تقیه یکی از راههای حفظ دین و یک امر عقلانی است که مورد تأیید قرآن و احادیث است و از نظر شیعه و سنی پذیرفته شده است. قرآن تقیه کردن عمار یاسر در مقابل مشرکان را بیان و مورد تأیید قرار داده است، همچنین از تقیه مؤمن آل فرعون با عظمت یاد می کند چرا که اگر او ایمان خود را اظهار میکرد مسلماً کشته میشد و رسالتش بر زمین می ماند. امام صادق (ع)فرمود: تقیه آئین من و آئین پدران من است، کسی که تقیه ندارد دین ندارد، تقیه سپر نیرومند پروردگار در زمین است. اما اینکه تقیّه از مصادیق دروغ است یا نه؟ باید گفته شود که دروغ از اوصاف خبر است و تقیّه خبر نیست و حقیقت آن با حقیقت خبر متفاوت است. دروغ از اوصاف خبر است و تقیّه خبر نیست و حقیقت آن با حقیقت خبر متفاوت است. دروغ مطابق نبودن خبر با واقع است، اما تقیّه اصلا خبر نیست تا ... بلکه عملی است که موافق با وظیفه مکلّف و حکم ثانوی است. لذا تقیه کردن ائمه معصومین (ع) نه تنها ایرادی به عصمت آن حضرات ائمه (ع) وارد نمی کند که در جاهایی که تقیه کرده اند وظیفه آنان بوده و بر طبق مقام عصمت آنها بوده است این به معنی دروغ گفتن آنها نمی باشد تا گفته شود کسی که تقیه می کند معصوم نیست.
