اشاره
حرکت سر و دست و مانند آن برای نشان دادن یا فهماندن مطلبی را اشاره گویند. از آن در باب‌های صلات، صوم، حج، تجارت، اجاره، وصیّت، نکاح، طلاق، لعان و قضاء سخن رفته است.
چرا در دعای قنوت "... رب السموات السبع و رب الارضین السبع..." به زمین های هفت گانه اشاره شده، اما "ارض" در همه جای قرآن مفرد آمده است؟
اگرچه زمین های هفت گانه در قرآن کریم به طور صریح و به صورت واژه جمع (ارضین) نیامده است، اما در یکی از آیات قرآن به زمین های هفت گانه و خلقت آن اشاره شده است. آیه 12 سوره طلاق همان آیه مورد نظر است. در این آیه خداوند می فرماید: (خداوند کسی است که، هفت آسمان را آفریده و از زمین [نیز] مانند آنها را [آفریده است]. فرمان [خداوند] بین آنها (آسمان ها و زمین) فرود می‌آید تا بدانید که خداوند بر هر کاری تواناست. و آن که خداوند در دانش بر همه چیز احاطه دارد). اغلب مفسرین بر این باورند که مراد از "مثل" در این آیه، مثلیت عددی است؛ یعنی همان طور که آسمان های هفت گانه را خداوند خلق کرده است، زمین های هفت گانه را نیز خلق کرده است.
اگرچه زمین های هفت گانه در قرآن کریم به طور صریح و به صورت واژه جمع (ارضین) نیامده است، اما در یکی از آیات قرآن به زمین های هفت گانه و خلقت آن اشاره شده است. آیه 12 سوره طلاق همان آیه مورد نظر است. در این آیه خداوند می فرماید: (خداوند کسی است که، هفت آسمان را آفریده و از زمین [نیز] مانند آنها را [آفریده است]. فرمان [خداوند] بین آنها (آسمان ها و زمین) فرود می‌آید تا بدانید که خداوند بر هر کاری تواناست. و آن که خداوند در دانش بر همه چیز احاطه دارد). اغلب مفسرین بر این باورند که مراد از "مثل" در این آیه، مثلیت عددی است؛ یعنی همان طور که آسمان های هفت گانه را خداوند خلق کرده است، زمین های هفت گانه را نیز خلق کرده است.
عنوان سوال:
چرا در دعای قنوت "... رب السموات السبع و رب الارضین السبع..." به زمین های هفت گانه اشاره شده، اما "ارض" در همه جای قرآن مفرد آمده است؟
پاسخ:
اگرچه زمین های هفت گانه در قرآن کریم به طور صریح و به صورت واژه جمع (ارضین) نیامده است، اما در یکی از آیات قرآن به زمین های هفت گانه و خلقت آن اشاره شده است. آیه 12 سوره طلاق همان آیه مورد نظر است. در این آیه خداوند می فرماید: (خداوند کسی است که، هفت آسمان را آفریده و از زمین [نیز] مانند آنها را [آفریده است]. فرمان [خداوند] بین آنها (آسمان ها و زمین) فرود می‌آید تا بدانید که خداوند بر هر کاری تواناست. و آن که خداوند در دانش بر همه چیز احاطه دارد). اغلب مفسرین بر این باورند که مراد از "مثل" در این آیه، مثلیت عددی است؛ یعنی همان طور که آسمان های هفت گانه را خداوند خلق کرده است، زمین های هفت گانه را نیز خلق کرده است.
- [سایر] چرا در دعای قنوت به زمین های هفت گانه اشاره شده، اما "ارض" در همه جای قرآن مفرد آمده است؟
- [سایر] چرا در دعای قنوت به زمین های هفت گانه اشاره شده، اما "ارض" در همه جای قرآن مفرد آمده است؟
- [سایر] قنوت در قرآن به چه معنا است و در چه آیاتی به آن اشاره شده است؟
- [سایر] قنوت در قرآن به چه معنا است و در چه آیاتی به آن اشاره شده است؟
- [سایر] آیا در قرآن مجید درباره حرکت زمین به دور خورشید اشاره ای شده است؟
- [سایر] آیا استفاده از عبارات آیات قرآن در قنوت نماز باافزودن بخشهایی اشکال دارد؟بدون نیت تغییر کلام خدا.مثلادر ادامه \"رب زدنی علما و عملا\" اضافه کنیم و ایمانا و یقینا و رزقا حلالا و فهما ووو آیا فارسی گفتن این ادعیه در قنوت نماز واجب اشکال دارد ؟ با تشکر
- [سایر] با عرض سلام و خدا قوت. من شنیدم که در قرآن در مورد اینکه حیات در هیچ سیاره ای جز زمین نیست و اینکه موجود زنده ای در هیچ جای جهان جز زمین وجود ندارد اشاره شده است. آیا این صحت دارد ؟ و در صورت درستی ، لطفا بخش هایی که در قرآن به این موضوع اشاره شده را برایم بنویسید. با تشکر فراوان.
- [سایر] منبع دعای آسان شدن وضع حمل که در برخی از کتابها و سایتها آمده، کجا است؟ عبارت دعا: (أوَلَم یَرَ الّذین کَفَروا اَنّ السّموات والارض کانَتا رَتقا فَفَتَقناهُما حَنّه وُلِدَت مَریَم وُلِدَت عیسی یَسَجعَلُ اللهُ بَعدَ عُسرٍ یُسرا). همچنین در برخی کتابها آیهای برای آسان شدن وضع حمل آمده است که در آن کلمه (حنه) ذکر شده است که من آنرا در قرآن نیافتم.
- [سایر] در خداشناسی یکی از صفات سلبی برای ذات احدیت "رؤیت حسی" است. به این معنا که نمی توان خداوند را با حواس پنج گانه حس کرد، نمی توان خدا را دید یا لمس کرد یا بوئید، اما در یکی از آیات قرآن اشاره به این امر شده است که حضرت موسی (ع) صدای خداوند را شنید و خداوند با او به طور مستقیم صحبت کرد. نظر شما چیست؟
- [سایر] سلام. در سوره طارق میخوانیم: پس انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است: فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾ از آب جهندهای خلق شده: خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ ﴿6﴾[که] از صلب مرد و میان استخوانهای سینه زن بیرون می‌آید: یَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾. تولید اسپرماتوزوم (منی) توقفی ندارد. امّا در عضو کوچک بالای هر بیضه و مجاری اسپرم (اپیدیدیم) جمع می‌شود و ممکن است تا ماهها همانجا بماند بدون آنکه قدرت باروری خود را کاملاً از دست بدهد و تنها با انجام نزدیکی، خود ارضائی و یا احتلام در خواب به بیرون از بدن منتقل میشوند. یکی از جاهایی که منی در آن ساخته می‌شود، غده وزیکولی است. این غده در لگن خاصره قرار دارد. فرایند جنسی که به بیرون ریخته شدن منی از بدن منتهی می‌شود انزال می‌گویند. این آیهها محل بارآمدن منی مرد را قفسه سینه مرد معرفی می‌کنند. در حالیکه انسان امروزی از مدتها پیش، محل بارآمدن منی مرد را نه قفسه سینه، بلکه خیلی پایینتر در جایی در لگن خاصره میداند. بهاءالدین خرمشاهی مترجم و مفسر قرآن، در پایان قرآن ترجمه خود به این آیهها اشاره می‌کند. و میگوید: (این آیات، به ویژه آخرین کلمه آیه آخر، معرکه آراء مفسران، خصوصاً مفسران جدیدی است که میکوشند آنرا با علم امروز تطبیق دهند.... ترائب جمع است و مفرد آن تریبه به معنای استخوان سینه یا ترقوه است. [اما] بعضی از مفسران آنرا قفسه سینه و توسعاً قسمت پیشین بدن زن گرفتهاند و بعضی دیگر از جمله محمد اسد (یکی از مترجمان قرآن کریم به انگلیسی) آنرا به لگن خاصره ترجمه کردهاند. خرمشاهی با این توضیح نتیجه میگیرد: (باری اگر مترجم به لغت [لغت قرآن] وفادار باشد، ترائب را سینهها یا استخوانهای سینه ترجمه می‌کند. اما اگر به علم وفادار باشد، آنرا به چیزی دیگر باید ترجمه کند. این اشکالات علمی در این آیات چگونه پاسخ داده می‌شود؟
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] در قنوت هر ذکری بگوید اگرچه یک سبحان اللّه باشد؛ کافی است و بهتر است بگوید: لا اله الا اللّه الحلیم الکریم لا اله الا اللّه العلی العظیم سبحان اللّه رب السموات السبع و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد للّه رب العالمین.
- [آیت الله بروجردی] در قنوت هر ذکری بگوید اگر چه یک (سُبْحانَ اللهِ) باشد کافیست و بهتر است بگوید:(لا اِلهَ الا اللهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ العَلِی العَظیمُ، سُبْحانَ اللهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ اَلاَْرْضینَ السَّبْعِ وَ ما فیهنَّ وَ ما بَینَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ العَظیمِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَِ).
- [آیت الله خوئی] در قنوت هر ذکری بگوید، اگرچه یک (سبحان الله) باشد کافی است. و بهتر است بگوید: (لا اله الا الله الحلیم الکریم، لا اله الا الله العلی العظیم، سبحان الله رب السموات السبع و رب الارضین السَبِع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین).
- [آیت الله مظاهری] در قنوت هر ذکری بگوید گرچه یک )سُبْحانَ اللَّهِ( باشد، کافی است و بهتر است بگوید: (لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْاَرَضینَ السَّبْعِ وَ ما فیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ وَ الْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ).(1)
- [آیت الله نوری همدانی] در قنوت هر ذکری بگوید ، اگر چه یک سبحان الله باشد ، کافی است و بهتر است بگوید :( لا اله الا الله ا لحلیم الکریم لا اله الاالعلی العظیم سبحان الله رب السموات السبع و رب الارضین السبع و ما فیهن وما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین .
- [آیت الله سبحانی] در قنوت هر ذکری بگوید، اگر چه یک سبحان الله باشد، کافیست و بهتر است بگوید: لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ الْحَلِیمُ الْکَریمُ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ السَّمَوَاتِ السَّبْع وَ رَبِّ اْلأرَضِینَ السَّبْع وَ ما فِیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَالْحَمْدُ للهِ رَبِّ العْالَمِینَ.
- [امام خمینی] در قنوت هر ذکری بگوید اگر چه یک (سبحان الله ) باشد کافی است. و بهتر است بگوید: (لا اله الا الله الحلیم الکریم، لا اله الا الله العلی العظیم، سبحان الله رب السموات السبع و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین ).
- [آیت الله شبیری زنجانی] در قنوت هر ذکری بگوید؛ اگر چه یک سبحان اللَّه باشد، کافیست و بهتر است بگوید: (لا إِلهَ إلّا اللَّهُ الحلیمُ الکَریمُ، لا إِلهَ إلّا اللَّهُ العَلِیُّ العَظِیمُ، سُبحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ ورَبِّ الأرضینَ السَّبْعِ وما فیهِنَّ وما بَیْنَهُنَّ ورَبِّ العَرْشِ العَظیم، و الحمدُ للَّهِ ربِّ العالَمینَ).
- [آیت الله سیستانی] در قنوت ، هر ذکری بگوید اگرچه یک (سُبْحانَ اللّهِ) باشد کافی است ، وبهتر است بگوید : (لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ الحَلِیمُ الکَرِیمُ ، لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ العَلِیُّ العَظِیمُ ، سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ السَّمواتٍ السَّبْعِ ، وَرَبِّ الاَرَضِینَ السَّبْعِ ، وَما فِیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ وَرَبِّ العَرْشِ العَظِیمِ ، وَالْحَمْدُ للّهِ رَبِّ العالَمِینَ) .
- [آیت الله مکارم شیرازی] در قنوت، ذکر و دعای مخصوصی شرط نیست، همچنین بلند کردن دستها، ولی بهتر آن است دستها را تا مقابل صورت بلند کند بطوری که کف دست رو به آسمان باشد و آنها را به یکدیگر بچسباند و ذکر خدا بگوید و یا دعا کند و هر ذکری در قنوت بخواند جایز است حتی گفتن یک (سبْحان الله)، ولی بهتر است دعاهایی مانند دعای زیر را بخواند: (لا اله إلا الله الْحلیم الْکریم لا اله إلا الله الْعلی الْعظیم سبْحان الله رب السموات السبْع و رب الاْرضین السبْع و ما فیهن و ما بیْنهن و رب الْعرْش الْعظیم والْحمْد لله رب الْعالمین) وحوائج دنیاو آخرت را از خدا طلب کند.