ضامن
آن که ضمانت کسی را در اموال کند ضامن (ضمین) [۱] نامیده می شود، همین ضمانت اگر در امور بدنی باشد از آن تعبیر به کفیل و کفالت میشود.
هرگاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند ضامن است.
عنوان مسئله:
هرگاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند ضامن است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] هرگاه انسان سهوا ضرری به مسجد برساند، آیا ضامن است؟ (مثلاً ناخواسته پا روی مهر مسجد گذاشته و آن را شکسته است)
- [آیت الله سبحانی] هرگاه کسی به بیع فاسد مالی را قبض کند و آن مال در دستش تلف یا ناقص شود آیا قیمة المسمی را ضامن است یا قیمة المثل را؟
- [آیت الله بهجت] وکیلی که به پرونده های قضایی رسیدگی می کند، گاهی پرونده هایی به او ارجاع می شود که صاحب پرونده ادّعای باطلی داشته و در آن حقی از طرف مقابل ضایع می شود، آیا در صورت موفقیت چنین پرونده هایی در دادگاه (بر اساس پی گیری های وکیل)، آیا وکیل ضامن حقوق تضییع شده فرد محکوم است؟
- [آیت الله بهجت] اگر از کسی حقی ضایع شود، آیا شخصا می تواند تقاص کند؟
- [آیت الله نوری همدانی] ت - چه کسی باید حق ضایع شده را مطالبه و طبق وصیتنامه به مصرف برساند؟
- [سایر] آیا درآمد وکیلانی که وکالت افرادی را که حق کسی را ضایع کرده اند برعهده میگیرندحرام است؟
- [آیت الله سبحانی] هرگاه خانه ای را به مبلغ ماهیانه صدهزار تومان اجاره دهند و شخصی ضامن اجاره بها شود، ولی بر اثر بطلان عقد به اجرت المثل به مبلغ صد و پنجاه هزار تومان تبدیل شود، آیا ضامن، مسؤول پرداخت اجرت المثل می باشد؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر انسان قبل از بلوغ دزدی و یا حق کسی را ضایع و پایمال کرده باشد لازم است از صاحبان حق حلالیّت بطلبد یا خیر؟
- [سایر] سلام بله یادداشت رو خوندم ممنونم یه جایی توی مراحل توبه فرمودین اگه حقی از کسی ضایع شده باید جبران بشه من فکر میکنم حق پدر و مادرمو ضایع کردم و از اعتمادشون سو استفاده کردم ولی چه جوری میتونم جبران کنم؟
- [سایر] اگر پدر و مادری بین فرزندان خود فرق گذاشته و از این طریق باعث شوند حق یک فرزند ضایع گردد،تکلیف فرزندی که حقش ضایع شده چیست؟آیا در اسلام فقط والدین باید از فرزندان خود راضی باشند یا عکس آن هم مصداق دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- هرگاه دکتر به مریض بگوید که اگر ضرری به تو برسد ضامن نیستم؛ در صورتی که دقت و احتیاط خودرا بکند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد؛ دکتر اگرچه به دست خود دوا داده باشد ضامن نیست.
- هرگاه دو نفر باهم چیزی را غصب کنند؛ اگرچه هر یک به تنهائی می توانسته آن را غصب نماید؛ هر کدام آنان ضامن نصف آن است.
- هرگاه انسان در موقع ضامن شدن بتواند طلب طلبکار را بدهد اگرچه بعد فقیر شود؛ طلبکار نمی تواند ضامن بودن او را به هم زند و طلب خود را از بدهکار اول مطالبه نماید و همچنین است اگر در آن موقع نتواند طلب او را بدهد ولی طلبکار بداند و به ضامن شدن او راضی شود.
- صنعتگر یا مالک یا تاجری که درآمد او از مخارج سالش کمتر است؛ می تواند برای کسری مخارجش زکاه بگیرد و لازم نیست ابزار کار؛ یا ملک؛ یا سرمایه خود را به مصرف مخارج برساند.
- ضامن و طلبکار - بنا بر احتیاط - نمی توانند شرط کنند که هر وقت بخواهند ضامن بودن ضامن را به هم بزنند.
- اگر انسان ضامن شود که بدهی کسی را بدهد؛ نمی تواند از ضامن شدن خود برگردد.
- اگر طلا و نقره را عاریه نماید و شرط کند که اگر تلف شود ضامن نباشد؛ چنانچه تلف شود ضامن نیست.
- هرگاه کسی که ضمانت می نماید چنین بگوید: اگر بدهکار قرض تو را نداد من می دهم؛ به این معنی که بالفعل عهده دار قرض شود که در صورت ندادن بدهکار؛ از عهده برآید؛ بعید نیست ضمان صحیح باشد و طلبکار در صورت ندادن بدهکار؛ بتواند از ضامن مطالبه نماید.
- در صورتی انسان می تواند ضامن شود که طلبکار و بدهکار و جنس بدهی همه در واقع و نفس الامر معین باشد؛ پس اگر دونفر از کسی طلبکار باشند و انسان بگوید من ضامن هستم که طلب یکی از شماها را بدهم؛ چون معین نکرده که طلب کدام را می دهد؛ ضامن شدن او باطل است. و نیز اگر کسی از دو نفر طلبکار باشد و انسان بگوید من ضامن هستم که بدهی یکی از آن دو نفر را به تو بدهم؛ چون معین نکرده که بدهی کدام را می دهد؛ ضامن شدن او باطل می باشد. و همچنین اگر کسی از دیگری مثلا ده من گندم و ده تومان پول طلبکار باشد و انسان بگوید من ضامن یکی از دو طلب تو هستم و معین نکند که ضامن گندم است یا ضامن پول؛ صحیح نیست.
- اگر انسان بخواهد ضامن شود که بدهی کسی را بدهد؛ ضامن شدن او در صورتی صحیح است که به هر لفظی اگرچه عربی نباشد یا به عملی به طلبکار بفهماند که من ضامن شده ام طلب تو را بدهم و طلبکار هم رضایت خود را بفهماند و راضی بودن بدهکار شرط نیست.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] هرگاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند، ضامن است.
- [آیت الله وحید خراسانی] هرگاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند ضامن است
- [آیت الله بهجت] هرگاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند، ضامن است.
- [آیت الله اردبیلی] هرگاه صنعتگر چیزی را که برای ساختن یا تعمیر کردن تحویل گرفته، ضایع کند، ضامن است.
- [آیت الله سبحانی] هر گاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند ضامن است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] هر گاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند، ضامن است.
- [آیت الله بروجردی] هر گاه صنعتگر چیزی را که گرفته ضایع کند، ضامن است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] هر گاه صنعتگر چیزی را که گرفته در اثر مسامحه و سهلانگاری ضایع کند، ضامن است، همچنین اگر شرط کرده باشند که در صورت ضایع کردن ضامن باشد و در غیر این دو صورت چنانچه صنعتگر بر طبق قواعد آن صنعت که برای معمول صنعتگران شناخته شده است، رفتار نکرده باشد ضامن است؛ مگر آن که قبل از انجام کار از مالک برائت گرفته باشد؛ یعنی رضایت او را جلب کرده باشد که در صورت ضایع کردن صنعتگر ضامن نباشد، که در این صورت اگر در اثر غفلت - و نه مسامحه و سهلانگاری - چیزی را که گرفته ضایع کند، ضامن نیست و چنانچه صنعتگر بر طبق قواعد آن صنعت رفتار کرده، ضامن نیست، هر چند قبل از انجام کار از مالک برائت نگرفته باشد.
- [آیت الله سیستانی] هر گاه اجیر که میخواهد کاری را بر مال مستأجر انجام دهد مانند خیّاط و صنعتگر ، چیزی را که گرفته ضایع کند ضامن است .
- [آیت الله نوری همدانی] هرگاه صنعتگری چیزیرا که گرفته ضایع کند ، مثلاً پارچه ای را گرفته که لباس بدوزد خراب کند و ناقص بدوزد ضامن است .