چرا پیامبر و امامان کنیز و غلام داشتند؟ آیا این برده‌داری نیست؟
  درست است احکامی مانند احکام ازدواج با بردگان ، محرمیت با بردگان ،مکاتبه ( قرارداد برای آزادی بردگان )و.... که در قرآن ذکر شده است، اصل وجود بردگی را در زمان پیامبر (ص) و صدر اسلام اثبات می‏کند. اما باید گفت که اسلام برنامه بسیار دقیق و زمانبندی شده ای برای آزادی بردگان دارد که در نتیجه همه آنها تدریجا آزاد می‏شوند. در برخورد اسلام با این مسأله باید به این نکات توجه داشت که: 1 - اسلام هرگز ابداع کننده بردگی نبوده است. 2 - اسلام به سرنوشت دردناک بردگان در گذشته به عنوان یک معضل بزرگ اجتماعی نگریسته است. 3 - اسلام برای آزادی بردگان طرح بسیار دقیق و حساب شده ای ارائه کرده است. زیرا گاه نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می‏دادند، که نه کسب و کار مستقلی داشتند، و نه وسیله‏ای برای ادامه زندگی. اگر اسلام با یک فرمان عمومی دستور می‏داد همه بردگان را آزاد کنند ، یا بیشتر آنها تلف می‏شدند و یا این جمعیت عظیم بیکار و گرسنه ای که محرومیت به او فشار ‏آورده به همه جا حمله‏ور می شد و درگیری و خونریزی به راه انداخته نظم جامعه را مختل می کرد.بنابراین اسلام طرح و برنامه حساب شده ای وضع کرد تا اینان تدریجا آزاد شده و جذب جامعه گردند . این طرح مواد زیادی دارد که عبارتند از : ماده اول - بستن سرچشمه‏های بردگی ماده دوم - گشودن دریچه آزادی ماده سوم - احیای شخصیت بردگان ماده چهارم - رفتار انسانی با بردگان ماده پنجم – اعلام انسان‏فروشی بعنوان بدترین کار ! پیشوایان اسلام اگر برده یا بردگانی در اختیار داشتند در قالب همین برنامه حساب شده و حکیمانه اسلام بوده است و معاشرت آنان با بردگان به گونه ای بود که در بسیاری از موارد وقتی برده ای را آزاد می کردند آن برده حاضر نمی شد منزل امام (ع) را ترک کند. علاوه بر خورد و معاشرت رهبران دین با بردگان یک الگوی عملی برای مسلمانان در بر خورد با این مسأله بسیار مهم ، در جهت از بین بردن برده داری بوده است.
عنوان سوال:

چرا پیامبر و امامان کنیز و غلام داشتند؟ آیا این برده‌داری نیست؟


پاسخ:

  درست است احکامی مانند احکام ازدواج با بردگان ، محرمیت با بردگان ،مکاتبه ( قرارداد برای آزادی بردگان )و.... که در قرآن ذکر شده است، اصل وجود بردگی را در زمان پیامبر (ص) و صدر اسلام اثبات می‏کند. اما باید گفت که اسلام برنامه بسیار دقیق و زمانبندی شده ای برای آزادی بردگان دارد که در نتیجه همه آنها تدریجا آزاد می‏شوند. در برخورد اسلام با این مسأله باید به این نکات توجه داشت که: 1 - اسلام هرگز ابداع کننده بردگی نبوده است. 2 - اسلام به سرنوشت دردناک بردگان در گذشته به عنوان یک معضل بزرگ اجتماعی نگریسته است. 3 - اسلام برای آزادی بردگان طرح بسیار دقیق و حساب شده ای ارائه کرده است. زیرا گاه نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می‏دادند، که نه کسب و کار مستقلی داشتند، و نه وسیله‏ای برای ادامه زندگی. اگر اسلام با یک فرمان عمومی دستور می‏داد همه بردگان را آزاد کنند ، یا بیشتر آنها تلف می‏شدند و یا این جمعیت عظیم بیکار و گرسنه ای که محرومیت به او فشار ‏آورده به همه جا حمله‏ور می شد و درگیری و خونریزی به راه انداخته نظم جامعه را مختل می کرد.بنابراین اسلام طرح و برنامه حساب شده ای وضع کرد تا اینان تدریجا آزاد شده و جذب جامعه گردند . این طرح مواد زیادی دارد که عبارتند از : ماده اول - بستن سرچشمه‏های بردگی ماده دوم - گشودن دریچه آزادی ماده سوم - احیای شخصیت بردگان ماده چهارم - رفتار انسانی با بردگان ماده پنجم – اعلام انسان‏فروشی بعنوان بدترین کار ! پیشوایان اسلام اگر برده یا بردگانی در اختیار داشتند در قالب همین برنامه حساب شده و حکیمانه اسلام بوده است و معاشرت آنان با بردگان به گونه ای بود که در بسیاری از موارد وقتی برده ای را آزاد می کردند آن برده حاضر نمی شد منزل امام (ع) را ترک کند. علاوه بر خورد و معاشرت رهبران دین با بردگان یک الگوی عملی برای مسلمانان در بر خورد با این مسأله بسیار مهم ، در جهت از بین بردن برده داری بوده است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین