الت تناسلی
آلت تناسلى یا قُبُل به شرمگاه پیش نرینه و مادینه اطلاق می شود.
پسر 4 ساله ای دارم که به مهد کودک می رود؛ در مهد به هنگام خمیر بازی آدمکی می سازد با آلت تناسلی مردانه و باعث نگرانی من و مربی اش شده است؛ این در حالی است که او اصلاً رفتار جنسی یا سوال جنسی نداشته است؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید.
پسر 4 ساله ای دارم که به مهد کودک می رود؛ در مهد به هنگام خمیر بازی آدمکی می سازد با آلت تناسلی مردانه و باعث نگرانی من و مربی اش شده است؛ این در حالی است که او اصلاً رفتار جنسی یا سوال جنسی نداشته است؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید. پرسشگر گرامی از اینکه با ما سخن می گوئید خرسندیم و امیدواریم که ارتباط شما با ما تداوم داشته باشد. وقتی بچه ها، دنیای بیرونی خود را کشف می کنند نسبت به بدن خود و اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنس خود نیز به طور طبیعی کنجکاو می شوند. شکل اعضای تناسلی برای کودک جالب است، خصوصاً اگر والدین نسبت به این عضو کودک حساسیت زیادی نشان دهند و با رفتار خود، کودک را نسبت به آن حساس کنند. این کنجکاوی جنسی تا حدی طبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاً باید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم کنند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک از رفتار های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است. نکته کلیدی در این زمینه این است که تصوری که کودک از کنجکاوی جنسی دارد، با تصور بزرگتر ها از این مسئله تفاوت زیادی دارد. این رفتارها بیش از آنکه جنبه جنسی داشته باشد، جنبه کنجکاوی دارد. کنجکاوی کودک در زمینه مسائل جنسی را باید از مقوله مسایل جنسی جدا نمود. معمولاً این گونه رفتارها، از دید کودک جنبه اخلاقی ندارد؛ لذا هر گونه برخورد نسنجیده ای ممکن است سبب گیجی او شده و موجبات احساس گناه و افسردگی وی را فراهم سازد. همانطور که از مطالب بالا روشن شد، رفتارهای جنسی کودک به هیچ عنوان رنگ و بوی مسائل جنسی را ندارد و کودک فقط ار روی کنجکاوی چنین رفتارهایی را انجام می‌دهد، بنابراین باید به این نکته مهم توجه داشت که تصور کودک از مسائل جنسی با تصوری که یک فرد بزرگسال از این مسائل دارد، تفاوت بسیار زیادی دارد. رفتار کودک از روی کنجکاوی است، پس نباید در این زمینه، کودک شما را مقصر دانست. رفتار کودکتان یک رفتار کودکانه بوده است که از او سر زده است. اکنون که مشخص شد رفتارهای به ظاهر جنسی کودک تنها بخشی از کنجکاوی او ست. این سوال مطرح می شود که با این رفتار او چگونه باید برخورد کرد؟ 1. از مربی مهد بخواهید برای مدتی(حداقل سه هفته) در مهد به گونه ای برنامه ریزی کند که زمینه بازی کودکتان با خمیر وجود نداشته باشد و یا اینکه از کودکتان بخواهد چیزهایی به غیر از بدن انسان بسازد. پس از اینکه این مدت گذشت دوباره از کودکتان بخواهد تا آدمک بسازد. چنانچه رفتار او تکرار نشد، لازم نیست در این زمینه نگران باشید و خود به خود رفتار کودک به خاموشی سوق پیدا می کند. البته امیدوارم که اولین برخورد مربی مهد و شما مادر گرامی موجب حساسیت کودکتان نشده باشد و در اولین برخورد شما و مربی مهد به صورت عادی رفتار کرده باشید، در غیر اینصورت باید بگویم احتمال اینکه فرزندتان نسبت به رفتار خود حساس شده باشد و دوباره آن را تکرار کند وجود دارد. 2. چنانچه رفتار کودکتان تکرار شد : - به یاد داشته باشید که رفتار او جنبه اخلاقی ندارد که بابت آن نگران شوید، پس خیلی عادی با او رفتار کنید. چنین رفتاری به هیچ عنوان رنگ و بوی جنسی و یا نشانه انحراف نیست بلکه موضوعی است که به صورت طبیعی و به دلیل کنجکاوی کودک در ذهن او نقش می بندد. - به آرامی در کنار کودک قرار بگیرید و با او در مورد زیبایی آدمکی که ساخته صحبت کنید، خیلی آرام به او بگوئید، بخش هایی در بدن ما آدم ها وجود دارد که باید از دید دیگران آن را مخفی کنیم؛ به آرامی و بازبان کودکانه این موضوع را برایش توضیح دهید و بگوئید آدمک تو هم باید این قسمت از بدنش مخفی باشد و به من اجازه بده تا تن او شلوار کنم (بهتر است در این مورد با مربی مهد صحبت کنید و از او بخواهید تا این روند را دنبال کند). - نسبت به این رفتار کودک حساسیت نشان ندهید و او را نسبت به این رفتارش حساس نکنید، چنانچه در برابر رفتار او حساسیت نشان ندهید خود به خود رفتارش به سمت خاموشی می رود. باز با ما سخن بگوئید. نویسنده : محمدصادق آقاجانی
پسر 4 ساله ای دارم که به مهد کودک می رود؛ در مهد به هنگام خمیر بازی آدمکی می سازد با آلت تناسلی مردانه و باعث نگرانی من و مربی اش شده است؛ این در حالی است که او اصلاً رفتار جنسی یا سوال جنسی نداشته است؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید. پرسشگر گرامی از اینکه با ما سخن می گوئید خرسندیم و امیدواریم که ارتباط شما با ما تداوم داشته باشد. وقتی بچه ها، دنیای بیرونی خود را کشف می کنند نسبت به بدن خود و اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنس خود نیز به طور طبیعی کنجکاو می شوند. شکل اعضای تناسلی برای کودک جالب است، خصوصاً اگر والدین نسبت به این عضو کودک حساسیت زیادی نشان دهند و با رفتار خود، کودک را نسبت به آن حساس کنند. این کنجکاوی جنسی تا حدی طبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاً باید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم کنند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک از رفتار های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است. نکته کلیدی در این زمینه این است که تصوری که کودک از کنجکاوی جنسی دارد، با تصور بزرگتر ها از این مسئله تفاوت زیادی دارد. این رفتارها بیش از آنکه جنبه جنسی داشته باشد، جنبه کنجکاوی دارد. کنجکاوی کودک در زمینه مسائل جنسی را باید از مقوله مسایل جنسی جدا نمود. معمولاً این گونه رفتارها، از دید کودک جنبه اخلاقی ندارد؛ لذا هر گونه برخورد نسنجیده ای ممکن است سبب گیجی او شده و موجبات احساس گناه و افسردگی وی را فراهم سازد. همانطور که از مطالب بالا روشن شد، رفتارهای جنسی کودک به هیچ عنوان رنگ و بوی مسائل جنسی را ندارد و کودک فقط ار روی کنجکاوی چنین رفتارهایی را انجام می‌دهد، بنابراین باید به این نکته مهم توجه داشت که تصور کودک از مسائل جنسی با تصوری که یک فرد بزرگسال از این مسائل دارد، تفاوت بسیار زیادی دارد. رفتار کودک از روی کنجکاوی است، پس نباید در این زمینه، کودک شما را مقصر دانست. رفتار کودکتان یک رفتار کودکانه بوده است که از او سر زده است. اکنون که مشخص شد رفتارهای به ظاهر جنسی کودک تنها بخشی از کنجکاوی او ست. این سوال مطرح می شود که با این رفتار او چگونه باید برخورد کرد؟ 1. از مربی مهد بخواهید برای مدتی(حداقل سه هفته) در مهد به گونه ای برنامه ریزی کند که زمینه بازی کودکتان با خمیر وجود نداشته باشد و یا اینکه از کودکتان بخواهد چیزهایی به غیر از بدن انسان بسازد. پس از اینکه این مدت گذشت دوباره از کودکتان بخواهد تا آدمک بسازد. چنانچه رفتار او تکرار نشد، لازم نیست در این زمینه نگران باشید و خود به خود رفتار کودک به خاموشی سوق پیدا می کند. البته امیدوارم که اولین برخورد مربی مهد و شما مادر گرامی موجب حساسیت کودکتان نشده باشد و در اولین برخورد شما و مربی مهد به صورت عادی رفتار کرده باشید، در غیر اینصورت باید بگویم احتمال اینکه فرزندتان نسبت به رفتار خود حساس شده باشد و دوباره آن را تکرار کند وجود دارد. 2. چنانچه رفتار کودکتان تکرار شد : - به یاد داشته باشید که رفتار او جنبه اخلاقی ندارد که بابت آن نگران شوید، پس خیلی عادی با او رفتار کنید. چنین رفتاری به هیچ عنوان رنگ و بوی جنسی و یا نشانه انحراف نیست بلکه موضوعی است که به صورت طبیعی و به دلیل کنجکاوی کودک در ذهن او نقش می بندد. - به آرامی در کنار کودک قرار بگیرید و با او در مورد زیبایی آدمکی که ساخته صحبت کنید، خیلی آرام به او بگوئید، بخش هایی در بدن ما آدم ها وجود دارد که باید از دید دیگران آن را مخفی کنیم؛ به آرامی و بازبان کودکانه این موضوع را برایش توضیح دهید و بگوئید آدمک تو هم باید این قسمت از بدنش مخفی باشد و به من اجازه بده تا تن او شلوار کنم (بهتر است در این مورد با مربی مهد صحبت کنید و از او بخواهید تا این روند را دنبال کند). - نسبت به این رفتار کودک حساسیت نشان ندهید و او را نسبت به این رفتارش حساس نکنید، چنانچه در برابر رفتار او حساسیت نشان ندهید خود به خود رفتارش به سمت خاموشی می رود. باز با ما سخن بگوئید. نویسنده : محمدصادق آقاجانی
عنوان سوال:
پسر 4 ساله ای دارم که به مهد کودک می رود؛ در مهد به هنگام خمیر بازی آدمکی می سازد با آلت تناسلی مردانه و باعث نگرانی من و مربی اش شده است؛ این در حالی است که او اصلاً رفتار جنسی یا سوال جنسی نداشته است؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید.
پاسخ:
پسر 4 ساله ای دارم که به مهد کودک می رود؛ در مهد به هنگام خمیر بازی آدمکی می سازد با آلت تناسلی مردانه و باعث نگرانی من و مربی اش شده است؛ این در حالی است که او اصلاً رفتار جنسی یا سوال جنسی نداشته است؟ لطفاً مرا راهنمایی کنید.
پرسشگر گرامی از اینکه با ما سخن می گوئید خرسندیم و امیدواریم که ارتباط شما با ما تداوم داشته باشد.
وقتی بچه ها، دنیای بیرونی خود را کشف می کنند نسبت به بدن خود و اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنس خود نیز به طور طبیعی کنجکاو می شوند. شکل اعضای تناسلی برای کودک جالب است، خصوصاً اگر والدین نسبت به این عضو کودک حساسیت زیادی نشان دهند و با رفتار خود، کودک را نسبت به آن حساس کنند. این کنجکاوی جنسی تا حدی طبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاً باید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم کنند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک از رفتار های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است.
نکته کلیدی در این زمینه این است که تصوری که کودک از کنجکاوی جنسی دارد، با تصور بزرگتر ها از این مسئله تفاوت زیادی دارد. این رفتارها بیش از آنکه جنبه جنسی داشته باشد، جنبه کنجکاوی دارد. کنجکاوی کودک در زمینه مسائل جنسی را باید از مقوله مسایل جنسی جدا نمود. معمولاً این گونه رفتارها، از دید کودک جنبه اخلاقی ندارد؛ لذا هر گونه برخورد نسنجیده ای ممکن است سبب گیجی او شده و موجبات احساس گناه و افسردگی وی را فراهم سازد.
همانطور که از مطالب بالا روشن شد، رفتارهای جنسی کودک به هیچ عنوان رنگ و بوی مسائل جنسی را ندارد و کودک فقط ار روی کنجکاوی چنین رفتارهایی را انجام می‌دهد، بنابراین باید به این نکته مهم توجه داشت که تصور کودک از مسائل جنسی با تصوری که یک فرد بزرگسال از این مسائل دارد، تفاوت بسیار زیادی دارد. رفتار کودک از روی کنجکاوی است، پس نباید در این زمینه، کودک شما را مقصر دانست. رفتار کودکتان یک رفتار کودکانه بوده است که از او سر زده است.
اکنون که مشخص شد رفتارهای به ظاهر جنسی کودک تنها بخشی از کنجکاوی او ست. این سوال مطرح می شود که با این رفتار او چگونه باید برخورد کرد؟
1. از مربی مهد بخواهید برای مدتی(حداقل سه هفته) در مهد به گونه ای برنامه ریزی کند که زمینه بازی کودکتان با خمیر وجود نداشته باشد و یا اینکه از کودکتان بخواهد چیزهایی به غیر از بدن انسان بسازد. پس از اینکه این مدت گذشت دوباره از کودکتان بخواهد تا آدمک بسازد. چنانچه رفتار او تکرار نشد، لازم نیست در این زمینه نگران باشید و خود به خود رفتار کودک به خاموشی سوق پیدا می کند. البته امیدوارم که اولین برخورد مربی مهد و شما مادر گرامی موجب حساسیت کودکتان نشده باشد و در اولین برخورد شما و مربی مهد به صورت عادی رفتار کرده باشید، در غیر اینصورت باید بگویم احتمال اینکه فرزندتان نسبت به رفتار خود حساس شده باشد و دوباره آن را تکرار کند وجود دارد.
2. چنانچه رفتار کودکتان تکرار شد :
- به یاد داشته باشید که رفتار او جنبه اخلاقی ندارد که بابت آن نگران شوید، پس خیلی عادی با او رفتار کنید. چنین رفتاری به هیچ عنوان رنگ و بوی جنسی و یا نشانه انحراف نیست بلکه موضوعی است که به صورت طبیعی و به دلیل کنجکاوی کودک در ذهن او نقش می بندد.
- به آرامی در کنار کودک قرار بگیرید و با او در مورد زیبایی آدمکی که ساخته صحبت کنید، خیلی آرام به او بگوئید، بخش هایی در بدن ما آدم ها وجود دارد که باید از دید دیگران آن را مخفی کنیم؛ به آرامی و بازبان کودکانه این موضوع را برایش توضیح دهید و بگوئید آدمک تو هم باید این قسمت از بدنش مخفی باشد و به من اجازه بده تا تن او شلوار کنم (بهتر است در این مورد با مربی مهد صحبت کنید و از او بخواهید تا این روند را دنبال کند).
- نسبت به این رفتار کودک حساسیت نشان ندهید و او را نسبت به این رفتارش حساس نکنید، چنانچه در برابر رفتار او حساسیت نشان ندهید خود به خود رفتارش به سمت خاموشی می رود.
باز با ما سخن بگوئید. نویسنده : محمدصادق آقاجانی
- [سایر] من یه پسر 9 ساله دارم که مدتی است با دست خود یا با وسیله ای مثل توپ با خودش ور می رود دیروز که دوستش به خانه ما آمده بود متوجه شدم شوخی بدی باهاش کرد. به حالت شوخی به آلت تناسلی دوستش دست زد؛ من که متوجه قضیه شدم علتش رو پرسیدم و گفت که اولین بارش است. پرسیدم ازش کی این شوخی بد رو با شما کرده که یاد گرفتی؟ خلاصه برام تعریف کرد که چند وقت پیش که رفته فوتبال بازی کنه یه پسر که سه سال از او بزرگتر بوده، با آلت تناسلیش بازی کرده و دفعه بعد آن پسر با دوستش آمده و دو نفری یکی از پشت و یکی از جلو باهاش بازی کردند. لطفاً من را راهنمایی کنید. در ضمن پسر من خیلی ساده لوح است و هر کاری هر کسی به او بگوبد انجام می دهد، بدون فکر. ممنونم.
- [سایر] پسر 6 ساله ام بسیار با هوش و عموما منطقی و قانع است با توجه به طرز تفکر و ترسی که من به عنوان مادر از اجتماع دارم هرگز اجازه نداده ام با کودکان بزرگتر بالاخص در خیابان البته غیر از مهد کودک بازی کند و تنها سرگرمی اش گاها پارک و پلی استیشن و کارتون بوده فرزندم به بازی های تهاجمی علاقه دارد زود عصبانی می شود میل به کتک زدن برادر هفت ماهه اش البته نه به شدت را دارد حتی نمی دانم در چه مدرسه ای ثبت نامش کنم غیر انتفاعی با محیطی کوچک یا یک مدرسه دولتی لطفا راهنمایی ام کنید.
- [سایر] باسلام.زن جوانی از عید 89 ضمن جر و بحث با شوهر خود منزل را ترک و با پسر 4 ساله اش به منزل مادرش رفته است.شوهر او هم در منزل مادرخودش فعلا" به سر میبرد.بعد از گذشت یک ماه شوهر ضمن شکایت به دادگاه جهت تمکین نکردن همسرش، از طریق کلانتری اقدام به دیدن فرزند خود کرده است.در حال حاضر طبق توافق بین زن و شوهر در کلانتری، کودک 4 ساله، شش روز نزد پدر و یک روز نزد مادرزندگی می‌کند.البته شوهر، بچه را به منزل مادرخودش می آورد. چندی است که کودک می گوید چرا منزلمان گم شده، یا می گوید من میدانم منزلمان گم شده. حال نمیدانند با این قضیه چه کنند آیا صلاح هست بچه را به منزلی که در آن زندگی میکرده ببرند تا با اسباب بازیهایش بازی کند وخانه را ببیند یانه؟ پدر بچه میترسد بچه را ببرد در روحیه او تاثیر بد بگذارد.شما چه پیشنهادی دارید؟ لطفا" در صورت امکان سریعتر راهنمایی بفرمائید. با تشکر
- [سایر] با سلام خدمت شما خانمی 25 ساله هستم.یک پسر 4/5 ساله و یک دختر 6 ماهه دارم. از نظر روحی خیلی بهم ریخته و عصبی شده ام،با کوچکترین رفتار اشتباه پسرم عصبانی می شوم،بر سرش داد می کشم واو را تنبیه می کنم.به طوری که این رفتار من بر روی او نیز اثر منفی گذاشته و بسیار پرخاشگر شده است. خودم از این وضع خیلی خسته شده ام و واقعا نگران آینده ی فرزندم هستم. متاسفانه دور از خانواده خودم وشوهرم و در شهر دیگری زندگی می کنیم و تنهایی نیز مزید بر علت شده است. بعد از زایمان دچار افسردگی پس از زایمان شدم،اکنون نیز به علت شیردهی نمی خواهم دارویی مصرف کنم. لطفا مرا راهنمایی کنید.
- [سایر] سلام و خسته نباشید .من یک پسر 4 ساله دارم . بسیار فعال و کم خواب است .معمولا در حال راه رفتن است کمتر می نشیند بسیار باهوش است از 9 ماهگی شروع به حرف زدن و سوال کردن کرد. من برای تشخیص تیز هوشی و بیش فعالی او چه باید بکنم . منابعی برای مطالعه است و یا تست هایی که بشود تشخیص داد . معمولا یکجا بند نمی شود . حتی موقع غذا خوردن .اصلا مهد کودک بند نشد . الان فقط کلاس موسیقی می رویم زود یاد می گیرد و بعد برای تکرار در س بند نمی شود. به نقاشی و ریاضی و ورزش هم علاقه دارذ. اطلاعات من در این زمینه بیش فعالی بسیار کم است . لطفا راهنماییم کنید .
- [سایر] مادری هستم 39 ساله دارای 2 فرزند (یک پسر 19 ساله و یک دختر 17 ساله ) کارمند صدا و سیما و شوهرم بازنشسته است مشکل اساسی بنده پسرم است که در سال دوم دبیرستان از درس و مدرسه شکست خورده و نتوانست ادامه تحصیل دهد و در مغازه یکی از بستگان نزدیک (خواهر زاده ام ) مشغول کار می باشد ولی در این مدت به شدت نسبت به بازی های کامپیوتری اعتیاد پیدا کرده تا حدی که ساعتها پای کامپیوتر پای بازی اینترنتی می نشیند و از ساعت 9 شب تا 6 صبح یکریز پشت میز کامپیوتر بازی می کند تا من و پدرش اعتزاض می کنیم پرخاشگر می کند و یکبار تصمیم گرفتیم کامپیوتر را جمع کنیم که این عمل باعث شد به بازی در کیم نت ها پناه ببرد و تا ساعت 11 شب در گیم نت بسر ببرد و این نوع نیز خطر ناک است (در ضمن خودم نیز چنین بودم و بعد از دو فرزند ادامه تحصیل دادم و موفق به کسب کار و شغل شدم ) شما را به خداوندی که می پرستید مرا راهنمایی کنید خیلی خیلی تشکر
- [سایر] سلام و خسته نباشید سوال من در رابطه باپسر 11 ساله ام هست من دو پسر دارم که مشکل من باپسر بزرگترم که 11 ساله هست می‌باشد پسر من از سن شش ماهگی در اتاق جدا میخوابید و هیچوقت احساس ترس یا نامنی نمیکرد ولی الان نزدیک یکسال هست که حاضر نیست در اتاق خود بخوابد حتی با وجود برادر 4 اله اش باز نیمه های شب میبینم که امده کنار من وپدرش خوابیده و حتی زمانی که خاله اش که 18 سال سن دارد در اتاق او میخوابید (نزدیک 3 ماه مهمان ما بود) بازم در نیمه های شب به اتاق ما میامد و این مسله خیلی برای ما نگران کننده شده است و مسله دوم که او بسیار دچار اظطراب می‌شود امتحان دارد یا کلاس زبان یا موسیقی میرود بیشتر مواقع دچار استرس می‌باشد و این مسله باعث می‌شود مدام به دستشویی برود وعلت رو من نمیفهم البته بگوییم او خیلی بچه با استعدادی هست و به زبان انگلیسی مثل زبان مادری تسلط کامل دارد و در درس و زن ویلون هم بسیار موفق می‌باشد ممنون میشوم مرا راهنمایی کنید
- [سایر] بسیاری از مواقع اساتید و علمای بزرگوار از علم به عنوان شمشیر دو دم یاد می کنند که گاهی اوقات ویران می کند و زمانی آباد. و استدلال آنها استفاده های سوئی است که بشر از علم می نماید. و این در حالی است که علم مطلقا از جنس نور بوده و در تفکر میانه هرگز ندیده ایم که موضع علم کوبیده شود ویا زیر سوال رود. آنچه به بشر زیان می رساند و موجب ویرانی است فقط و فقط جهل است و هر بلائی که به انسان می رسد به موجب نادانی اوست . آنچه که باعث می شود بشر دست به ساخت سلاحهای مخرب و ویرانگری مثل بمب هسته ای بزند جهل وی در دانستن قوانین علمی است بنام (استفاده صحیح از علم) که موجب می شود بشر مانند کودکی که گوهری گرانبها در دست دارد و ارزش آن را نمی داند آن را بر سر دوست وهم بازی خود بکوبد واین گونه از آن استفاده نماید. پس بمب اتم را جهل بشر می سازد و احساس خطر بی مورد او از هم نوعی، که راه هم زیستی مسالمت آمیز با او را (که فقط در بستری آرام در پرتو دانائی بدست می آید،) نمی داند، از گوهر گرانبهای علم استفاده سوء می شود.
- [سایر] باسلام و تشکر از پاسخگویی شما . پسری 6 ساله دارم به نام علی که درحال حاضر پیش دبستانی را پشت سر می گذارد. او پسر خوبی است وتنها ایرادش این است که زیادی خوش قلب است و اعتماد به نفسش پایین است و زود حرف دیگران را گوش می‌کند. خصوصا با پسری در کلاسشان دوست شده که به شر بودن معروف است و از لحاظ رفتاری روی پسرم تاثیر می گذارد و از طرفی این پسر با ما همسایه هم هست البته با یک کوچه فاصله . متاسفانه با وجود تلاش من و مربی نتوانستیم او را راضی کنیم که از ان پسر دوری کند و در همه صحبت هایش امکان ندارد که اسمی از او نبرد و از طرفی هم الان برای عوض کردن کلاس دیر است و چون پسرم مربی اش را دوست دارد ترس این وجود دارد که صدمه روحی بیشتری به او وارد شود . لطفا شما راه حلی برای اینکه بتوانم او را راضی کنم که دوست خوبی برای خودش انتخاب کند به من پیشنهاد کنید و اینکه بتواند نه گفتن را یاد بگیرد و هر کس هر چیزی گفت قبول نکند. یکی از برخوردهایی که اخیرا بین علی و دوستش پیش آمد این بود که او چند بار از علی سی دی بازی امانت گرفت ولی وقتی علی از او خواست که او هم از سی دی هایش به او امانت دهد او از این کار امتناع کرد و جالب اینکه باز دوستش از او تقاضای سی دی کرد و علی خیلی راحت پذیرفت ولی این بار من جلوی کارش را گرفتم و به او فهماندم که دوستی باید دوطرفه باشد و نباید اجازه دهد که از او سوءاستفاده شود ولی علی در جواب گفت مامان گناه دارد بگذار سی دی به او بدهم .و به این صورت دوستش خیلی راحت از او سوءاستفاده می کند ولی پسرم حاضر نیست این را بپذیرد . خواهش میکنم راهنمایی ام کنید میترسم این مشکل در آینده و در اجتماع بزرگتر برای پسرم دردسر ساز شود و اگر الان این مسئله حل نشود دیگر در آینده رفع آن بسیار دشوارتر می شود و اجازه می دهد تا همه از مهربانی او به نفع خود و به ضرر او استفاده کنند. البته این نکته هم قابل ذکر است که من وپدرش همیشه سعی میکنیم تا جایی که در توان داریم به دیگران کمک کنیم وکسی را از خودمان نرنجانیم ولی احساس میکنم که علی زیادی رقیق القلب است و اغلب این مسئله باعث ضربه خوردن او از همسالانش می‌شود و وقتی در مورد دوستش با او صحبت میکنم در جواب میگوید من اگه با او دوست نشم دوست دیگه ای ندارم حالا مشکل کجاست نمی دانم کمکم کنید.بسیار ممنون.
- [سایر] با سلام و خسته نباشید مادری هستم که یک پسر و دختر دوقلو 7 ساله دارم. پسرم فوق العاده خجالتی و در مکانهای عمومی نظیر مهمانی، عروسی، محیط مدرسه و... دچار اظطراب و استرس شده تا حدی که به اسفراغ می افتد. از سن 4 سالگی که آنها را به مهد کودک فرستادم در اثر استفراغهای مکرر و بی دلیل اش متوجه موضوع استرس و نگرانی در پسرم شدم. البته دخترم نیز شخصیت کم رویی است اما از لحاظ روانی بسیار آرام است و بدون استرس در مکانهای عمومی ظاهر می شود. مشکل پسرم همین طور ادامه داشت تا زمانیکه سال گذشته پا به مدرسه گذاشت(در مقطع پیش دبستانی) حدوداً تا یکماه این مشکل را داشت و به محض ورود به مدرسه استفراغ می کرد و خودش از این مشکل بیشتر از همه عذاب می کشید تا جائیکه به خاطر اینکه مدام جلوی بچه های دیگر این مشکل را پیدا می کردمی ترسید که به مدرسه برود در حالیکه به معلمش عشق می ورزید و تکالیف اش را با اشتیاق فراوان انجام می داد. اما هر صبح نیم ساعت قبل از رفتن به مدرسه دچار اظطراب می شد تا جائیکه دست و پایش سرد می شد و می لرزید. خوشبختانه معلمش خیلی کمک کرد و با دادن مسئولیتهای مختلف به این بچه اعتماد به نفس اش را بالا برد و بعد از یکماه مشکل این بچه برطرف شد و به راحتی با محیط مدرسه ارتباط برقرار کرد قابل ذکر است در مقطع پیش دبستانی پسرم با خواهرش در یک کلاس و کنار هم بودند.بعد از تمام شدن مدرسه به پیشنهاد معلم اش پسرم را در یک کلاس تابستانی که مورد علاقه خودش بود (ژیمناستیک) ثبت نام کردم تا محیط خارج از خانه را به تنهایی و بدون حضور خواهرش تجربه کند اما متاسفانه اولین جلسه کلاس با وجود علاقه فراوان با همان مشکل اظطراب بالا و استفراغ شروع شد تا جائیکه این بچه با ناراحتی و خجالت فراوان کلاس را به پایان رساند. در حال حاضر با تمام علاقه ای که به این ورزش دارد اما ترس از اینکه دوباره سر کلاس با چنین مشکلی روبرو شود او را برای رفتن به این کلاس دچار عذاب و سردرگمی کرده. آیا پسرم نیاز به مشاوره و مصرف داروهای ضد استرس دارد. لطفاً مرا راهنمایی کنید چون برای مدرسه این بچه بسیار نگرانم. همچنین با توجه به اینکه من در شهر بندر انزلی زندگی می کنم در صورت نیاز به مشاوره و یا روانپزشک در صورتیکه جایی را در این شهر یا شهر رشت معرفی نمائید ممنون می شوم. با سپاس فراوان.
مسئله مرتبط یافت نشد