در باره جمع آوری قرآن سه نظر وجود دارد: الف: قرآن در زمان خود پیامبر (ص) و با نظارت آن حضرت و در پرتو هدایت إلاهی جمع آوری شده، هر چند خود حضرت رسول (ص) شخصاً قرآن را ننوشته است. ب: قرآن موجود توسط حضرت علی (ع) و بعد از رحلت پیامبر (ص) جمع آوری و تدوین شده است و این کار در دورانی که حضرت علی (ع) خانه نشین بودند، انجام شده است. ج: قرآن بعد از رحلت پیامبر (ص) توسط برخی صحابه، غیر از امام علی (ع)، جمع آوری و تدوین شده است. مورّخان در شماره مصحف های تهیه شده یکسان (مصحف هایی که به دستور عثمان به وسیله کمیته یکسان کردن مصاحف انجام شد) که به اطراف بلاد اسلامی فرستاده شده است، اختلاف دارند. ابن ابی داود تعداد آنها را شش نسخه می داند که هر یک به یکی از شش مرکز مهم اسلامی آن روز ارسال شد. این شش مرکز عبارت اند از مکّه، کوفه، بصره، شام، بحرین و یمن. وی اضافه می کند که علاوه بر این شش نسخه، یک نسخه نیز در مدینه نگه داشته شد که آن را به نام "امّ" یا "امام" می نامیدند. پس، اولین نسخه قرآن به نام "أم"، طبق نظریات محققان که در زمان عثمان جمع آوری شد، در مدینه نگه داری شده است.
