چرا پیامبر و امامان کنیز وغلام داشتند؟ آیا این برده داری نیست؟
درست است احکامی مانند احکام ازدواج با بردگان ، محرمیت با بردگان ،مکاتبه ( قرارداد برای آزادی بردگان )و.... که در قرآن ذکر شده است، اصل وجود بردگی را در زمان پیامبر (ص) و صدر اسلام اثبات می‌کند. اما باید گفت که اسلام برنامه بسیار دقیق و زمانبندی شده ای برای آزادی بردگان دارد که در نتیجه همه آنها تدریجا آزاد می‌شوند. در برخورد اسلام با این مسأله باید به این نکات توجه داشت که: 1 - اسلام هرگز ابداع کننده بردگی نبوده است. 2 - اسلام به سرنوشت دردناک بردگان در گذشته به عنوان یک معضل بزرگ اجتماعی نگریسته است. 3 - اسلام برای آزادی بردگان طرح بسیار دقیق و حساب شده ای ارائه کرده است. زیرا گاه نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می‌دادند، که نه کسب و کار مستقلی داشتند، و نه وسیله‌ای برای ادامه زندگی. اگر اسلام با یک فرمان عمومی دستور می‌داد همه بردگان را آزاد کنند ، یا بیشتر آنها تلف می‌شدند و یا این جمعیت عظیم بیکار و گرسنه ای که محرومیت به او فشار ‌آورده به همه جا حمله‌ور می شد و درگیری و خونریزی به راه انداخته نظم جامعه را مختل می کرد.بنابراین اسلام طرح و برنامه حساب شده ای وضع کرد تا اینان تدریجا آزاد شده و جذب جامعه گردند . این طرح مواد زیادی دارد که عبارتند از : ماده اول - بستن سرچشمه‌های بردگی ماده دوم - گشودن دریچه آزادی ماده سوم - احیای شخصیت بردگان ماده چهارم - رفتار انسانی با بردگان ماده پنجم – اعلام انسان‌فروشی بعنوان بدترین کار ! پیشوایان اسلام اگر برده یا بردگانی در اختیار داشتند در قالب همین برنامه حساب شده و حکیمانه اسلام بوده است و معاشرت آنان با بردگان به گونه ای بود که در بسیاری از موارد وقتی برده ای را آزاد می کردند آن برده حاضر نمی شد منزل امام (ع) را ترک کند. علاوه بر خورد و معاشرت رهبران دین با بردگان یک الگوی عملی برای مسلمانان در بر خورد با این مسأله بسیار مهم ، در جهت از بین بردن برده داری بوده است. منبع: http://farsi.islamquest.net
عنوان سوال:

چرا پیامبر و امامان کنیز وغلام داشتند؟ آیا این برده داری نیست؟


پاسخ:

درست است احکامی مانند احکام ازدواج با بردگان ، محرمیت با بردگان ،مکاتبه ( قرارداد برای آزادی بردگان )و.... که در قرآن ذکر شده است، اصل وجود بردگی را در زمان پیامبر (ص) و صدر اسلام اثبات می‌کند. اما باید گفت که اسلام برنامه بسیار دقیق و زمانبندی شده ای برای آزادی بردگان دارد که در نتیجه همه آنها تدریجا آزاد می‌شوند. در برخورد اسلام با این مسأله باید به این نکات توجه داشت که:
1 - اسلام هرگز ابداع کننده بردگی نبوده است.
2 - اسلام به سرنوشت دردناک بردگان در گذشته به عنوان یک معضل بزرگ اجتماعی نگریسته است.
3 - اسلام برای آزادی بردگان طرح بسیار دقیق و حساب شده ای ارائه کرده است. زیرا گاه نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می‌دادند، که نه کسب و کار مستقلی داشتند، و نه وسیله‌ای برای ادامه زندگی. اگر اسلام با یک فرمان عمومی دستور می‌داد همه بردگان را آزاد کنند ، یا بیشتر آنها تلف می‌شدند و یا این جمعیت عظیم بیکار و گرسنه ای که محرومیت به او فشار ‌آورده به همه جا حمله‌ور می شد و درگیری و خونریزی به راه انداخته نظم جامعه را مختل می کرد.بنابراین اسلام طرح و برنامه حساب شده ای وضع کرد تا اینان تدریجا آزاد شده و جذب جامعه گردند .
این طرح مواد زیادی دارد که عبارتند از :
ماده اول - بستن سرچشمه‌های بردگی
ماده دوم - گشودن دریچه آزادی
ماده سوم - احیای شخصیت بردگان
ماده چهارم - رفتار انسانی با بردگان
ماده پنجم – اعلام انسان‌فروشی بعنوان بدترین کار !
پیشوایان اسلام اگر برده یا بردگانی در اختیار داشتند در قالب همین برنامه حساب شده و حکیمانه اسلام بوده است و معاشرت آنان با بردگان به گونه ای بود که در بسیاری از موارد وقتی برده ای را آزاد می کردند آن برده حاضر نمی شد منزل امام (ع) را ترک کند.
علاوه بر خورد و معاشرت رهبران دین با بردگان یک الگوی عملی برای مسلمانان در بر خورد با این مسأله بسیار مهم ، در جهت از بین بردن برده داری بوده است.

منبع: http://farsi.islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین