خانواده
خانواده، اولین نهاد اجتماعی و کوچکترین واحد تشکیل دهنده جامعه است.
چطور میتوان والد بی منطق و بدبین را که اجازه ازدواج به دختر خود را نمیدهد را راضی کرد در صورتی که دخترانشان بهترین مقعیتهای ازدواج را دارند و تمام فامیل و بستگان و اعضای خانواده موافقند. البته دختر ایشان با متانت تا بحال صبر کرده اند و تا حالا که سنشان 25 سال شده حرمت پدر را نگه داشته اند.
سلام/ در شرایط معمولی وساطت ریش سفید فامیل یا فرد مورد احترام وپذیرش پدر موثر است. و در مراحل بعد مراجعه به قاضی ولی جوان ها در مراحل ازدواج و پس از آن به حمایت های پدر ومادر احتیاج دارند.
سلام/ در شرایط معمولی وساطت ریش سفید فامیل یا فرد مورد احترام وپذیرش پدر موثر است. و در مراحل بعد مراجعه به قاضی ولی جوان ها در مراحل ازدواج و پس از آن به حمایت های پدر ومادر احتیاج دارند.
عنوان سوال:
چطور میتوان والد بی منطق و بدبین را که اجازه ازدواج به دختر خود را نمیدهد را راضی کرد در صورتی که دخترانشان بهترین مقعیتهای ازدواج را دارند و تمام فامیل و بستگان و اعضای خانواده موافقند. البته دختر ایشان با متانت تا بحال صبر کرده اند و تا حالا که سنشان 25 سال شده حرمت پدر را نگه داشته اند.
پاسخ:
سلام/ در شرایط معمولی وساطت ریش سفید فامیل یا فرد مورد احترام وپذیرش پدر موثر است. و در مراحل بعد مراجعه به قاضی ولی جوان ها در مراحل ازدواج و پس از آن به حمایت های پدر ومادر احتیاج دارند.
- [آیت الله اردبیلی] آیا بنده می توانم با دختری از فامیل که چهل سال سن دارد و شاغل می باشد و می تواند زندگی را اداره نماید و حتی به معیشت خانواده خود نیز کمک می کند صیغه موقت بخوانم آنهم بدون اطلاع پدر و رضایت او؟ آیا این دختر می تواند با بنده بدون اجازه پدر صیغه موقت شود؟ البته اصلاً قصد از صیغه دخول و یا برداشتن بکارت نیست و دوشیزه باقی خواهد ماند.
- [سایر] با سلام من و همسرم حدود سه ماه است که به صورت پنهانی از خانواده هایمان با هم ازدواج کردیم (من و همسرم هر دو مطلقه هستیم و صیغه موقت کردیم) و میخواهیم که عقد دائم کنیم و برای همیشه در کنار هم زندگی کنیم و الان مشکل ما گرفتن رضایت خانواده هاست و میخواهیم که زودتر بتونیم رضایتشون رو کسب کنیم ، ما سال پیش از طریق سایت ازدواج با هم آشنا شدیم و هر دو خانواده در جریان بودن و نظر من و خانواده ام مساعد نبود و با وجود اصرار خواهر همسرم برای اجازه واسه خواستگاری و آشنایی بیشتر من قانع نشدم و ایشون رو رد کردم تا اینکه امسال آشنایی ما دوباره شروع شد و با توجه به اینکه الان ازشون شناخت درستی دارم به عقد ایشون در اومدم ولی خانواده همسرم تقریبا تمایلی واسه اومدن به خواستگاری من ندارن و یه ذهنیت منفی نسبت به تغییر عقیده من راجع به پسرشون پیدا کردن در حالیکه همسرم بهشون گفته که من گفتم تصمیم پارسال من اشتباه بوده و شناخت درستی ازش نداشتم (همسرم پارسال در همون اوایل آشنایی اشتباهاتشون رو گفتن و منم که مدت زیادی از جداییم نمیگذشت نسبت به ایشون بدبین شدم ) مخصوصا پدر ایشون مخالفند و یکی از دلایلشون دوربودن راهمون هست من اهل چناران(خراسان رضوی) و ایشون اهل بیرجند هستند ، لطفا راهنمایی بفرمایید که از چه راه هایی میتونیم خانواده ها رو راضی کنیم واسه این ازدواج؟ مخصوصا همسرم چطور میتونه خانواده اش رو واسه اومدن به خواستگاری و ازدواج مون راضی کنه؟ خواهش میکنم راهنمایی بفرمایید؟
- [سایر] سلام من وارد 21 سالگی شدم خیلی نیاز به ازدواج دارم و به این کار راغب هستم پدرم نیز خیلی دلش می خواهد من ازدواج کنم و تقریبا از 15 سالگی مدام به مادر و دو خواهرم این را می گوید که من ازدواج کنم اما مادرم هنوز که هنوزه مخالف این کار است و می گوید زود است ولی پدرم می گوید توانایی اداره زندگی و حتی خانواده را به خوبی دارم یکی از خواهرانم 25 و دیگری 23 سال تمام سن دارند و هر دو ازدواج کرده اند و خواهر بزرگم به خانه خودشان رفته و دو خواهرم هم با ازدواج من مخالفند و می گویند مادرمان تنها می شود در صورتی که من گفته ام از این خانه نمی روم حتی بعد عروسی جون پدر و مادرم سنشان طوری است که به من خیلی نیاز دارم و الان آچار فرانسه خونه هستم خلاصه مطلب دعایی نیاز دارم که مادرم به این امر راضی شود ممنون اصرار که اصلا فایده نداشته است
- [سایر] پرسش سلام بنده با دختری در حدود 4 سال است که آشنا هستم. ایشان دانشجوی دکتری هستند و بنده لیسانس. به یکدیگر علاقه شدید داریم. بنا به توصیه فردی که بنده ایشان را به شدت قبول دارم، حدود 6-7 ماه بنده با ایشان قطع رابطه کردم تا بتوانم به دور از احساسات تصمیم نهایی را بگیرم. پس ار آن 6 ماه، انتخاب مجدد من در مقایسه با کیس ها و موارد دیگر خود ایشان بود. حال که مسأله رو علنی کردم پدر من با ازدواج ما مخالف است. میگوید که پدربزرگ ایشان ( پدر مادرش) در زمان طاغوت، قمار میکرده است. دلیل اصلی مخالفت او هم این است که زمانی که او قمار میکرده پول حرام بر سر سفره آورده و فرزندش ( مادر دختر) هم از آن تناول کرده است. حال من هر بار که با او صحبت میکنم و مثال هایی از افرادی که در اسلام و مذهب شیعه هستند و بر اثرات لقمه حرام پیروز شده اند و فرد شایسته و صالحی شده اند، و گفته ام که اختیار آدمی تاثیرش بیشتر از اثرات لقمه حرام است ( ینی لقمه حرام در حد یک زمینه است، نه اینکه علت تامه) ایشان قانع نمیشوند. میگویید چه کاری باید بکنم پاسخ باسلام خوب است شرایطی فراهم کنید که پدرتان دخترخانم و خانواده اش را از نزدیک ببنید و اگر حقیقتا ایشان محسنات زیادی دارند در جریان بیشتری قرار بگیرند به هرحال باید سعی کنید با شناخت بیشتر از ایشان کم کم موافقت خود را اعلام کنند یا از بزرگی در فامیل برای پادرمیانی کمک بگیرید موفق باشید -------------------------------------------------------------------------------------------------- خانم بوالحسنی سلام باید عرض کنم که پدر بنده، خود بزرگ فامیل هستند و ایشان یه حد زیادی مغرورند. پدر بنده به واسطه یکی از بستگان خانواده آنها را رصد کرده و به قول خود تحقیق کرده اند. در حالی که من و دختر خانم کامل در جریانیم که آن خانواده از سر دشمنی و کدورتی که بینشان هست، هیچ وقت حرفی را درست به پدر من منتقل نکردند. پدرم به هیچ عنوان حاضر به دیدن خانواده دختر نیست. این راه را با مشاوری که قبلن حضوری راهنمایی ام کردند، پیگیری کردم اما به نتیجه ای نرسیدم. چاره ای به نظرتان میرسد؟
- [سایر] با عرض سلام و خسته نباشید در رابطه با روابط زوجین با یکدیگر شوهرم دارای مدرک سیکل و تا به الان بیکار می باشد. علاقه ی زیادی بعد از گذشت 10 سال از ازدواج نسبت به هم نداریم. او خود مشغول انجام وظایف خود در بیرون از خانه است و به هیچ کدام از اعضای خانواده و حالا که دارای 3 فرزند بزرگ هستیم که خدا را شکرگذاریم اعتمادی ندارد. از کارها و اعمال خود در بیرون و اوقاتی را که در بیرون با دوستان خود می گذراند به ما هیچ اطلاعی نمی دهد. گاهی اوقات شب ها دیر به منزل می آید و زمانی را هم که با هم به تفریح و گردش در بیرون از خانه می گذرانیم و با دوستان و آشنایان هستیم هیچ ابراز علاقه ای نسبت به من ندارد و کانون گرمی با دوستان فامیل و غریبه می گیرد. ما اعضای خانواده هیچ وقتی را برای خود نداریم. یعنی اجازه بیرون رفتن یا با کسی به بیرون از خانه رفتن یا با کسی در بیرون که به ما نزدیک است را نداریم. چه من و چه بچه هایم اصلا اجازه نداریم کارهایمان را بدون اجازه سرپرست خانواده انجام دهیم. زمانی را هم برای خنده و ابراز علاقه نسبت به هم نداریم. او به ظاهر ادعا می کند که تمام هستی او خانواده اش است ولی ما اصلا این ادعا را از دید خودمان قبول نداریم. من احساس می کنم که در صورت نبود ما و دوری ما از پدر خانواده او رابطه ای با سایرین و جنس مخالف دارد که اصلا تن به این گفته ها در نمی دهد. ولی من و 3 فرزندم که می توانند روی پای خودشان بایستند مدارک جزئی از آثار او که در خانه و در جاهای مختلف دیگر بر جای مانده پیدا کرده ایم اما جرئت آن را نداریم که پیش قدم شویم و پدر خانواده را محکوم کنیم. هیچگونه اجازه ای هم نداریم که با مشاوره خانواده ای صحبت کنیم. در کل مردی خانواده دوست و خونسرد است و همسر و فرزندانش را دوست دارد و می خواهد به هر طریقی که شده آسایش خانواده را به ارمغان بیاورد اما ما باور نداریم و با خود می گوییم شاید بعد از آسایش و رفاه ما از دید ما پنهانی کاری انجام دهد یا با کسی رابطه ای بیاندازد. در محیط گرم فامیل که همه اعضای فامیل هستند خود را خیلی گرم با دیگر اعضای فامیل به خصوص زن های فامیل می گیرد و من هم از بایت این موضوع خیلی عصبی می شوم ولی کم محلی می کنم و خودم را آرام می کنم. در حدود 2 سال پیش به علت همین ماجراها بیماری اعصاب پیدا کردم که هیچ علاجی نداشت اما با دعا و دکتر و به شکر خدا حالم خوب شد و تا به الان اثری از آن بیماری بر جای نمانده. در واقع می خواهم بدانم که من باید اخلاقم را تغییر دهم یا او؟؟؟ اگر باید تغییراتی در روابطمان ایجاد کنیم چه کسی باید رفتارش را عوض کند و چگونه و با انجام چه کارهایی؟ که مطمئنا او رفتارش را تغییر نخواهد داد و این منم که باید روابطمان را مستحکم کنم اما نمی دانم چگونه؟ لطفا مرا راهنمایی کنید. با سپاس فراوان.
- [آیت الله مکارم شیرازی] بین دو طایفه، در محلّی درگیری واقع می شود و چشم پسر بچه ای نابینا می شود، به عنوان وجه المصالحه دختر ده ساله ای را با اجازه ولیّش برای برادر بچه 8 ساله ای که چشمش از بین رفته بود عقد می کنند. خود دختر ادّعا می کند من راضی نبوده و نیستم. در قانون سنّ پسر و دختری که بتوانند مستقلا در کارهای خود مداخله کنند 18 سال است و کمتر از 18 سال باید به دادگاه مراجعه و دادگاه به پزشک متخصص ارجاع می دهد که بالغ و رشیده باشند، چنانچه پزشک متخصص قانونی بر بلوغ و رشد گواهی کند، دادگاه قبل از سن 18 سالگی حکم رشد صادر می کند. در این مورد چنین اقدامی نشده لیکن در سن 16 سالگی صورت جلسه ای بین زوجین به این کیفیت که تا پایان تحصیلات متوسطه زوجین به تحصیل خود ادامه دهند، تنظیم شده است. در همین صورت جلسه نیز دختر ادعا می کند پدر و مادرم تهدیدم کردند من امضاکردم. این ازدواج در بعضی از روستاها مرسوم بوده و هست. در ضمن در مسأله 4 تحریر الوسیله در فصل اولیای عقد آمده است که (یشترط فی صحة تزویج الاب و الجد و نفوذه عدم المفسده) و در آخر مسأله ذکر شده (بل الاحوط مراعات المصلحة) آیا این عدم مفسده و رعایت مصلحت مربوط به دختر می باشد یا به پدر و فامیل دختر؟ آیا چنین عملی اصلا درست است یا نه؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] بین دو طایفه، در محلّی درگیری واقع می شود و چشم پسر بچه ای نابینا می شود، به عنوان وجه المصالحه دختر ده ساله ای را با اجازه ولیّش برای برادر بچه 8 ساله ای که چشمش از بین رفته بود عقد می کنند. خود دختر ادّعا می کند من راضی نبوده و نیستم. در قانون سنّ پسر و دختری که بتوانند مستقلا در کارهای خود مداخله کنند 18 سال است و کمتر از 18 سال باید به دادگاه مراجعه و دادگاه به پزشک متخصص ارجاع می دهد که بالغ و رشیده باشند، چنانچه پزشک متخصص قانونی بر بلوغ و رشد گواهی کند، دادگاه قبل از سن 18 سالگی حکم رشد صادر می کند. در این مورد چنین اقدامی نشده لیکن در سن 16 سالگی صورت جلسه ای بین زوجین به این کیفیت که تا پایان تحصیلات متوسطه زوجین به تحصیل خود ادامه دهند، تنظیم شده است. در همین صورت جلسه نیز دختر ادعا می کند پدر و مادرم تهدیدم کردند من امضاکردم. این ازدواج در بعضی از روستاها مرسوم بوده و هست. در ضمن در مسأله 4 تحریر الوسیله در فصل اولیای عقد آمده است که (یشترط فی صحة تزویج الاب و الجد و نفوذه عدم المفسده) و در آخر مسأله ذکر شده (بل الاحوط مراعات المصلحة) آیا این عدم مفسده و رعایت مصلحت مربوط به دختر می باشد یا به پدر و فامیل دختر؟ آیا چنین عملی اصلا درست است یا نه؟
- [سایر] به نام خدا سلام و خسته نباشید دختری مجرد و دانشجوی کاردانی معماری غیرانتفاعی قزوین ساکن ناحیه غرب شهر تهران هستم در خانواده ای متوسط زندگی میکنم دو برادر و یک خواهر دارم پدرم راننده بازنشسته اداره برق و مادرم خانه دار است برادر بزرگم بعد از طلاقی که در سال گذشته داشته دوباره ازدواج کرده ، خواهرم سال گذشته در بحبوحه طلاق برادرم از دخترخاله ام با یکی از فامیل هی دور ازدواج کرد و به ژاپن رفت برادر دیگرم هم معتاد به شیشه و در خانه است بعد از تصادف برادر کوچکم که 3 سال از من بزرگتر است ( من فرزند آخرم) دچار اوضاع بد مالی شدیم البته همیشه عالی نبودیم اما به این حالت هم نبودیم مادرم سیگار میکشد پدرم سعی میکنه به جای حل مشکلات صورت مساله را پاک کند با پیکانی که دارد کمابیش مسافرکشی می کند هزینه ترم اول دانشگاهم را خواهرم پرداخت کرد و ترم های بعدی را هم با قرض پرداخت کردیم مدت کوتاهیست که با کامپیوتر کارهای تایپ و نقشه کشی انجام میدهم اما اوضاع روحی ام اصلا مناسب نیست برای دور شدن از این محیط هم اجازه ندارم چون برادر کوچکترم بدبین است اجازه نمیدهد بیرون بروم پدر و مادرم هم که وقتی باهاشون جایی میرم مدام بحث می کنند مادرم هم که پا درد دارد خودش نمی تواند منو بیرون ببرد واقعا خسته ام نمی دونم واقعا نمی دونم چیکار کنم خصوصا این که فشار روحی باعث فشار به قسمت هایی از بدنم میشه طوری که احساس می کنم افکارم وزن دارن و بدنم رو فشار میدن خواهش می کنم راهنماییم بفرمایید
- [سایر] با سلام من یک سال پیش درسم را تمام کردم و تمام امیدم این بود که کارشناسی ارشد قبول بشم و درسم را ادامه بدم چون هرچی دنبال کار گشته بودم ، کار پیدا نکرده بودم ، الان دیدم قبول نشدم احساس کردم دنیا روی سرم خراب شده ، از نگاه تحقیر آمیز دیگران ، فامیل و سرزنش های مکرر پدر و مادرم رنج می برم ، همه به دید یک آدم الاف و بیکار بهم نگاه می کنند در صورتی که تمام سعی خودم رو برای شاغل شدن و قبول شدن توی کنکور کرده بودم ، از طرفی آرزو دارم ازدواج کنم ولی تا شاغل نشم و سر و سامان نگیرم اجازه بهم نمی دهند و اصلن جرات نمی کنم به پدر و مادرم هم بگویم .. همین باعث شده کمتر خونه فامیل ها برم ، در کل من یه شخصیت کمی خجالتی دارم و تحمل حرف ها و نگاه های دیگران برام خیلی مشکله ... از اینکه می بینم دوست هایم همه یا شاغل هستن و یا در شرف ازدواج هستند رنج می برم و همین باعث شده پدرم بهم سرکوفت بزنه که از دیگران یاد بگیر ، الان یه احساس بیزاری از زندگی دارم احساس می کنم به بن بست رسیدم هرچی هم از خدا کمک میخام بهم محل نمیزاره و راهی جلوی پام نیزاره .. احساس تنهایی خاصی دارم احساس می کنم فقط خودم خودمو درک میکنم، یه افسردگی عجیبی گرفتم طوری که از کارهای عادی زندگی هم دلسردم.... وضع مالی ما بسیار خوب است و روابط عاطفی در خانواده من تقریبا صفر است ...! شما بگید چکار کنم ..؟!!
- [سایر] با سلام و خسته نباشید. دختری 24 ساله هستم که 1 سال پیش عقد کرده ام همسرم 1 ماه از من بزرگتر است و پسر پسر خاله مادرم هستند. قبل از ازدواج بسیار دختر فعال اجتماعی بودم ولی از وقتی با ایشان ازدواج کرده ام کم کم خونه نشین شدم پارسال لیسانس گرفتم و برخلاف حرف های قبل از ازدواج نه اجازه تحصیل می دهند نه کار.میگه هروقت موقعش شد بهت میگم.حتی با خانواده ام اجازه نمی دهد که برم بیرون خیلی خودخواه است و فقط میگه با خودم. منزل ما تهران و آنها شمال هستن.دانشجوی شماله و حدود1 سال از درسش مانده. من هم باین شرط راضی شدم به عقد که تا لیسانسش تموم بشه منم برای ارشد بخوانم.از نظر خانوادگی و موقعیت من بالاترم.ولی از قبل از عقد تابحال خیلی عوض شده.میگم چرا حرفات تغییر کرده میگه خودت ندیدم گرفتی.پارسال شهریور منو شوهرمو دخترخالموشوهرش رفتیم بیرون.شوهر دخترخالم بامن شوخی کرد و من زدم به دستش.بعد 10ماه تازه امروز به من میگه تو آدم نیستی من بهت شک دارم پشت سر که من نیستم معلوم نی چیکار میکنی وتازه امروز میگه بخاطر این نمیخوامت.من واقعا ازش دلم شکست تو فامیل همه منو بعنوان دختر خوبو نجیب میشناسن و من از خودم مطمینم.من گذشت میکنم همیشه ولی اون همه چیو کش میده کلا خانوادشون اینجوریه.تازگی خیلی بددهن شده و انگار من اهمیت ندارم براش.آدم لجبازیه.منم امروز بهش گفتم تو چرا با دختر عموت دست میدی بمن فحش داد.من به شوهرم اطمینان دارم.چندبار ازش خواستم بریم مشاوره ولی نمیاد.3ماهه نیمده همو ببینیم بخاطر امتحانات.واقعا خسته شدم از بهانه ها و دعوای علکی.حس میکنم 1 آدم دیگست از قبل عقد.امروز به من یشنهاد طلاق داد سر اینکه به شوهر دختر خاله م دست زدم اونم ناخواسته و بدون هیچ منظوری.باور کنید بخاطرش نه بیرون میرم نه باکسی رابطه دارم.ولی اون نمیبینه.خواهشا تا دیر نشده کمکم کنید تا1 تصمیم عاقلانه بگیرم.
مسئله مرتبط یافت نشد