مرکب به معنای سوار شدن و هر گاه چند جزء (عنصر) در کنار هم قرار گرفته یا با هم ترکیب شوند، یک مجموعه را تشکیل داده که به آن مرکب گفته می شود. در مقابل بسیط به چیزی گفته می شود که جزء نداشته و مرکب نباشد. اما معنا و مفهوم علم و جهل از بدیهی ترین معانی هستند. بنا بر این تعریف آنها به کلماتی از قبیل دانش و نادانی و آگاهی و نا آگاهی و شناخت و... تعریف واقعی نیست و تعریف شرح الاسمی است یعنی استفاده از کلمات دیگری است که هم معنای آنها هستند. علم به دو قسم حصولی و حضوری تقسیم می شود و علم حصولی علم به شیئ است به واسطه حاکی خود نیز به تصور و تصدیق تقسیم می شود.پس تصور یکی از اقسام علم حصولی استکه عبارت است از علم به شیئ بدون حکم به درستی و صدق آن. و خود تصور نیز به اقسامی تقسیم می شود.ولی تصدیق علم به درستی یک قضیه است . حال بحث در این است که ترکیب و بساطت در علم وجهل و تصور به چه معناست؟برای بساطت و ترکیب علم فرض هایی متصور است: 1- علم مرکب :ترکیب در علم به معنای این است که ما در واقع دو علم داشته باشیم: 1-علم به شیئ 2-علم به علم به آن شیئ. یعنی ما هم از چیزی آگاهی داریم و هم به آگاه بودن خود آگاهی داریم.(می دانیم که می دانیم) 2- جهل مرکب :ترکیب در جهل هم به معنای این است که ما دو جهل داشته باشیم: 1-جهل به شیئ 2-جهل به همین جهل مان. چه بسا که انسان چیزی را نمی داند و نمی داند که نمی داند و خیال می کند می داند.به چنین جهلی ،جهل مرکب می گویند که نجات یافتن از چنین جهلی کاری بس دشوار است چون انسان مادامی که معتقد به جهل خود نباشد اقدامی برای رفع آن جهل انجام نمی دهد. 3- علم بسیط :حکیم بزرگ صدر المتألهین بر این باور است که «...علم نیز مانند جهل به بسیط و مرکب تقسیم می شود. علم بسیط علم کسی است که می داند ولی نمی داند که می داند امّا علم مرکب دو علم است یکی علم به چیزی و دیگر علم به علم...»[1]. اما در مقابل بعضی از دانشمندان علم بسیط را اصلا علم نمی دانند و در این باره گفته اند:"اصلاً ادراک‌ بسیط‌ به‌ معنی‌ درست‌ لفظ‌ علم‌ نیست‌ یا لا اقل‌ علمی‌ نیست‌ که‌ به‌ صورت‌ حکم‌ و قضیه‌ به‌ زبان‌ آمده‌ باشد، بلکه‌ صورت‌ و جهت‌ و غایت‌ علم‌ با آن‌ معین‌ می‌شود. در پدیدارشناسی‌(فنومنولوژی‌) نیز علم‌، مسبوق‌ به‌ یک‌ نحوه‌ تلقی‌ و وجهه‌ نظر است‌ و اپوخه‌ (تعلیق‌ و توقف‌ حکم‌) بدون‌ آن‌ صورت‌ نمی‌گیرد."[2] 4- جهل بسیط :یعنی انسان جهل به شیئ دارد و می داند که جاهل است.[3] تصور در فلسفه و منطق عبارتست از:"ادراک ساده (بدون هیچ گونه حکم به نفی و اثبات آن) در مقابل تصدیق که عبارتست از تصور به همراه حکم به نفی و اثبات آن[4]،بنا براین تقسیم تصور به بسیط و مرکب معنی ندارد و اصطلاح تصور بسیط و تصور مرکب دراین دو علم شایع نیست بلکه مراد از تصور بسیط یک تصور و مراد ازتصور مرکب تصوراتی است که از ترکیب چند تصور بسیط با یکدیگر ساخته شده اند. [1] - ملاصدرا، اسفار اربعه، ج 1،ص 116. [2] - متن‌ سخنرانی‌ دکتر رضا داوری‌ در سمینار «پدیدارشناسی‌» ایتالیا، رُم‌، تابستان‌ 1380. آدرس خب ر: http://www.iptra.ir/vdcc2besqqp.html http://www.iptra.ir/prtjemeiwuqev.szq.fveufu4.fs5u.html [3] -ملاصدرا، اسفار اربعه، ج 1، ص 116- با استفاده از مقاله دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی.مجله خردنامه صدرا، شماره 23.بهار 80.ص 5. [4] ملاصدرا ،رساله التصور و التصدیق، ص 322.
مرکب به معنای سوار شدن و هر گاه چند جزء (عنصر) در کنار هم قرار گرفته یا با هم ترکیب شوند، یک مجموعه را تشکیل داده که به آن مرکب گفته می شود. در مقابل بسیط به چیزی گفته می شود که جزء نداشته و مرکب نباشد. اما معنا و مفهوم علم و جهل از بدیهی ترین معانی هستند. بنا بر این تعریف آنها به کلماتی از قبیل دانش و نادانی و آگاهی و نا آگاهی و شناخت و... تعریف واقعی نیست و تعریف شرح الاسمی است یعنی استفاده از کلمات دیگری است که هم معنای آنها هستند. علم به دو قسم حصولی و حضوری تقسیم می شود و علم حصولی علم به شیئ است به واسطه حاکی خود نیز به تصور و تصدیق تقسیم می شود.پس تصور یکی از اقسام علم حصولی استکه عبارت است از علم به شیئ بدون حکم به درستی و صدق آن. و خود تصور نیز به اقسامی تقسیم می شود.ولی تصدیق علم به درستی یک قضیه است . حال بحث در این است که ترکیب و بساطت در علم وجهل و تصور به چه معناست؟برای بساطت و ترکیب علم فرض هایی متصور است: 1- علم مرکب :ترکیب در علم به معنای این است که ما در واقع دو علم داشته باشیم: 1-علم به شیئ 2-علم به علم به آن شیئ. یعنی ما هم از چیزی آگاهی داریم و هم به آگاه بودن خود آگاهی داریم.(می دانیم که می دانیم) 2- جهل مرکب :ترکیب در جهل هم به معنای این است که ما دو جهل داشته باشیم: 1-جهل به شیئ 2-جهل به همین جهل مان. چه بسا که انسان چیزی را نمی داند و نمی داند که نمی داند و خیال می کند می داند.به چنین جهلی ،جهل مرکب می گویند که نجات یافتن از چنین جهلی کاری بس دشوار است چون انسان مادامی که معتقد به جهل خود نباشد اقدامی برای رفع آن جهل انجام نمی دهد. 3- علم بسیط :حکیم بزرگ صدر المتألهین بر این باور است که «...علم نیز مانند جهل به بسیط و مرکب تقسیم می شود. علم بسیط علم کسی است که می داند ولی نمی داند که می داند امّا علم مرکب دو علم است یکی علم به چیزی و دیگر علم به علم...»[1]. اما در مقابل بعضی از دانشمندان علم بسیط را اصلا علم نمی دانند و در این باره گفته اند:"اصلاً ادراک بسیط به معنی درست لفظ علم نیست یا لا اقل علمی نیست که به صورت حکم و قضیه به زبان آمده باشد، بلکه صورت و جهت و غایت علم با آن معین میشود. در پدیدارشناسی(فنومنولوژی) نیز علم، مسبوق به یک نحوه تلقی و وجهه نظر است و اپوخه (تعلیق و توقف حکم) بدون آن صورت نمیگیرد."[2] 4- جهل بسیط :یعنی انسان جهل به شیئ دارد و می داند که جاهل است.[3] تصور در فلسفه و منطق عبارتست از:"ادراک ساده (بدون هیچ گونه حکم به نفی و اثبات آن) در مقابل تصدیق که عبارتست از تصور به همراه حکم به نفی و اثبات آن[4]،بنا براین تقسیم تصور به بسیط و مرکب معنی ندارد و اصطلاح تصور بسیط و تصور مرکب دراین دو علم شایع نیست بلکه مراد از تصور بسیط یک تصور و مراد ازتصور مرکب تصوراتی است که از ترکیب چند تصور بسیط با یکدیگر ساخته شده اند. [1] - ملاصدرا، اسفار اربعه، ج 1،ص 116. [2] - متن سخنرانی دکتر رضا داوری در سمینار «پدیدارشناسی» ایتالیا، رُم، تابستان 1380. آدرس خب ر: http://www.iptra.ir/vdcc2besqqp.html http://www.iptra.ir/prtjemeiwuqev.szq.fveufu4.fs5u.html [3] -ملاصدرا، اسفار اربعه، ج 1، ص 116- با استفاده از مقاله دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی.مجله خردنامه صدرا، شماره 23.بهار 80.ص 5. [4] ملاصدرا ،رساله التصور و التصدیق، ص 322.
- [سایر] معنای جهل بسیط و مرکب ، علم بسیط و مرکب و تصور بسیط و مرکب چیست؟
- [سایر] معنای بساطت و ترکیب در علم و جهل و تصور چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا قصاص حقّی انحلالی و مرکب است یا غیرانحلالی و بسیط؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا قصاص حقّی انحلالی و مرکب است یا غیرانحلالی و بسیط؟
- [سایر] تفاوت تصور و تصدیق در علم نحو با تصور و تصدیق در علم منطق و علم بلاغت چیست؟
- [سایر] تفاوت تصور و تصدیق در علم نحو با تصور و تصدیق در علم منطق و علم بلاغت چیست؟ و اینکه عبارت(أ زیدٌ فی الدار أم عمروٌ) تصور است، یا تصدیق. (تصور و تصدیق نحوی یا منطقی یا بلاغی).
- [سایر] اگر میپذیریم که واجب الوجود بسیط است و ترکیبی در ذات او نیست و در کنار او هیچ موجود دیگری را نمیتوان فرض کرد، چطور در کنار او میتوان ممکن الوجود را تصور نمود؟
- [سایر] آیا علم شمشیر دو دم است یا سوء استفاده از علم به علت جهل است؟
- [آیت الله خوئی] شخصی میخواهد یک جواب قانع کنندهای از سبب عدم جواز تقلید میت ابتداءً بداند، به طوری که برای این شخص جهل مرکب یا تعصبی نباشد.
- [سایر] تفاوت بسیط و مجرد چیست؟
- [آیت الله سیستانی] دو سجده روی هم یک رکن است ، و اگر کسی در نماز واجب هر چند از روی فراموشی یا جهل به مسأله در یک رکعت هر دو را ترک کند ، نمازش باطل است و همچنین است بنابر احتیاط لازم اگر دو سجده در یک رکعت از روی فراموشی یا جهل قصوری اضافه کند . (جهل قصوری این است که جاهل در جهل خود معذور باشد) .
- [آیت الله اردبیلی] (حجّ تمتّع) مرکب از دو عمل عبادیِ (عمره تمتّع) و (حجّ تمتّع) میباشد که به ترتیب زیر بیان میشود:
- [آیت الله شبیری زنجانی] نوشتن قرآن با مرکب نجس اگر چه یک حرف آن باشد، حکم نجس کردن آن را دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که ناچار است نماز واجب را سواره بخواند چنانچه مرکب یا صندلی و زین آن غصبی باشد و مجبور نباشد بر آن مرکب نماز بخواند نماز او اشکال دارد، همچنین است اگر بخواهد در حال اختیار نماز مستحبی را سواره بخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر سفر او حرام نباشد ولی در زمین غصبی مسافرت کند یا حیوان سواری یا مرکب دیگری که سوار است غصبی باشد بنابر احتیاط واجب باید نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند مگر این که سفر او بر ان مرکب برای فرار از رد ان به مالک باشد که در این صورت باید تمام بخواند
- [آیت الله بهجت] نوشتن قرآن با مرکّب نجس، اگر چه یک حرف آن باشد، حرام است. و اگر نوشته شود باید آن را آب بکشند، یا به وسیله تراشیدن و مانند آن ، کاری کنند که عین مرکب نجس از بین برود و ورق متنجس به آن ، آب کشیده شود .
- [آیت الله مظاهری] نوشتن قرآن با مرکّب نجس، گرچه یک حرف آن باشد حرام است و اگر عمداً یا سهواً نوشته شود باید آن را محو کنند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] نوشتن قرآن با مرکب نجس حرام است و اگر عمداً یا سهواً نوشته شود باید آن را محو کنند، یا آب بکشند.
- [آیت الله اردبیلی] فرو بردن آب دهان، اگرچه به واسطه تصوّر کردن مزه ترشی و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمیکند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که نمیداند وظیفهاش تیمم است یا وضوی جبیرهای در صورتی که جهل او از ندانستن مسأله است، باید به مرجع تقلید خود مراجعه کند یا هر دو وظیفه را به جا آورد و در صورتی که جهل او از ندانستن خصوصیات مورد باشد باید هر دو وظیفه را انجام دهد.