استفراغ
قی کردن و بیرون آمدن مواد درون معده از راه گلو را استفراغ گویند. از این عنوان در بابهای طهارت، صلات، صوم و حدود سخن گفته شده است.
اگر روزه‌دار عمدا قی (استفراغ) کند اگرچه به واسطه بیماری و مانند آن ناچار به این عمل باشد روزه او باطل می‌شود، ولی اگر سهوا یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
عنوان مسئله:
اگر روزه‌دار عمدا قی (استفراغ) کند اگرچه به واسطه بیماری و مانند آن ناچار به این عمل باشد روزه او باطل می‌شود، ولی اگر سهوا یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا تزریق خون به بدن شخص روزه‌دار یا گرفتن خون از او روزه را باطل میکند؟
- کدام یک از مبطلات روزه اگر سهواً انجام گردد روزه را باطل مینماید؟
- کدامیک از مبطلات روزه اگر سهواً انجام گردد روزه را باطل مینماید؟
- کدام یک از مبطلات روزه اگر سهواً انجام گردد روزه را باطل مینماید؟
- کدام یک از مبطلات روزه اگر سهواً انجام گردد روزه را باطل مینماید؟
- آیا در روز، تفخیذِ بدون قصد دخول که سهوا منجر به دخول شود، باعث باطل شدن روزه می‌شود یا خیر؟
- استفاده از کرم برای شخص روزه‌دار به جهت نرم شدن پوست و جلوگیری از خشکی پوست، موجب باطل شدن روزه میگردد یا خیر؟ همچنین شخصی که تبخال زده برای بهبود آن نیاز به استفاده از پماد دارد، آیا استفاده از پماد مشکلی برای روزه ایجاد میکند؟
- اینجانب بیماری لثه دارم؛ به نحوی که هنگام روزه داری دهان خشک شده و عروق بسیار کوچک پاره شده و خونریزی مختصری ایجاد می کند و اگر آب دهان را بیرون بریزم، رگه های خون در آن مشخص است و اگر بیرون نریزم تقریباً در آب دهان مستهلک می شود. گاهی اوقات که خلط صبحگاهی ته حلق را بیرون می ریزم و به لثه ها فشار می آید، این خونریزی بیشتر است و در آب دهان مستهلک نمی شود. سوال این است: 1- آیا اگر خون مذکور با آب دهان مستهلک شود و عمداً یا سهواً فرو داده شود، روزه باطل است؟ 2- اگر با آب دهان مستهلک نشود و تا زمانی که خونریزی بسیار کم و مختصر شود، بیرون ریخته و پس از آن آب دهان قورت داده شود، چطور؟ 3- با توجه به داشتن دندانهای پرکرده و مصنوعی در دهان، خون مذکور چه با آب دهان مستهلک شود چه نشود، دهان را نجس می کند؟ اگر بله چطور می شود در حال روزه دهان را آب کشید و آیا لازم است قبل از افطار یا بعد آن دهان آب کشیده شود؟ 4- اگر خون مذکور که در آب دهان مستهلک نمی شود، به دلیل جهل نسبت به مساله فقهی یا ندانستن کیفیت خونریزی، در زمان روزه فروداده شود و بعدها متوجه موضوع شود، قضا و کفاره دارد؟ 5- اگر بعد از کشیدن دندان، خونریزی در حال روزه وجود داشته و به توصیه پزشک خون محل کشیدن دندان را که با آب دهان مخلوط شده و به رنگ قهوه ای تیره است، به تنهایی یا همراه با خون لثه به شرح فوق فرودهد، حکم روزه او چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند روزه اش باطل است ؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر شخصی در شب ماه رمضان غذایی بخورد که میداند در روز قیّ میکند ولکن در روز قیّ نکند، آیا روزه او اشکال دارد؟
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی عمداً قی کند روزه او باطل می شود ، حالا اگر پس از قی کردن امساک نکند و مفطری انجام دهد کفاره بر او تعلق می گیرد؟
- [سایر] با سلام؛ اگر انسان غیر عمد و از روی ضرورت استفراغ کند آیا روزه اش باطل است یا خیر؟ اگر این کار حکم بی هدف و برای باطل کردن روزه باشد چطور؟ آیا کفاره دارد؟
- [آیت الله مظاهری] آیا غرغره کردن آب برای روزه‌دار اشکال دارد و موجب بطلان روزه است یا خیر؟
- [سایر] برای روزه هایی که به واسطه بیماری نگرفته ایم چه کاری انجام دهیم؟
- [سایر] حکم روزه هایی را که به واسطه عذری غیر از بیماری خورده ام چیست؟
- [آیت الله بهجت] اگر در هنگام روزه چیزی سهوا از گلو پایین رود، آیا روزه باطل است؟
- [آیت الله خوئی] اگر مردی به واسطه عذری روزه نبود و زن روزه‌دار خود را مجبور کرد به جماع اگر زن در بین راضی شد باز هم کفاره بر زن نیست.
- [سایر] اگر کسی سهواً مبطل روزه را انجام دهد سپس به گمان باطل شدن روزه، روزه را عمداً بخورد، چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطه خوردن آن در روز بی‌اختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- اگر روزه‌دار سهوا چیزی را بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل نمیشود.
- اگر حشرهای در گلوی روزه‌دار برود، چنانچه به قدری پایین رود که دیگر به فرو بردن آن، خوردن نگویند، اگرچه آن را فرو برد، روزه او صحیح است هر چند بنابر احتیاط در صورت امکان باید آن را خارج کند، مگر آن که خارج کردن آن باعث قی کردن شود که در این صورت نباید قی کند و اگر به این مقدار پایین نرود، باید آن را بیرون آورد، اگرچه موجب شود که قی کند و روزه او باطل شود که در این صورت باید آن را قضا کند و چنانچه فرو ببرد روزه او باطل می‌شود و علاوه بر قضای روزه، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد.
- اگر روزه‌دار بی‌اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب فرا بگیرد یا فراموش کند که روزه است و سر را در آب فرو ببرد، روزه او باطل نمیشود.
- اگر روزه‌دار سهوا یکی از اعمالی را که روزه را باطل میکنند، انجام دهد و به گمان این که روزهاش باطل شده، دوباره عمدا یکی از آنها را بجا آورد، روزه او باطل می‌شود.
- کسی که به واسطه مسافرت یا بیماری روزه نمیگیرد، نمیتواند زن روزه‌دار خود را مجبور به جماع کند و اگر او را مجبور نماید، بنابر احتیاط باید کفّاره او را بدهد.
- فرو بردن آب دهان، اگرچه به واسطه تصوّر کردن مزه ترشی و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمیکند.
- اگر بی‌اختیار منی از روزه‌دار بیرون آید، روزه او باطل نمیشود، ولی اگر عملی انجام دهد که به حسب عادت با آن عمل منی از او خارج می‌شود و یا احتمال دهد که با آن عمل منی از او خارج شود، روزهاش باطل است، هرچند منی از او خارج نشود.
- اگر به واسطه بیماری روزه رمضان را نگیرد و بعد از رمضان بیماری او برطرف شود، ولی عذر دیگری پیدا کند که نتواند تا رمضان بعد قضای روزه را بگیرد، باید روزههایی را که نگرفته قضا نماید و نیز اگر در ماه رمضان، غیر بیماری عذر دیگری داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطه بیماری نتواند روزه بگیرد، روزههایی را که نگرفته باید قضا کند.
- اگر روزه‌دار چیزی را که لای دندان او مانده است عمدا فرو ببرد، روزه او باطل می‌شود.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] هرگاه روزه دار عمداً قی کند اگرچه به واسطه مرض ومانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هر گاه روزه‌دار عمداً قی کند اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] هر گاه روزه‌دار عمداً قی کند؛ اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود؛ ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، اگر چه به واسطهی مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله بهجت] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، اگرچه بهواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود، ولی اگر سهواً یا بی‌اختیار قی کند اشکال ندارد، ولی نباید آن را عمداً فرو ببرد.
- [آیت الله مظاهری] هرگاه روزه‌دار عمداً قی کند، گرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل می‌شود ولی کفّاره ندارد و قضای تنها کافی است امّا اگر جهلاً یا سهواً یا بی‌اختیار قی کند روزهاش باطل نمیشود.
- [آیت الله سبحانی] هر گاه روزه دار عمداً قی کند، اگرچه به واسطه مرض و برای رفع مسمومیت و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل می شود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند، اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند اگرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد؛ روزه اش باطل می شود؛ ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند اگر چه به واسطه مرض و مانند ان ناچار باشد روزه اش باطل می شود ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد
- [امام خمینی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه اش باطل می شود، ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند، اشکال ندارد.