جمع ‌آوری و تدوین قرآن از چه زمانی میباشد؟
درباره زمان جمع ‌آوری و تدوین قرآن میان محققان علوم قرآنی سه دیدگاه به چشم می‌خورد: دیدگاه اول: تدوین قرآن به بعد از رحلت رسول الله(ص) بر می‌گردد. دلایل پیروان این دیدگاه چنین است: الف امکان تدوین قرآن به لحاظ پراکندگی نزول وحی وجود نداشت. ب روایاتی هم این نظر را تأیید می‌کند. مثل: رسول الله(ص) در حالی رحلت نمود که قرآن در چیزی نگاشته نشده بود.[1] دیدگاه دوم: تدوین قرآن به همین صورت فعلی (ترتیب آیه ‌ها و سوره ‌ها) در عهد رسول الله(ص) انجام گرفته است. این گروه نیز برای مدعای خود ادلّه ذیل را اقامه می‌کنند: الف مصونیت قرآن از خطر تحریف بدون تدوین در زمان آن حضرت امکان‌پذیر نیست. چون غیر از حضرت کسی به طور کامل به خصوصیات قرآن آگاه نیست. ب تحدی از جانب قرآن، اقتضا می‌کند آیه ‌ها و سوره ‌ها تنظیم و به شکل خاصّی در بیایند. ج روایاتی که دلالت دارند عده ‌ای در زمان رسول الله مشغول این کار بوده ‌اند. از شعبی نقل شده است که: شش نفر از انصار، قرآن را در عهد رسول رسول الله جمع کردند: ابی بن کعب، زید بنثابت، معاذ بن جبل، ابو درداء، سعید بن عبید، و ابو زید. دیدگاه سوم: معتقد است که برای قرآن سه مرحله جمع‌ آوری شکل گرفته است: مرحله اول: عبارتست از نظم و چینش آیه‌ ها در کنار یکدیگر که شکل‌ گیری سوره ‌ها را در پی دارد. این کار در زمان پیامبر(ص) صورت گرفت. مرحله دوم: عبارت از جمع نمودن مصحف‌ های پراکنده در یکجا و تهیه جلد برای آنها، که در زمان ابوبکر انجام شد. مرحله سوم: عبارت از جمع ‌آوری تمام قرآن های نویسندگان وحی برای نگارش یک قرآن به عنوان الگو و ایجاد وحدت قرائت در آن. این مرحله هم در زمان عثمان صورت گرفته است. طرفداران دیدگاه سوم برای مدعای خود ادله ‌ای را ذکر نموده ‌اند که در کتب مربوط به علوم قرانی به تفصیل آمده است. بنابراین عده ‌ای از علما به تدوین و جمع ‌آوری در زمان رسول الله معتقدند و سه مرحله ‌ای بودن و یا تدوین در زمان خلفاء را هم به طور کلی رد می‌کنند. از جمله آیة‌الله خویی در ترجمه البیان،ج 1، ص 346 و آیة‌الله حسن زاده در فصل الخطاب، ص 46 و دکتر صبحی صالح در مباحث فی علوم القرآن، ص 73 و... . مرحوم آیت‌ الله خویی در ترجیح دیدگاه خود امور ذیل را مطرح فرموده است: 1 میان خود احادیث دلالت کننده بر جمع قرآن در غیر زمان پیامبر تناقض وجود دارد. در برخی نام ابوبکر و در برخی دیگر عمر و در برخی هم عثمان ذکر شده است. 2 این احادیث با احادیث دلالت کننده بر جمع قرآن در زمان پیامبر تعارض دارد. 3 احادیث فوق با حکم عقل به وجوب اهتمام پیامبر در امر جمع و ضبط قرآن مخالف می‌باشد. 5 روایات فوق با اجماع مسلمانان مبنی بر ثبوت قرآن با تواتر هم مخالفت دارد. 6 جمع متأخر، طبعا نمی ‌تواند شبهه تحریف قرآن را به طور کامل از بین ببرد. [1]. بحارالانوار، ج 92، ص 97.
عنوان سوال:

جمع ‌آوری و تدوین قرآن از چه زمانی میباشد؟


پاسخ:

درباره زمان جمع ‌آوری و تدوین قرآن میان محققان علوم قرآنی سه دیدگاه به چشم می‌خورد:

دیدگاه اول: تدوین قرآن به بعد از رحلت رسول الله(ص) بر می‌گردد. دلایل پیروان این دیدگاه چنین است:
الف امکان تدوین قرآن به لحاظ پراکندگی نزول وحی وجود نداشت.
ب روایاتی هم این نظر را تأیید می‌کند. مثل: رسول الله(ص) در حالی رحلت نمود که قرآن در چیزی نگاشته نشده بود.[1]

دیدگاه دوم: تدوین قرآن به همین صورت فعلی (ترتیب آیه ‌ها و سوره ‌ها) در عهد رسول الله(ص) انجام گرفته است. این گروه نیز برای مدعای خود ادلّه ذیل را اقامه می‌کنند:
الف مصونیت قرآن از خطر تحریف بدون تدوین در زمان آن حضرت امکان‌پذیر نیست. چون غیر از حضرت کسی به طور کامل به خصوصیات قرآن آگاه نیست.
ب تحدی از جانب قرآن، اقتضا می‌کند آیه ‌ها و سوره ‌ها تنظیم و به شکل خاصّی در بیایند.
ج روایاتی که دلالت دارند عده ‌ای در زمان رسول الله مشغول این کار بوده ‌اند.
از شعبی نقل شده است که: شش نفر از انصار، قرآن را در عهد رسول رسول الله جمع کردند: ابی بن کعب، زید بنثابت، معاذ بن جبل، ابو درداء، سعید بن عبید، و ابو زید.

دیدگاه سوم: معتقد است که برای قرآن سه مرحله جمع‌ آوری شکل گرفته است:
مرحله اول: عبارتست از نظم و چینش آیه‌ ها در کنار یکدیگر که شکل‌ گیری سوره ‌ها را در پی دارد. این کار در زمان پیامبر(ص) صورت گرفت.
مرحله دوم: عبارت از جمع نمودن مصحف‌ های پراکنده در یکجا و تهیه جلد برای آنها، که در زمان ابوبکر انجام شد.
مرحله سوم: عبارت از جمع ‌آوری تمام قرآن های نویسندگان وحی برای نگارش یک قرآن به عنوان الگو و ایجاد وحدت قرائت در آن. این مرحله هم در زمان عثمان صورت گرفته است. طرفداران دیدگاه سوم برای مدعای خود ادله ‌ای را ذکر نموده ‌اند که در کتب مربوط به علوم قرانی به تفصیل آمده است.

بنابراین عده ‌ای از علما به تدوین و جمع ‌آوری در زمان رسول الله معتقدند و سه مرحله ‌ای بودن و یا تدوین در زمان خلفاء را هم به طور کلی رد می‌کنند. از جمله آیة‌الله خویی در ترجمه البیان،ج 1، ص 346 و آیة‌الله حسن زاده در فصل الخطاب، ص 46 و دکتر صبحی صالح در مباحث فی علوم القرآن، ص 73 و... .

مرحوم آیت‌ الله خویی در ترجیح دیدگاه خود امور ذیل را مطرح فرموده است:
1 میان خود احادیث دلالت کننده بر جمع قرآن در غیر زمان پیامبر تناقض وجود دارد. در برخی نام ابوبکر و در برخی دیگر عمر و در برخی هم عثمان ذکر شده است.
2 این احادیث با احادیث دلالت کننده بر جمع قرآن در زمان پیامبر تعارض دارد.
3 احادیث فوق با حکم عقل به وجوب اهتمام پیامبر در امر جمع و ضبط قرآن مخالف می‌باشد.
5 روایات فوق با اجماع مسلمانان مبنی بر ثبوت قرآن با تواتر هم مخالفت دارد.
6 جمع متأخر، طبعا نمی ‌تواند شبهه تحریف قرآن را به طور کامل از بین ببرد.

[1]. بحارالانوار، ج 92، ص 97.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین