کلمه "رحب"و"رعب" چند بار در قرآن آمده است؟

رُعْب مصدر فعل رَعَبَ یَرْعَبُ در لغت به معنی ترسیدن و مضطرب ‌شدن و ارعاب از باب افعال بمعنی ترساندن است. رهب ارهاب نیز به این معنی است. [۱]

مَجمع البحرین و مَطلع النیرین کتابی در واژه‌شناسی قرآن و حدیث، تالیف عالم دینی شیعی فخرالدین طریحی . این کتاب، نخستین اثر شیعی در توضیح واژگان مشکل قرآن و حدیث است.[۱]

تفسیر غریب القرآن ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد: مقالات• تفسیر غریب قرآن (علوم قرآنی)، توضیح کلمات نامانوس، شرح مجملات و بیان وقایع مورد اشاره قرآن کتاب‌ها و تفاسیر• تفسیر غریب القرآن (سدوسی)، اثر مؤرج بن عمرو سدوسی از علمای نحو و لغت عربی و ادیب و مفسر• التبیان فی تفسیر غریب القرآن (ابن هائم)، در یک جلد به زبان عربی، تفسیری بر مفردات و کلمات غریب قرآن، تالیف ابن هائم• غریب القرآن (عدوی)، اثر علی بن محمد عدوی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر• الترجمان عن غریب القرآن‌، تالیف تاج‌الدین ابی المحاسن عبدالباقی بن عبدالمجید قرشی (متوفای ۷۴۳ قمری)

«فرهنگ ابجدی»، ترجمه ی کتاب المنجد الابجدی در موضع لغت است، که توسط رضا مهیار از زبان عربی به فارسی ترجمه شده و خدمت شایانی برای دانشجویان و نوآموزان زبان عربی انجام داده است.

لسان العرب، لغت نامه‌ای بزرگ تالیف ابوالفضل جمال الدین محمد بن مکرم رویفعی افریقی ( محرم ۶۳۰- شعبان ۷۱۱ هجری قمری)، معروف به ابن منظور است و علت عمده شهرت ابن منظور نیز، همین کتاب اوست. [۱]«لسان العرب»، از حیث تفصیل و کثرت مواد لغات و فراوانی شواهد و توجیهات زبانی در میان قاموس‌های زبان عربی بی همتاست.

سوره توبه از سوره‌های مدنی قرآن کریم، نهمین سوره در ترتیب کتابت و سیزدهمین در ترتیب نزول است. این سوره را به سبب کاربرد مکرر کلمه توبه با اشتقاقات مختلف آن و احکام و دو مصداق مهم از توبه پذیری خداوند، توبه نام گذاشته‌اند. همچنین در این سوره بر برائت (بیزاری) خداوند و رسول او از مشرکان و اعمال آنان تاکید شده و بدین رو، سوره برائت برخلاف سوره‌های دیگر قرآن بدون «‌بسم الله الرحمن الرحیم‌» نازل شده است. برائت از سوره‌های طوال و کثیرالاسم است و نام‌های متعددی برای آن نقل گردیده است.

آل عِمران، از اعلام قرآنی به معنای خاندان عمران. منظور از آن عیسی و مریم است که خدا در قرآن از آنان به نیکی یاد کرده است. البته برخی منظور از آن را موسی و هارون دانسته‌اند.

اَنْفال‌، اصطلاحى‌ قرآنى‌ و فقهى‌ كه‌ در فقه امامیه عبارت‌ است از اموالى‌ كه‌ از جانب‌ خداوند در اختیار پیامبر اکرم(ص) و پس‌ از آن‌ حضرت‌ در اختیار امامان‌(ع‌) قرار گرفته‌ و در عصر غیبت‌ نیز در اختیار امام زمان(عج) است‌. غنیمت‌های برجسته جنگ‌ها، قله کوه‌ها، دریاها، زمین‌های موات، بستر رودخانه‌ها، مال بدون وارث از جمله موارد مربوط به انفال است.

احزاب ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره احزاب، سی و سومین سوره در ترتیب مصحف و از سوره‌های مدنی• احزاب قرآن، تقسیم هر جزء قرآن به چهار حزب• احزاب دینی، پیدایش احزاب و گروه‌های دینی، پدیده‌ای منفی و ناصواب

واژه فارسی ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و یا اسم برای اشخاص ذیل باشد: ادبیات فارسی• زبان فارسی، زبان فارسی یا پارسی زبان تکلم عده‌ای از ایرانیان و عده ای از ساکنان آسیای مرکزی• تذکره‌نویسی فارسی، تذکره‌های مشتمل بر شرح حال شاعران فارسی• بت در ادبیات فارسی، استعمال واژه بت در ادبیات فارسی• بخت در ادبیات فارسی، غالباً به معنی سرنوشت و نصیبِ از پیش تعیین شده و دارای کاربرد در ادبیات فارسی• حسان در ادبیات فارسی، یکی از نمادهای تبحر در شاعری ، فصاحت و بلاغت• خسروپرویز در ادبیات فارسی، توصیف خسروپرویز در ادبیات فارسی• ترجمه فارسی در دوره معاصر، ترجمه از زبان‌های دیگر به زبان فارسی در دوره معاصر اشخاص و اعلام• تقی الدین فارسی، تقی الدین فارسی، ابوالخیر محمد بن محمد، ریاضیدان، منجم، پزشک، ادیب و شاعر ایرانی قرن دهم• پولس فارسی، پولس ایرانی، حکیم و منطقی عهد ساسانی• ابراهیم بن محمد فارسی اصطخری، ابو اسحاق ابراهیم بن محمد فارسی اصطخری، کرخی نویسنده کتاب مسالك الممالك• فارسی نیشابوری، ابوالحسین عبد الغافر فارسی نیشابوری (۴۵۱- ۵۲۹ ق)، از محدثین و فقها

زبان عربی، یکی از زبان های زنده دنیا است که از آن به زبان اهل بهشت و زبان قرآن نیز تعبیر می کنند.

غریب، به دور افتاده از وطن یا شخص مسافر را می‌گویند.

توبه به معنای بازگشت بنده به سوی خدا، یکی از اصطلاحات پرتکرار در قرآن و روایات است. در ۶۹ آیه قرآن به موضوع توبه پرداخته شده و با بیان محبت الهی نسبت به توبه‌کنندگان، مردم را به توبه نصوح دعوت می‌کند. در احادیث نیز جایگاه و اهمیت توبه مورد تأکید قرار گرفته و از تأخیر آن نهی شده است. در بخش دیگری از احادیث، با تقسیم گناهان به حق اللهی و حق الناسی راه‌های توبه از اقسام گناهان بیان شده است.

سوره در اصطلاح قطعه ای از قرآن است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. قرآن کریم ۱۱۴ سوره دارد که اول آن فاتحه و آخر آن سوره ناس است.

آیه، عبارت، جمله یا جملات تشکیل‌دهنده قرآن که با ترتیب خاصی از یکدیگر تفکیک شده‌اند و سوره‌های قرآن را به وجود آورده‌اند. در قرآن کریم، کلمه آیه به همین معنا استفاده شده و آیات قرآن، «‌بیّنات‌» یعنی آشکار و واضح دانسته شده‌اند.

سوره حَشْر از سوره‌های هفت گانه «‌مُسَبِّحات‌» است که با تسبیح و نیایش الهی یعنی «‌سَبَّحَ لله‌» آغاز می‌گردد. آیات سه‌گانه‌ پایانی این سوره، جامع صفیات جلال و جمال و اسماء حُسنی و عُظمای الهی است. داستان یهود بنی نضیر و شکست خوردن و تبعید آنان توسط مسلمانان از مطالب عمده این سوره است. احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت منافقان و افشای اعمال منافقانه و خیانت آمیز آنان نسبت به مسلمانان و توصیف و تمجید از فداکاری‌های مهاجران، از موضوعات این سوره است.

بیم از وقوع امری ناخوشایند را ترس می گویند و از آن به مناسبت در بابهایی همچون طهارت، صلات، صوم، حج، حدود و دیات یاد شده است.

رُعْب مصدر فعل رَعَبَ یَرْعَبُ در لغت به معنی ترسیدن و مضطرب ‌شدن و ارعاب از باب افعال بمعنی ترساندن است. رهب ارهاب نیز به این معنی است. [۱]

سوره اصحاب کهف هیجدهمین سوره قرآن کریم می باشد.

متن الفاظی است كه معنای حدیث بدان استوار است. [۱]

آل، خانواده، عائله، خاندان، تیره، اهل، عشیره، پیروان، وابستگان، همه به یک معنا هستند. مقصود از «‌آل محمد‌» اهل بیت معصوم آن حضرتند همانطور که مقصود از «‌آل ابراهیم‌» در آیه ۱۲۴ سوره بقره ذریۀ معصوم حضرت ابراهیم است.