آیا این روایت که از ائمه نقل شده و مشهور و معروف است که: "خادمان و قائمان به امور ما شرورترین خلق خدا هستند"، صحیح است؟ معنای آن چیست؟

این روایت معتبر نیست؛ زیرا اولا: در کتب روایی ما سندی برای آن ذکر نشده است. ثانیا از نظر متن و محتوا نیز صحیح نیست و با روایات معتبر متعددی که در منزلت و تمجید از وکلا و خادمان و یاران ائمه وارد شده و نشان از اعتماد ائمه به وکلای خود و رضایت بالای ایشان از بعضی صحابه خود دارد معارض است. حتی با صرف نظر از ضعف سند و دیگر اشکالات، عمومیت نداشته و شامل تمام خادمان و قائمان به امور ائمه نیست، بلکه تنها کسانی را شامل می شود که با انحراف از حق، انتساب خود به ائمه را وسیله رسیدن به آرزوهای دنیایی و ارضای امیال نفسانی خود قرار دادند. مضافا بر این که عاقلانه نیست ائمه (ع) با آن علم و آگاهی بسیار وسیع که به اذن پروردگار بر بسیاری از امور غیبی آگاهی داشتند و افراد با کفایت و صالح را می شناختند، همیشه افراد شرور را برای انجام امور خود برگزینند و در حق آنان چنین بگویند، کاری که هیچ یک از افراد عادی انجام نمی دهند.