پیرامون آیه ی تطهیر و دو اشکال و جواب
اهل البیت چه کسانی هستند؟
طبق احادیث متواتر و بیشماری که از طریق شیعه و سنی وارد شده است آیه ی تطهیر درباره ی پیغمبر(ص)و اهل بیت او نازل شده است.
چه منابعی این حدیث را ثابت میکند؟
این احادیث در کتب معتبر اهل تسنن از قبیل؛((صحیح مسلم،مسند احمد،در المنثور،مستدرک الحاکم،ینابیع المودة،جامع الاصول،الصواعق المحرقه،سنن ترمذی،نورالابصار،مناقب خوارزمی و...))موجود میباشد و در کتب شیعه نیز فراوان است
از جمله این احادیث:
در ینابیع المودة،صفحه ی 126 اینگونه آمده))امام حسن(ع)صمن خطبه ای فرمود:ما اهل بیتی هستیم که خدا درباره ی آنها فرموده:انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و...))
همچنین در جامع الاصول،جلد 1،صفحه ی 110 این چنین نقل میکند))انس بن مالک میگوید:رسول خدا(ع)تا شش ماه هنگام نماز که به خانه ی حضرت زهرا(س)میرسید میفرمود:ای اهل بیت برای نماز برخیزید،انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و....))
یعنی میخواست در اذهان مردم بفهماند که حضرت زهرا و شوهرش و فرزندانشان ((اهل بیت))هستند نه کسان دیگر.
در کتاب الامام الصادق و المذهب الاربعه،جلد 1،صفحه ی 89 آمده))ابن عباس میگوید:دیدم رسول خدا(ص)تا مدت نه ماه وقت هر نمازی درب خانه ی علی(ع)میرفتند و میفرمود:سلام علیکم یا اهل البیت:انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و....))
همچنین نقل هایی در ((غایه المرام،صفحه ی 295 و صفحه ی 293-نور الثقلین،جلد 4،صفحه ی 271))در این مضمون وارد شده که به علت اطناب از ذکر آن دو خودداری میکنیم و به بحث اصلی میپردازیم.
یک اشکال بر این آیه که اهل سنت مطرح کرده اند:
بعضی ها گفته اند آیه ی تطهیر درباره ی زنان پیغمبر نازل شده است.زیرا آیات قبل و بعد آن هم درباره ی زنان پیامبر میباشد.یا لااقل زنان پیغمبر(ص)هم مشمول آیه ی تطهیر میشوند و بنابر این دلیل عصمت نیست.زیرا کسی زنان پیامبر را معصوم نمیداند.
جواب
علامه عبدالحسین شرف الدین(ره)به چند وجه جواب داده اند:
1)این احتمال اجتهاد در مقابل نصّ است.زیرا روایات زیادی در حد تواتر رسیده و در شان نزول آیه میگوید درباره ی پیغمبر ئ فاطمه و علی و حسن و حسین(سلام الله علیهم اجمعین).
2)اگر درباره ی زنان پیامبر(ص)بود باید صیغه ها و ضمایر به صورت خطاب مونث آمده باشد نه مذکر.یعنی باید چنین باشد))انما یرید الله لیذهب عنکن الرجس اهل البیت و یطهرکن تطهیرا))
3)آیه ی تطهیر بین آیه های قبل و بعد جمله ی معترضه است.و این بین اعراب فصیح مرسوم است.و در قرآن هم آمده:فلما رای قمیصه قد من دبر قال انّه من کیدکن انّ کیدکن عظیم یوسف اعوض عن هذا و استغفری لذنبک انّک کنت من الخاطئین(سوره ی یوسف،آیه ی 29)که جمله ی {یوسف اعوض عن هذا}خطاب به یوسف و معترضه است و قبل و بعدش خطاب به زلیخا میباشد.
بر فرض محال که این توجیه درست نباشد،پس جواب آقایون به آیات ابتدایی سوره ی مائده چیست؟
