با عرض سلامآیه مورد نظر:وَ یَسْئَلُونَکَ عَنْ ذِی الْقَرْنَیْنِ قُلْ سَأَتْلُوا عَلَیْکُمْ مِنْهُ ذِکْراً (83کهف)در پیامبر بودن ذوالقرنین اختلاف است. بسیاری از روایات رسیده از معصومین (ع) دلالت دارد بر این که او پیامبر نبود بلکه بنده صالحی از بندگان خدا و حجت او بر مردم بوده است. از مجموع آیات قرآن کریم در مورد ذوالقرنین هم استفاده میشود که او صاحب مقاماتی بوده است.(1).در این که ذوالقرنین از نظر تاریخی چه کسی بوده است و بر کدام یک از مردان معروف تاریخ منطبق میشود، دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد: 1- برخی معتقدند او کسی جز اسکندر مقدونی نیست. 2- جمعی معتقدند یکی از پادشاهان یمن بوده است. 3- جدیدترین دیدگاه این است که همان کورش کبیر پادشاه هخامنشی است. در تفسیر (نمونه) همین نظریه تأیید شده است. (تفسیر نمونه، جلد 12، ص 542 (مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر (المیزان) این دیدگاه را از سایر نظریات منطبق‌تر بر آیات می‌داند. در این باره نظر قطعی نداده است. یأجوح و مأجوج، همان مغول و تاتار و دیگر اقوامی بودند که در قسمت‌های شمالی آسیا به صورت بیابان گردی زندگی می‌کرده‌اند. این دو کلمه به زبان چینی (منگوک و یا منچوک) است، که در زبان عربی و عربی یأجوج و مأجوج خوانده شده است. در ترجمه‌های یونانی نیز به (گوگ و مأگوک) برگردانده شده است. کلمه منغول و مغول نیز برگرفته شده از همان مأجوج است. این اقوام در برهه‌ای از تاریخ از لاک خود بیرون آمده و تقریاً تمام قسمت‌های متمدن زمین- از قبیل چین، ایران، روم و دیگر بلاد را- در نور دیدند و بیشتر آثار تمدن را نابود کرده و قتل و غارت بی‌اندازه‌ای به راه انداختند. البته پس از چندی در داخل ملل دیگر هضم شده و رو به اضمحلال رفتند. البته اکنون نیز نژاد مغول و تاتار، در آسیای مرکزی وجود دارند. پی‌نوشت (1)) ر. ک: تفسیر نورالثقلین، ج 3، ص 294 موفق باشید
