هر گاه روزه‌دار عمداً قی کند؛ اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود؛ ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد. - رساله آیت الله شبیری زنجانی

رساله عملیه آیت الله شبیری زنجانی
آدرس: http://zanjani.net

هر گاه روزه‌دار عمداً قی کند؛ اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود؛ ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.

عنوان مسئله:

پرسش‌های مرتبط از این مرجع

سوال مرتبط یافت نشد

پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله مظاهری] اگر روزه‌دار کاری انجام دهد و فکر کند روزه‌اش باطل شده و سپس مبطل دیگری انجام دهد، در صورتی که بعداً بفهمد در ابتدا روزه‌اش باطل نبوده است، آیا باید قضای روزه را بگیرد یا بایدکفاره هم بدهد؟
[آیت الله مظاهری] روزه‌داری که سهواً چیزی در حالت روزه بخورد و بعد به خیال اینکه روزه‌اش باطل شده، دوباره غذا بخورد، حکم روزه‌اش از نظر قضا و کفاره چگونه است؟
[آیت الله اردبیلی] اگر شخص روزه‌دار روایات ضعیف را از پیامبر گرامی اسلام صلیالله‌علیه‌و‌آله و ائمه معصومین علیهم‌السلام نقل کند، آیا روزه‌اش باطل میشود؟
[آیت الله بروجردی] در ماه رمضان در حال نماز مگسی در دهان روزه‌دار می‌رود اگر بخواهد آخ بگوید که مگس بیرون جهد نمازش باطل می‌شود، بخواهد فرو برد روزه‌اش باطل می‌شود، تکلیفش چیست؟
[آیت الله اردبیلی] کسی که در ماه مبارک رمضان، سهوا چیزی خورده و خیال کرده با این عمل روزه‌اش باطل شده و سپس مشغول خوردن چیزهای دیگر شده، وظیفه‌اش چیست؟
[آیت الله مظاهری] مردی که به هر علتی مثل مرض، روزه نمی‌گیرد، اگر همسر روزه‌دار خود را مجبور به جماع نماید، روزه زن باطل است؟ و آیا کفاره دارد یا نه؟ کفاره آن به عهده چه کسی است (زن یا مرد)؟
[آیت الله خوئی] اگر روزه‌دار پیش از ظهر قصد مسافرت کرد، بعد از حد ترخص روزه‌اش را باطل کرد سپس مانعی رسید از ادامه سفر، برگشت به وطن خود، آیا باید امساک کند تا شب یا می‌تواند بخورد؟
[آیت الله بروجردی] چیزیست اسم آن نسوار است که از تنباکو و آهک درست می‌کنند و در پای دندان می‌ریزند و کَیْف دارد، هر گاه روزه‌دار این عمل را بکند روزه‌اش باطل می‌شود یا خیر؟
[آیت الله بروجردی] شخصیست ضعیف البنیه، چند سال است که به مرض مالاریا مبتلا است، در تمام سال مشغول مداوست بایستی به وسیله اَغذیه مقوّی و شربت، تقویت برایش حاصل گردد، در ظرف این چند سال همه ساله در ماه صیام به سختی روزه‌دار بوده به نحوی که موقع افطار دو ساعت برایش ارتعاش بدنی و سستی حاصل می‌شود و حکماء {طبیبان} نیز او را از گرفتن روزه منع داشته به این عنوان که زحمات یازده ماهه و مداوا، به واسطه روزه یک ماهه بی نتیجه می‌ماند، با این صورت آن شخص در ماه صیام روزه‌دار بوده، ولی به طور معروض به سختی بسر می‌برد و فعلاً حالت او هم کما فی السابق است، با این تفاصیل آیا می‌تواند روزه بگیرد، یا خیر؟ مستدعیست لطفاً جواب را مرقوم فرمایید.

مسائل مرتبط از این مرجع

اگر روزه‌دار سهواً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
اگر روزه‌دار سهواً یکی از کارهایی که روزه را باطل می‌کند انجام دهد و به خیال این که روزه‌اش باطل شده، در ادامه روز نیّت روزه نکند روزه‌اش باطل است، هرچند کاری که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد.
اگر در شب چیزی بخورد که می‌داند به واسطه خوردن آن در روز بی‌اختیار قی می‌کند، روزه‌اش صحیح است؛ ولی احتیاط مستحب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
اگر بی‌اختیار منی از او خارج شود، روزه‌اش باطل نیست.
اگر مقدمات قی کردن برای روزه‌دار، بی‌اختیار حاصل شود لازم نیست از قی کردن خودداری کند ولی چنانچه برای او ضرر یا مشقّت شدید نداشته باشد، بنا بر احتیاط مستحب از آن خودداری کند.
اگر روزه‌دار چیزی را که لای دندان مانده عمداً فرو ببرد، روزه‌اش باطل می‌شود.
اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد، یا فراموش کند که روزه است و سر را در آب فرو برد، اشکال ندارد و روزه او باطل نمی‌شود.
اگر سهواً چیزی را فرو ببرد، اگر به قدری فرو رفته باشد که به آن خوردن بگویند، بیرون آوردن آن لازم نیست؛ ولی اگر به قدری فرو رفته است که به آن خوردن نمی‌گویند پس اگر می‌تواند، نباید آن را بخورد؛ بلی چنانچه بیرون آوردن آن قی کردن به حساب می‌آید یا با قی کردن همراه می‌شود اگر آن را بیرون آورد، روزه‌اش باطل می‌شود، همچنانکه خوردن آن نیز روزه را باطل می‌کند.
اگر روزه‌دار استمنا کند (یعنی با خود یا دیگری - همسر یا غیر او - کاری غیر از جماع انجام دهد که منی از او بیرون آید)، روزه‌اش باطل می‌شود.
کسی که به واسطه مسافرت یا مرض روزه نمی‌گیرد، نمی‌تواند زن روزه‌دار خود را مجبور به جماع نماید، ولی اگر او را مجبور نماید بر مرد هیچ گونه کفاره‌ای - نه برای خود نه از جانب زن - واجب نیست.

مسائل مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله سیستانی] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند اگرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود. ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
[آیت الله بروجردی] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، اگر چه به واسطه‌ی مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
[آیت الله مظاهری] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، گرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود ولی کفّاره ندارد و قضای تنها کافی است امّا اگر جهلاً یا سهواً یا بی‌اختیار قی کند روزه‌اش باطل نمی‌شود.
[آیت الله علوی گرگانی] هرگاه روزه دار عمداً قی کند اگرچه به واسطه مرض ومانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
[آیت الله بهجت] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، اگرچه به‌واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند اشکال ندارد، ولی نباید آن را عمداً فرو ببرد.
[آیت الله اردبیلی] اگر روزه‌دار عمدا قی (استفراغ) کند اگرچه به واسطه بیماری و مانند آن ناچار به این عمل باشد روزه او باطل می‌شود، ولی اگر سهوا یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
[آیت الله وحید خراسانی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند اگر چه به واسطه مرض و مانند ان ناچار باشد روزه اش باطل می شود ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد
[امام خمینی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه اش باطل می شود، ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند، اشکال ندارد.
[آیت الله نوری همدانی] هر گاه روزه دار عمداً قی کند ، اگر چه به واسطة مرض و مانند آن ناچار باشد ، روزه اش باطل می شود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد .
[آیت الله سبحانی] هر گاه روزه دار عمداً قی کند، اگرچه به واسطه مرض و برای رفع مسمومیت و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل می شود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند، اشکال ندارد.

1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین