه گر جدی و قاطع، فعالیتهای روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن آنها بررسی کنید. در صورت موفقیت، خود را تشویق و در صورت تخلّف و سهل انگاری در اجرا، تنبیه کنید.
چهار. تلقین؛ تلقین به خود در تقویت اراده، اثر قابل ملاحظه ای دارد؛ بنابراین هر روز جملاتی را به خود تلقین کنید؛ مانند: (من اراده لازم برای انجام کارهایم را دارم)، (هیچ چیز نمی تواند اراده ام را متزلزل کند)، (آنچه را که به نظرم انجام دادنی است، انجام می دهم و هیچ قدرتی نمی تواند مرا از آن باز دارد)، (اراده من هر روز محکمتر می شود)، (بر من لازم است که موفق شوم؛ زیرا موفقیت از آن نیرومندان است) و ... .
پنج. تدریجی بودن تقویت اراده؛ برای به دست آوردن ارادهای قوی و محکم، توجه به تدریجی بودن آن و نیاز به تمرین و ممارست، امری بایسته است. گمان نکنید می توانید به طور دفعی و بدون هیچ تلاشی، به آن دست یابید. بنابراین به راه کارهای عملی زیر توجه کرده، به آنها پایبند باشید:
راههای تقویت اراده
1. تلقین به خود، همواره در کارهای سخت و دشوار به خود تلقین کنید و این عبارات را بگویید که: (من به خوبی می توانم این عمل را انجام دهم).
2. هر روز صبح حداقل بیست دقیقه، به طور مرتب و در ساعتی معین ورزش کنید.
3. صبحگاهان، هر زمان که بیدار شدید، بی درنگ برخیزید و از رختخواب بیرون روید. حتی اگر خواب آلودگی مزاحمتان است، از اتاق بیرون روید و قدری نرمش کنید تا خواب آلودگی از بین برود.
4. در صورت امکان، چند دقیقه قبل از اذان صبح از خواب بیدار شده، نماز شب بخوانید و اگر در آن وقت بیدار نشدید، قضای آن را به جا آورید.
5. مقید باشید هر روز تعداد آیات معینی از قرآن را تلاوت کنید (حداقل 30 تا 50 آیه) و در صورت تمایل در هفته های بعد، به میزان آن بیفزایید.
6. ترک گناه و مخالفت با هواهای نفسانی، نقش بسیار مؤثری در تقویت اراده و نهادینه کردن آن در درون انسان دارد.
7. هرگز در کارها، ناامید نشوید و با حالت تهاجمی، برای پی گیری و به انجام رساندن کارهای ناقص و ناموفق، تلاش کنید.
8. کارهایی را که به عهده می گیرید، ناتمام رها نکنید. آنها را به نحو احسن و تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهید.
9. از پراکنده کاری و آشفتگی در کارها - که موجب به هم ریختگی انجام فکری میشود - بپرهیزید و به فعالیتهای خود تمرکز و انسجام ببخشید.
10. همواره بر خداوند توکل کرده و در همه امور از او استمداد جویید.
نویسنده: محمدرضا احمدی
- [سایر] مقصود از تهاجم فرهنگی چیست; آیا می توان فعالیت های فرهنگی را مانند فعالیت های نظامی، تهاجم نامید؟
- [سایر] مقصود از تهاجم فرهنگی چیست؛ آیا می توان فعالیت های فرهنگی را مانند فعالیت های نظامی، تهاجم نامید؟
- [سایر] چگونه می توان اراده ای قوی برای پیمودن مراحل کمال، به دست آورد؟
- [سایر] چطور می توان اراده کرده و در مقابل یک عادت بد ایستاد و از تکرار آن دوری کرد؟
- [سایر] اراده تکوینی خداوند چه تفاوتی با اراده تشریعی او دارد؟ آیا اراده تکوینی قابل تغییر است؟
- [آیت الله سبحانی] شرکتی طبق قرارداد تأسیس و با سرمایه مساوی مشغول فعالیت شدیم آیا می توان بدون توافق شرکاء، شرکت را فسخ کنیم؟
- [سایر] فعالیت های فصلی چه فعالیت هائی هستند؟
- [سایر] چرا اراده ی انسان در طول اراده ی خدا قرار می گیرد ؟
- [آیت الله سبحانی] آیا دریافت مبالغی را که مردم غالباً بدون نیت خاص به حساب بهزیستی واریز می کنند می توان در موارد زیر مصرف کرد: 1 . کسانی که در جلب این مشارکتها فعالیت می کنند،2 . برای مددکاران و مربیان و مدیران سازمان، 3 . برای فعالیت های تبلیغی در جهت جلب بیشتر این کمکها ؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره ارتباط اراده معصومین با اراده الهی چه فرمودند؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در فحش نسبت ناروایی باشد نظیر اینکه به کسی بگوید ولدالزنا، گرچه حدّ قذف را ندارد، زیرا معنای مطابقی و واقعی لفظ را اراده نکرده است، ولی حرمت آن قطعی و از گناهان بزرگ است.
- [آیت الله مظاهری] در قرض باید مقدار و مدّت و جنس روشن باشد و نیز قرض دهنده و گیرنده هر دو باید رشید باشند و ممنوع از تصرّف در اموال خود نباشند و این کار رااز روی اراده و قصد انجام دهند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] جاعل باید بالغ و عاقل باشد و از روی اراده و اختیار قرارداد ببندد و شرعاً بتواند در مال خود تصرف کند، بنابراین جعاله آدم سفیهی که مال خود را بیهوده مصرف می کند صحیح نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اموالی که زن در مدّت زناشویی از راه تلاش و فعالیّت به دست آورده، جزء دارایی او میباشد و آنچه شوهر به او بخشیده، بنابر احتیاط واجب جزء دارایی زن شمرده میشود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خمس را می توان از عین مال متعلق خمس بدهد یا از قیمت آن ولی نمی توان از جنس دیگری داد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر فراموش کند که روزه است و جماع کند یا او را به جماع مجبور نمایند به گونهای که ازخود اراده نداشته باشد روزه او باطل نمیشود ولی چنانچه در بین جماع یادش بیاید، یا دیگر مجبور نباشد، باید فوراً از حال جماع خارج شود و اگر خارج نشود، روزه او باطل است، بلکه قضا و کفّاره هم واجب میشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کفن را بطور متعارف از واجب و مستحب می توان از اموال میت برداشت، هرچند صغیر داشته باشد، اما زاید بر متعارف را نمی توان از حق صغیر برداشت، مگر این که وصیت کرده باشد، که در این صورت می توان مقدار اضافی را از ثلث حساب کرد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] سوم، واجب النفقه نبودن، یعنی زکات را نمی توان به فرزند و همسر و پدر و مادر داد، ولی اگر آنها بدهکار باشند و نتوانند بدهی خود را بپردازند زکات را به مقدار اداء دین می توان به آنها داد.
- [آیت الله سبحانی] اعتکاف عمل واحدی است ، و باید از طرف یک نفر انجام بگیرد، بنابراین نمی توان یک اعتکاف را از طرف چند نفر انجام داد، فقط می توان ثواب عمل اعتکاف را برای گروهی اهدا نمود، خواه زنده باشند، یا نه.
- [آیت الله نوری همدانی] نماز جمعه باید به جماعت برگزار شود ونمی توان آن را بطورفرادی بجا آورد .