خواستگاری
خواستگاری از مقدمات ازدواج است. از آن در باب حج و نکاح سخن رفته است.
دختری 23 ساله هستم که قرار بود با آقایی ازدواج کنم، اما به دلایلی این قرار به هم خورد، در این مدت ما با هم دارای رابطه بودیم _همدیگر را نوازش می کردیم _ الان هم دوباره خواستگاری ادامه دارد، اما پدرم راضی نیست، در عین حال ما نمی توانیم با هم نباشیم، خیلی به هم نیاز داریم به خصوص آن آقا. با علم به این که ارتباط ما گناه است، اما ترک روابط سخت است. حال تکلیف ما چیست؟
خداوند حکیم مرد و زن را برای یکدیگر آفریده و از نظر اسلام این دو مکمل یکدیگر هستند؛ زیرا مایه ی آرامش همدیگرند و نیازهای عاطفی و روحی و جنسی یکدیگر را برآورده می کنند. اسلام برای بر آورده شدن نیازهای طرفین چهار چوب ازدواج را تعیین کرده و هر گونه ارتباط بین زن و مرد باید در این محدوده باشد. طبق نظر بسیاری از فقهای عظام رضایت پدر دختر یکی از شرایط صحت عقد ازدواج است. مگر در مواردی که پدر بر خلاف مصلحت دختر به ازدواج او با پسری، رضایت ندهد. بهر حال از آن جا که پدر و مادر همواره خیرخواه فرزندان خود هستند، سعی کنید با کمک افراد مصحلت اندیش و روحانی محل این مشکل را حل کنید.
خداوند حکیم مرد و زن را برای یکدیگر آفریده و از نظر اسلام این دو مکمل یکدیگر هستند؛ زیرا مایه ی آرامش همدیگرند و نیازهای عاطفی و روحی و جنسی یکدیگر را برآورده می کنند. اسلام برای بر آورده شدن نیازهای طرفین چهار چوب ازدواج را تعیین کرده و هر گونه ارتباط بین زن و مرد باید در این محدوده باشد. طبق نظر بسیاری از فقهای عظام رضایت پدر دختر یکی از شرایط صحت عقد ازدواج است. مگر در مواردی که پدر بر خلاف مصلحت دختر به ازدواج او با پسری، رضایت ندهد. بهر حال از آن جا که پدر و مادر همواره خیرخواه فرزندان خود هستند، سعی کنید با کمک افراد مصحلت اندیش و روحانی محل این مشکل را حل کنید.
عنوان سوال:
دختری 23 ساله هستم که قرار بود با آقایی ازدواج کنم، اما به دلایلی این قرار به هم خورد، در این مدت ما با هم دارای رابطه بودیم _همدیگر را نوازش می کردیم _ الان هم دوباره خواستگاری ادامه دارد، اما پدرم راضی نیست، در عین حال ما نمی توانیم با هم نباشیم، خیلی به هم نیاز داریم به خصوص آن آقا. با علم به این که ارتباط ما گناه است، اما ترک روابط سخت است. حال تکلیف ما چیست؟
پاسخ:
خداوند حکیم مرد و زن را برای یکدیگر آفریده و از نظر اسلام این دو مکمل یکدیگر هستند؛ زیرا مایه ی آرامش همدیگرند و نیازهای عاطفی و روحی و جنسی یکدیگر را برآورده می کنند. اسلام برای بر آورده شدن نیازهای طرفین چهار چوب ازدواج را تعیین کرده و هر گونه ارتباط بین زن و مرد باید در این محدوده باشد. طبق نظر بسیاری از فقهای عظام رضایت پدر دختر یکی از شرایط صحت عقد ازدواج است. مگر در مواردی که پدر بر خلاف مصلحت دختر به ازدواج او با پسری، رضایت ندهد. بهر حال از آن جا که پدر و مادر همواره خیرخواه فرزندان خود هستند، سعی کنید با کمک افراد مصحلت اندیش و روحانی محل این مشکل را حل کنید.
- [سایر] سلام1.دختری 26ساله ترم آخر کارشناسی ارشد هستم2.پسری 26 ساله با مدرک کاردانی از اقوام دور مادریم سال گذشته از من خواستگاری کرد3.به علت شرایط مالی نامساعد وی وچون علاقه ای به او نداشتم نپذیرفتم4.پس از مدتی با اصرار فراوان او بدون اطلاع خانواده طی چند تماس تلفنی و ملاقات حضوری شناخت نسبی حاصل شد5.تصمیم گرفتیم فرایند خواستگاری را دوباره تکرار کنیم6.خانواده ام با دلایلی همچون اختلاف تحصیلات وتفاوت فرهنگ پدرهایمان ومحل زندگی ومادیات مخالفت کردند7.من به ظاهر تسلیم شدم اما این رابطه کمابیش ادامه دارد و من در انتخابم به یقین رسیده ام8.قرار است دوباره اقدام کنند.ما تمام تلاشمان را برای رضایت پدر و مادرم خواهیم کرد.اگر راضی نشوند چه باید بکنم؟اگر بدون رضایت قلبی تصمیم را به خودم واگذار کنند چه کنم؟ من میان انتخاب با معیارهای دینی و نشکستن دل والدینمکه دستور همان دین است مانده ام. مرا راهنمایی کنید لطفا
- [سایر] سلام اقای مرادی خسته نباشید.دختری هستم 23 ساله و در حال درس خواندن فوق لیسانس 3 سال پیش پسری از من خواستگاری کرد و من مادرم را در جریان گذاشتم امابا توجه به این که هم سن بودیم قرار شد دست نگه داریم .اما در این مدت ما با هم بااطلاع خانواده رابطه داشتیم و هر دو فهمیدیم که میتوانیم زندگی خوبی را با امید به خدا تشکیل دهیم اما خانواده پسر مایل هستند که ما با هم ازدواج کنیم اما مادر من به دلیل هم سن بودن ما میگن باید چند سال دیگر صبر کنید تا به سربازی برود البته ایشان هم درس میخواندو هم سر کار میروند و مخارج تحصیل و زندگی خودش را تامین می‌کند و به پدرش اصلا وابسته نیست اما هردو ار این وضع خسته شدیم خواهش میکنم من را راهنمای کنید که چطور باید مادرم را راضی کنم تا این موضوع را با پدرم در میان بگذارد با تشکر
- [سایر] با سلام و خسته نباشید . حاج آقا من تو شرایط بدی گیر افتادم که به راهنماییتون نیاز دارم. دختری هستم 24 ساله. از اقوام خواستگاری دارم که هنوز نیتشون رو مطرح نکردن. اما هر دفعه این آقا پسر با رفتار رمانتیکش اعصاب منو خورد میکنه احساس میکنم ازش متنفرم( خوب چیکار کنم. دست خودم نیست) اونها منتظر من هستن تا امتحانم تموم شه. اوایل حس خاصی نسبت بهشون نداشتم اما الان از همه خونوادش کینه به دل دارم. آیا من میتونم برای نجات از این شرایط به دروغ بگم که قصد ازدواج با کس دیگه ای رو دارم؟ فکر میکنم دروغم مصلحتیه چون اولا رابطه خونوادگی بهم نمیخوره و دلخوری پیش بیاد . چون تمام خوانواده با اون پسر مخالفن.( پارسال هم از اقوام موردی بود که پدرم بعد از فهمیدن ... . نمیخوام دوباره تاریخ تکرار شه) در ضمن نمیخوام که اونا بدونن که من هم از قضیه باخبرم چون بعدها دایم میخوان همسرمو با پسرشون مقایسه کنن. میشه خواهش کنم کمکم کنین؟ تو فامیل هم کسی رو سراغ ندارم که بخوام توسط ایشون منظورمون رو به اونا بفهمونم. در ضمن ملاک این دوتا خواستگارم متانت و حجاب من بوده ،* آیا این حق منه که به خاطر حجابم اینقدر از دنیا سیر شم؟ * حاج آقا من تا تیر ماه بیشتر وقت ندارم. آیا اجازه دارم دروغ بگم؟ باز اینطوری اونا فکر مینن که من و خونوادم هیچی از این ماجرا نمیدونستیم. اگه هر پیشنهاد دیگه ای هم دارید به گوش جان میشنوم. دعای خیرم بدرقه راهتون یا حق
- [سایر] با سلام خدمت شما من یک دختر کاملا مذهبی و بزرگ شده در خانواده مذهبی هستم..... اسفند سال 93 به طور اتفاقی با آقایی 28 ساله در اینترنت و صفحه اجتماعی آشنا شدم... بعد از مدتی صحبت کردن ایشون به نظر بنده انسان معقول با ویژگی های مشترک با بنده بودن.... باید بگم که قبلا هم با آقایون در دنیای مجازی صحبت کرده بودم ولی ایشون کاملا انسان مودب و معقولی بودن... به همین منوال رابطه ما ادامه داشت تا 15 فروردین.... البته در حد چت کردن.... ولی من ترسی از شروع رابطه جدی داشتم و براشون بهانه آوردم و تمام شد ولی دو هفته بعد ایشون دگباره پیام دادن و منم که بی نیل نبودم مخالفت نکزدم.... با گذشت زمان و شناخت بیشتر ایشون نظر منو به خودشون جلب کردن و ازشون خ.وشم اومد.... ایشون هم مثل من مذهبی... تحصیلکرده و اهل کار هستن..... ولی متاسفانه هیچ پیشنهاد جدی حتی در حد دوستی هم ندادن.... ما فقط دوستان معمولی خیلی خوبی هستیم و من دوست دارم از این حد فراتر بریم حتی برای ازدواج...... چون به نظر بنده ایشون جای فکر کردن دارن.... و می تونن برای من مناسب باشند.... اولین بار هم هست که با آقایی روابط اینچنینی دارم و بی تجربه ام.... در ضمن میدونم ایشون دختری در زندگیشون بودن که به هم علاقه داشتن ولی دختر رابطه خوبشون رو کات کرده و این آقا یه بی اعتمادی به دختر ها پیدا کردن.... از شما کمک میخوام برای ادامه این رابطه... اصلا به آینده اش میشه امیدوار بود؟ چجوری هدایت کنم به جهت درست و جلب نظر ایشون؟
- [سایر] سلام وقتتون بخیر.ببخشد که من بقیه پیامها را نخوانده برایتان پیغامی میگذارم که شاید تکراری باشد ولی واقعاَ از سر ناچاری می باشد.من دختری 29 ساله هستم که حدود 12 سال است که به آقایی آشنا شدم و...بعد از 4 سال ایشون به خواستگاری بنده امد و خانواده من تنها از یک نفر که از دوستان برادرم بودند تحقیق کرده و در تحقیق گفته شد که ایشون آدم مشروب خور وزن...هستند که خودشان به شدت انکار کردند.و خانواده من که بسیار خانواده مقیدی هستیم با این ازدواج مخالفت کردن.بعد از مدتی من با حس زنانه خودم و دلشوره ای که از ان صحبتها داشتم متوجه شدم که ایشون با یک دختر خانمی دوست هستند آن زمان 7 سال از اشنایی ما گذشته بود که عین آن 7سال ایشون با اون دختر خانم هم دوست بودند و...ولی دل من عقلمو کنار گذاشت و باز هم به این رابطه ادامه دادم البته او با آن دختر قطع رابطه کرد.بعد از 2 یا 3 سال باز هم همان اتفاق افتاد و من از آن موقع تا به حال مثل ادمهای مریض هستم همیشه حتی کارم به بیمارستان هم رسید.معذرت میخواهم که بی پروا صحبت میکنم ولی مجبورم من نه دوستی دارم که بتوانم مشورت کنم نه خانوادهام اینگونه هستند.او به من خیلی ابراز علاقه می‌کند و گاهی اوقات از جون و دل برای من میزندحتی من زیارت امام رضا(ع) هم میرم هرطور شده می آید خلاصه اینکه محبت واقعی به من دارد و از رفتار گذشته اش پشیمان است.الان نه من میتوانم ازدواج کنم نه او (راستی او 32 سال دارد)و نه خانواده من بعد از چندین بار خواستگاری آنها راضی به این ازدواج نیستند.شما مرا راهنمایی کنید که ما دو نفر چه کنیم یک راهنمایی کارساز از جدایی نگویید که مشکل است.البته من چون به مسایل دینی مقیدم چند سال است که صیغه محرمیت خوانده ایم.ببخشد که طولانی شد مجبور بودم خواهش می کنم کمکمان کنید.ممنون
- [سایر] با سلام 1.من دختری 14 ساله هستم در خانواده ای مذهبی 2.دوست و همکلاسی دارم که او نیز در خانواده ای نسبتا مذهبی بزرگ شده 3.شاگرد ممتاز کلاس است ودر بین همکلاسی ها محبوبیت دارد 4.اخیرا به مدت 6ماه است که با پسری 21 ساله اشنا شده و این رابطه کم کم به وابستگی تبدیل شده 5.شروع این رابطه با یک مزاحمت تلفنی بوده و الان 3مرتبه دیدار حضوری و مخفیانه داشته اند 6.من به عنوان یک دوست سعی در راهنمایی او داشتم اما او هر بار با گفتن اینکه \"من تلفنی مرتکب گناه نمیشوم یا در زندگی و درس من تاثیر نخواهد گذاشت ویا او قصد سواستفاده از من را ندارد\"قصد توجیه دارد 7.من از طریق پدرم پدر او را مطلع کردیم اما تاثیری در این رابطه نداشت 8. این پسر با وعده ی ازدواج و مذهبی جلوه دادن خود بسیار روی دوستم تاثیر گذاشته و او را مجذوب کرده 9. اخیرن به طور غیر مستقیم خواستار روابطی نزدکتر شده مثل دست دادن و... 10.حاج اقا حال وظیفه ی من چیست؟ایا ادامه ی دوستی با این دختر برای من خطر ناک است؟ لطفا مرا راهنمایی کنید متشکرم
- [سایر] سلام. ممنون از وقتی که می گذارید و به این همه سوال با سعه صدر پاسخ می دید. حاج آقا لطفا سوال منو پاسخ بدین که خیلی به راهنماییتون نیاز دارم. دختری هستم 28 ساله که از 9 سال پیش به بیماری ام اس مبتلا شدم و به این دلیل محدودیت هایی از نظر ازدواج، شغل و ادامه تحصیل ( با توجه به وضعیتم ) برام پیش اومد. که شکر خدا تونستم با تمام این محدودیت ها کنار بیام. پدرم کارمندن و درآمدشون حلاله اما بیشتر از نصف حقوق و وقتمون صرف بیماری و گرفتاری میشه. من نمیدونم باید چه کار کنیم تا زندگی کمی برامون راحت تر بگذره. من دختری هستم که خداوند بهم توفیق خوندن نماز اول وقت و رعایت حجاب ووو داده اما چرا اینقدر زندگی برام سخت میگذره و تمام وقت در بیمارستان و مطب دکترم و روز به روز حالم بدتر میشه؟ مگه پولمون حرومه که صرف بیماری میشه؟ حاج آقا ازتون خواهش میکنم هر توصیه ای برای شفای این زندگی دارید بفرمایید. براتون آرزوی سلامتی میکنم.
- [سایر] دختری هستم 23 ساله چهار سال پیش از طریق چت با پسری آشنا شدم بعد از دو سال آشنائی به گمان خودمون عاشق هم شده بودیم به خیال خودمون سرنوشت ما دوتا لیلی و مجنون رو سر راه هم قرار داده تصمیم به ازدواج هم گرفتیم با مخالفت های شدید پدرم روبرو شدم ولی من کور شده بودم وکر فقط یه چیز برام معنی داشت پدرم از سر دلسوزی بعد از چند ماه به خواسته ی من تن داد وتنها دلیلش حال من بود پدرم وقتی دید هر روز حال جسمی من بدتر می شد به ازدواج ما راضی شد دختری از شرق می رفت به سرزمینی از غرب من که تا بحال غربت رو لمس نکرده بودم دوری برام تعریف شده نبود برای من یه چیز مهم بود پدر و مادرم به خواست من راضی شدن چقدر شبا توی خلوت خودشون گریه می کردن ولی دخترشون براشون ارزش داشت از خودشون گذشتن به خاطر من دو سال پیش عقد کردیم و چهار ماهه که من به این شهر ... اومدم از این شهر و آدماش نفرت دارم دلم می خواد فریاد بزنم و به همه ی دخترای دنیا بگم آهای دخترا ارزش شما بالاتر از این حرفاست وقتی آدم خودش برای وجود و شخصیت خودش ارزش قائل نباشه از دیگران نباید توقع زیادی داشت حاج آقا به همه بگید اولین کسی که بهتون ابراز عشق کرد تنها کسی نیست که شمارو دوست داره کاش اون روز بابام تو گوشم می زد کاش بهم توجه نمی کردن... شاید بی مهری و بی توجهی خانوادم توی اون شرایط برام راحت تر حل می شد تا الان که توی خانواده ای پا گذاشتم که برای خودم و شخصیتم ارزشی نذارن به من توهین شد به من بی احترامی شد دست آخر هم بهم گفتن خودت خواستی الان توی این شرایط طلاق برای من یه معنی داره طلاق یعنی بر می گردم به زندگی خودم و خانواده ی خودم من به همه پشت کردم از همه دل کندم برای چی؟ کاش می فهمیدم اگه ارزش داشت این دوستی حداقل طرف مقابل هم به سهم خودش قدمی بر می داشت اگه منو دوست داشت یه بار توی این دو سال به خواست من به شهرم می اومد تا منو ببینه ولی حالا برای فهمیدن خیلی دیره حتی یه بار از خودش شنیدم که اگه قرار بود اون به شهر من بیاد به ازدواج راضی نمی شده! کاش زودتر چشمامو باز می کردم خیلی ها بهم گفتن همین حرفا که اینجا نوشتم ولی نخواستم بشنوم نخواستم ببینم بارها شده آرزو کردم کاش شب که می خوابم یا بیدار نشم یا چهار سال پیش بیدارشم کاش می شد برگشت
- [سایر] ضمن عرض ادب و احترام خدمت شما جناب آقای مرادی می خواستم در مورد مشکلم از شما به صورت خصوصی راهنمایی بگیرم . خصوصی دختری 23 ساله هستم ، که به تازگی وارد دوره کارشناسی ارشد شده ام .در سال دوم دانشگاه چندین خواستگار داشتم که چون آن وقت به ازدواج فکر نمی کردم (البته از مردها متنفر بودم) به آنها پاسخ رد داده ام و به خانواده ام که آن زمان برای حتی یک بار صحبت کردن با خواستگارانم به من اصرار می کردند گفته بودم که تا درسهایم به پایان نرسد به ازدواج فکر نمی کنم . به همین دلیل آنها نیز در حال حاضر هم به همین بهانه همه را رد می کنند ، بین من و مادر و پدرم هم انگار دیواری است که من هیچوقت نمی توانم با آنها صحبت کنم . چگونه می توانم به آنها بگویم که من قصد ازدواج دارم و واقعا از تنهایی خسته شده ام. در ضمن از چیزی هم بیشتر از همه رنج می برم که نمی دانم چگونه آن را بیان کنم. 4 سال پیش با آقایی که به بهانه ازدواج برای آشنایی اقدام کرده بود و از اقوام نزدیک هم بود رابطه داشته ام که در خلال آن به گناه آلوده شدم .البته این آقا یک سال بعد ازدواج کرد و من هم بعد از توبه و انابه ، با استفاده از چادر سعی کردم نه تنها حجاب بلکه اعمالم را حتی درست انجام دهم . از آن زمان تا کنون از رابطه زناشویی پدر ومادرم رنج می برم . من از گناهی که به آن عادت کرده بودم و واقعا آن را ترک کرده بودم ، متنفرم و علل وعوارض آن را نیز به خوبی میدانم . به تازگی دوباره هم افکار شیطنت آمیز و خاطراتم مرا وسوسه می کند . اما نمی دانم که چه کاری و چگونه انجام دهم تا راه درست را طی کنم ؟ راستش در حال حاضر هم کسی برای ازدواج مرا انتخاب نکرده است .اما حدود 3 ماه پیش نیز از طریق اینترنت ( نه چت بلکه گروه های علمی ) با مردی (31ساله ) آشنا شدم که من در ابتدا نمی دانستم که او متاهل است ، ... و مرا به عنوان دوست ، در ایمیل های خود گذاشته و با ایمیل با هم در ارتباط بودیم . چند وقت که از ایمیل ها گذشت فهمیدم که به او علاقه مند شدم و چقدر مشترکات داریم ، در همین زمان فهمیدم که او متاهل است .از آن به بعد سعی کرده ایم نه تنها sms بلکه ایمیل هم بهم نزنیم ، اما تا کنون کاملا موفق نشدیم . البته او به علاقه من نسبت به خود آگاه است و قطع شدن رابطه را نیز قبول دارد اما می گوید اگر من با خودم کنار بیایم می توانیم دوستان خوبی برای هم در حد یک رابطه ایمیل باشیم که فقط به ارسال فایلها و مطالب مفید اکتفا شود( تا به حال هم رابطه ما در حد ارسا کتب اینترنتی و فایل های جذاب معنوی و معرفی سایت های مفید درسی و علمی بوده است ). او خانواده اش را دوست دارد و برای من هم دوست خوبی است و مرا از افکار و خاطراتم دور کرده است. می دانم که رابطه ام با وی دچار اشکال است اما از بازگشتن به افکار شیطانی ام که یکبار اخیرا مرا به اقدام خودکشی کشانده است و آلوده شدن به عادتم به شدت می ترسم . تورابه خدا کمکم کنید ،آدرس یک مشاور را هم گرفته ام اما به ازای نیم ساعت مبلغ گزافی (بیست هزار تومان) باید بپردازم که نمی دانم به چه بهانه این مبلغ را بگیرن .خیلی سعی کرده ام به خدا نزدیک تر شوم اما شرایط و محیط اطرافم مرا وسوسه می کند . ... (شاید بگید توجیه است اما من فکر کردم که خدا او را سر راه من گذاشته است واما الان که من درمانده ام) از خدا نیز خجالت می کشم که چرا توبه ام را شکسته ام و..... از اینکه به مشکلات من هم گوش دادید و راهنمایی می کنید ، سپاسگزارم . (m45)
- [سایر] با سلام: 40 ساله و متاهل هستم (دارای یک پسر 20 ساله که ترم 3 دانشگاه است )حدود نه ده سال پیش باردار شدم ولی در 3 ماهگی بچه سقط شد و دیگر اقدام به بارداری ننمودم الان در دانشگاه درس می خوانم ولی شدیدا ناراحت هستم لازم است بگویم که من فرزند طلاق هستم 7 ساله بودم که پدرم با زنی ازدواج کرد بسیار زن خوبی بود و ایشان دارای 3 پسرو1 دختر از پدرم شد که دختر ایشان همزمان با پسر من دنیا امد من از زمان ازدواجم به شهر دیگری رفتم که فاصله خیلی زیادی دارد و الان هر یکسال یک بار می روم به شهرمان و انها را می بینم روابط ما خیلی رسمی است و دیگر واقعا هیچ احساسی باقی نمانده است .در شهر محل زندگیم هم با کسی رفت و امد ندارم کاملا منزوی هستیم ما کاملا تنها هستیم من با پسرم رابطه خیلی تنگاتنگی دارم و با هم خیلی دوست هستیم طوری که خودش می گوید من با تو کاملا کامل هستم و به کسی نیاز ندارم ولی اوقاتی که در منزل هستیم خیلی تنها هستیم چون در شهرستان هستیم امکانات خوبی ندارد و ما اصلا بیرون نمی رویم برای تفریح و بیشتر در منزل هستیم و الان من مردد هستم که ایا باردار بشوم یا نه نکند دیرتر شود و پشیما ن شوم البته من کم کاری تیرویید دارم که هنوز درمان را شروع نکردم . چون شنیدم که بارداری در سنین بالا خطرناک است و من هم کسی را ندارم که اگر نیاز باشد از من مواظبت کند و ما تنها هستیم این مسله مرا بیشتر نگران می کند و نمی دانم که اصلا ریسک بارداری من تا چه حدی می تواند باشد ضمنا بعد از سقطی که داشتم خیلی ترسیدم و به خاطر مشکلاتی که گفتم حاضر به بارداری نبودم ولی الان با این که همسرم راضی نیست باردار شوم و می گوید ما الان باید به فکر پسرمان با شیم ودیگر دیر است من خیلی داقونم و روز نیست که این گونه فکرها اذیتم نکند من زبان انگلیسی می خوانم ولی دایم با خود می گویم چه فایده من که دیگر از سن شغل هم برایم گذشته بعد از فارغ التحصیلی باز هم تنها خواهم شد خواهش میکنم کمکم کنید بگویید چه کنم. با تشکر از حوصله ای که به خرج دادید متشکرم.
مسئله مرتبط یافت نشد