در دین مبین اسلام منظور از مراقبه چیست؟ آیا با مراقبه در غرب متفاوت است؟
در دین مبین اسلام منظور از مراقبه چیست؟ آیا با مراقبه در غرب متفاوت است؟ در پاسخ به پرسش شما دوست عزیز، مراقبه را به طور خلاصه در دو دیدگاه اسلامی و غربی بررسی می کنیم: مر اقبه در اسلام: مراقبه در اخلاق و عرفان اسلامی ،یکی از مراحل تزکیه نفس ،به شمار می رود. تزکیه نفس که بر طبق ایه شریفه (قد افلح من زکیها)(9/شمس)به هدف رستگاری و فلاح انجام می گیرد؛ دارای مراحلی از جمله :مشارطه،مراقبه،محاسبه،معاقبه،مجاهده و معاتبه می باشد. پس از اینکه سالک با نفس خود،وظایف و نحوه سلوک و راه رستگاری و رسیدن به حقتعالی را شرط کرد(مشارطه)؛باید به مراقبه و مواظبت بر اعمال خود کند. این مراقبه ،مستلزم این است که بدانیم خدای متعال بر ضمیر ما اگاه است و مراقب اعمال بندگان می باشد. هدف از مراقبه نیز دیدن مراقبت کننده (خدای متعال) در همه حال و رسیدن به او می باشد. مراقبه انواع مختلفی دارد از جمله : 1.مراقبه صدیقان: که دل ایشان، مبهوت جلال صفات خدای متعال گشته و جوارح، تحت تاثیر او می باشد. 2.مراقبه پرهیزکاران:که یقین بر نظارت خدای متعال بر اعمال خود دارند، اما جلال حق ،آن ها را مبهوت نگردانیده است و این گروه دائما باید در اعمال خود مراقبت نمایند. (احیاء علوم الدین، محمد غزالی، 4/696-709) مراقبه در این معنا هم قبل از اعمال و هم بعد از اعمال صورت می گیرد.در واقع مراقبه در اخلاق و عرفان اسلامی برای پاکسازی جوارح و جوانح از الودگی است تا انسان شایستگی حضور در محضر خدای متعال را پیدا نماید و در یک جمله مراقبه یعنی پاکسازی خود برای رسیدن به خدا. مراقبه در غرب: مراقبه در فرهنگ غرب که از آن به (مدیتیشن) تعبیر میشود، عبارتست از نوعی تمرین و ممارست در تمرکز حواس برای رسیدن به ارامش روحی .در واقع تنها هدفی که از این نوع مراقبه دنبال میشود تمرکز فکر و کنار گذاشتن افکار پریشان و کنترل ذهن می باشد که ما در اسلام با تفاوت هایی از ان به حضور قلب تعبیر می کنیم. و در غرب تاثیراتی را نیز از این تمرکز ذکر کرده اند از جمله:خواب ارام، موفقیت در کار، غلبه بر بیماری، احساس خویشاوندی با دیگران و...؛اگر خوب دقت نماییم می بینیم که مراقبه در غرب تنها برای رسیدن به خود و به دست آوردن یک آرامش روانی می باشد و در این میان صحبتی از سیر و سلوک و رسیدن به فلاح و رستگاری در میان نیست. نتیجه: مراقبه در اسلام و غرب ،هم به لحاظ شیوه ،هم به لحاظ موضوع و هم به لحاظ هدف ،متفاوت بوده ،و هیچ وجه تشابهی ندارند. البته مراقبه در ایین هایی نظیر هند و بودایی و ذن نیز با مراقبه در غرب متفاوت می باشد ؛اما انها نیز با مراقبه در اسلام تفاوت های زیادی دارد.
عنوان سوال:

در دین مبین اسلام منظور از مراقبه چیست؟ آیا با مراقبه در غرب متفاوت است؟


پاسخ:

در دین مبین اسلام منظور از مراقبه چیست؟ آیا با مراقبه در غرب متفاوت است؟

در پاسخ به پرسش شما دوست عزیز، مراقبه را به طور خلاصه در دو دیدگاه اسلامی و غربی بررسی می کنیم:
مر اقبه در اسلام:
مراقبه در اخلاق و عرفان اسلامی ،یکی از مراحل تزکیه نفس ،به شمار می رود. تزکیه نفس که بر طبق ایه شریفه (قد افلح من زکیها)(9/شمس)به هدف رستگاری و فلاح انجام می گیرد؛ دارای مراحلی از جمله :مشارطه،مراقبه،محاسبه،معاقبه،مجاهده و معاتبه می باشد.
پس از اینکه سالک با نفس خود،وظایف و نحوه سلوک و راه رستگاری و رسیدن به حقتعالی را شرط کرد(مشارطه)؛باید به مراقبه و مواظبت بر اعمال خود کند. این مراقبه ،مستلزم این است که بدانیم خدای متعال بر ضمیر ما اگاه است و مراقب اعمال بندگان می باشد. هدف از مراقبه نیز دیدن مراقبت کننده (خدای متعال) در همه حال و رسیدن به او می باشد.
مراقبه انواع مختلفی دارد از جمله :
1.مراقبه صدیقان: که دل ایشان، مبهوت جلال صفات خدای متعال گشته و جوارح، تحت تاثیر او می باشد.
2.مراقبه پرهیزکاران:که یقین بر نظارت خدای متعال بر اعمال خود دارند، اما جلال حق ،آن ها را مبهوت نگردانیده است و این گروه دائما باید در اعمال خود مراقبت نمایند. (احیاء علوم الدین، محمد غزالی، 4/696-709)
مراقبه در این معنا هم قبل از اعمال و هم بعد از اعمال صورت می گیرد.در واقع مراقبه در اخلاق و عرفان اسلامی برای پاکسازی جوارح و جوانح از الودگی است تا انسان شایستگی حضور در محضر خدای متعال را پیدا نماید و در یک جمله مراقبه یعنی پاکسازی خود برای رسیدن به خدا.
مراقبه در غرب:
مراقبه در فرهنگ غرب که از آن به (مدیتیشن) تعبیر میشود، عبارتست از نوعی تمرین و ممارست در تمرکز حواس برای رسیدن به ارامش روحی .در واقع تنها هدفی که از این نوع مراقبه دنبال میشود تمرکز فکر و کنار گذاشتن افکار پریشان و کنترل ذهن می باشد که ما در اسلام با تفاوت هایی از ان به حضور قلب تعبیر می کنیم. و در غرب تاثیراتی را نیز از این تمرکز ذکر کرده اند از جمله:خواب ارام، موفقیت در کار، غلبه بر بیماری، احساس خویشاوندی با دیگران و...؛اگر خوب دقت نماییم می بینیم که مراقبه در غرب تنها برای رسیدن به خود و به دست آوردن یک آرامش روانی می باشد و در این میان صحبتی از سیر و سلوک و رسیدن به فلاح و رستگاری در میان نیست.
نتیجه:
مراقبه در اسلام و غرب ،هم به لحاظ شیوه ،هم به لحاظ موضوع و هم به لحاظ هدف ،متفاوت بوده ،و هیچ وجه تشابهی ندارند. البته مراقبه در ایین هایی نظیر هند و بودایی و ذن نیز با مراقبه در غرب متفاوت می باشد ؛اما انها نیز با مراقبه در اسلام تفاوت های زیادی دارد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین