اگر بپذیریم که خدا خالق مطلق است و صفات حق تعالی مثل ذات مقدسشان ازلی و ابدی است پس باید این را هم بپذیریم که مخلوقاتی از ازل بوده اند؟

اگر بپذیریم که خدا خالق مطلق است و صفات حق تعالی مثل ذات مقدسشان ازلی و ابدی است پس باید این را هم بپذیریم که مخلوقاتی از ازل بوده اند؟

اگر مقصود از این که (جهان از اول بوده و تا آخر هم هست) این است که جهان ابتدای زمانی ندارد، به تعبیر فلسفی حادث زمانی نیست؛ یعنی، این گونه نیست که (زمانی باشد که در آن زمان جهان مادی نبوده و بعد پیدا شده است) اما حدوث ذاتی دارد . یعنی ذاتا واجب الوجود نیست و وجود خود را وابسته به حقتعالی است. این معنا مورد قبول فلاسفه اسلامی است؛ یعنی، فیلسوفان مسلمان معتقدند جهان مادی ابتدای زمانی ندارد ، هر چند متکلمان مخالف این نظر می‌باشند.توضیح اینکه:
خداوند قدیم ذاتی است، به این معنا که (هستی عین ذات اوست و در وجود خود به هیچ چیز نیاز ندارد). ولی جهان چون در ذات خود ممکن الوجود است، نیازمند آفریننده و هستی بخش می‌باشد و خداوند آن را از ازل آفریده است.بنابراین مانعی ندارد که خدا و جهان هر دو ازلی باشند؛ لیکن خداوند ازلی ذاتی و ناوابسته به دیگری است، اما جهان ازلی زمانی و وابسته و متعلق به وجود خداست.