مخالفت برخی، با فرماندهی اسامه، بهانه جویی بود؛ زیرا نمیخواستند در آن شرایط مدینه را ترک کنند. هر کسی غیر از اسامه هم انتخاب می شد، باز مخالفت می کردند. امام علی (ع) هم به این سمت انتخاب نشد؛ زیرا پیامبر اکرم در نظر داشت که حضرت علی(ع) بدون حضور برخی در مدینه بماند و خلافت را بر عهده بگیرد. برای انتخاب اسامه به عنوان فرمانده احتمالات زیر قابل طرح است: 1. لیاقت و شایستگی اسامه برای فرماندهی لشکر (با توجه به فرمایش پیامبر) 2. هر کسی غیر از او را به فرماندهی بر گزیده می شد، این احتمال وجود داشت که پس از پیامبر (ص) با حمایت قبیله اش ادعای خلافت نماید و اسامه چون برده زاده بود، از پشتوانه قبیله ای برخوردار نبود. 3. اگر رهبری سپاه به دیگرانی واگذار می شد که ادعاهایی داشتند، چه بسا از این که یک سپاه نظامی در اختیار آنان بود سوء استفاده می کردند، و بدیهی است که در صورت فرماندهی آنان، تخلف از فرمان پیامبر و حرکت ندادن سپاه، آسان تر بود. 4. رسول اکرم می خواست به مردم بفهماند، مقام و موقعیت های اجتماعی، جز لیاقت و کاردانی چیز دیگری نمی خواهد و هیچ گاه در گرو سن و سال نیست. 5. با این اقدام رسول اکرم(ص)، برخی از صحابه آزمایش شدند و چهره واقعی برخی از مدعیان اسلام و میزان پایبندی آنها به پیروی از فرامین رسول خدا برای همگان روشن شد.
