لطفاً در مورد عقاید زیدیه به ویژه الحوثی ها اطلاعات کاملی ارائه فرمایید. - پرسش و پاسخ

زیدیه

طايفه‌ای از شيعه كه معتقد به امامت «زيد» ـ فرزند امام سجاد (عليه السلام)ـ هستند.

شیعه دوازده امامی

اِمامیه‌، از مذاهب زیرمجموعه مذهب شیعه در کنار زیدیه و اسماعیلیه که به آن مذهب جعفری یا اثنی عشری هم گفته می‌شود. پیروان آن معتقد به امامت دوازده امام معصوم پس از پیامبر اکرم(ص) هستند. از نظر شیعه امامیه، کاربرد مطلق کلمه شیعه اشاره به آنان دارد، ولی این اصطلاح در مباحث کلامی، عنوانی عام است که شامل هر سه گروه می‌شود.

هشام بن عبدالملک

هشام‌ بن عبدالمک، ‌بن مروان حکم، دهمین خلیفۀ اموی و هفتمین خلیفۀ مروانی (خلافت: ۱۰۵-۱۲۵) است.

بدرالدین الحوثی

بدرالدین الحوثی(۱۳۴۵ ـ ۱۴۳۱ق) از علمای زیدی یمن در قرن پانزدهم، وی پدر حسین‎ الحوثی رهبر سابق جنبش انصار‎الله یمن است.

امر به معروف

اَمْرِ به مَعْروف وَ نَهْی اَزْ مُنْکر، دو واجب از فروع دین هستند. امر به معروف یعنی دعوت کردن کسی که عمل واجبی را ترک کرده به انجام آن، و نهی از منکر یعنی تلاش برای جلوگیری از انجام کار حرام توسط فرد گناهکار.

دوازده امامی

اِمامیه‌، از مذاهب زیرمجموعه مذهب شیعه در کنار زیدیه و اسماعیلیه که به آن مذهب جعفری یا اثنی عشری هم گفته می‌شود. پیروان آن معتقد به امامت دوازده امام معصوم پس از پیامبر اکرم(ص) هستند. از نظر شیعه امامیه، کاربرد مطلق کلمه شیعه اشاره به آنان دارد، ولی این اصطلاح در مباحث کلامی، عنوانی عام است که شامل هر سه گروه می‌شود.

فرقه جارودیه

فرقه جارودیه یا همان فرقه سرحوبیه، یکی از شاخه های زیدیه در قرن دوم و سوم می‌باشد و از آن به مناسبت در باب وقف سخن به میان آمده است.

شیعیان زیدی

نهی از منکر

اَمْرِ به مَعْروف وَ نَهْی اَزْ مُنْکر، دو واجب از فروع دین هستند. امر به معروف یعنی دعوت کردن کسی که عمل واجبی را ترک کرده به انجام آن، و نهی از منکر یعنی تلاش برای جلوگیری از انجام کار حرام توسط فرد گناهکار.

زید بن علی

زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، ملقب به زید شهید، از فرزندان امام زین العابدین(ع) و هم‌عصر با امام باقر(ع) و امام صادق(ع). فرقه زیدیه به او منسوب است. او در مدینه به دنیا آمد و در کوفه به شهادت رسید.

فرقه زیدیه

زیدیه یكی از فرقه‌های اصلی شیعه می‌باشد، پیدایش فرقه زیدیه به قرن دوم هجری باز می گردد، آنان پس از امام حسین (علیه‌السلام) زید شهید فرزند امام زین العابدین (علیه‌السلام) را امام می دانند و امام سجاد (علیه‌السلام) را تنها پیشوای علم و معرفت می شمارند.

شیعه جعفری

مذهب جعفری؛ عنوانی است برای مذهب شیعه اثنی عشری (دوازده امامی) که بیشتر به فقه شیعه نظر دارد. با توجه به گستردگی روایات فقهی رسیده از امام جعفر صادق(ع) نسبت به سایر امامان، مذهب شیعه را به لحاظ فقهی، مذهب جعفری گفته‌اند؛ همچنانکه فقه شیعه را فقه جعفری می‌نامند.

امام پنجم

الباقر، امام محمد بن علی علیه‌السلام، ابوجعفر محمّد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم‌السلام، امام پنجم از ائمّه اثنا عشر و یکی از چهارده معصوم می‌باشد.

بدر الدین

بدرالدین ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • بدرالدین اسحاق بخاری دهلوی، از عرفای شبه قاره در قرن هفتم• بدرالدین بن ابراهیم سرهندی، مؤلف و مترجم صوفی و حنفی قرن یازدهم و از خلفای شیخ احمد سرهندی و سیره نویس اومی• بدرالدین بن عبدالسلام بدری‌کشمیری، صوفی و شاعر و مورخ قرن دهم و یازدهم• بدرالدین بن عمر بدرجاجرمی، ملقب به ملک الشعرا، از شاعران قرن هفتم• بدرالدین بن قاضی سماونه، فقیه و صوفی و انقلابی برجست عثمانی در قرن هشتم• بدرالدین بن محمدپهلواروی، از مشایخ طریقه قادریه هند• بدرالدین تبریزی، معمارِ مقبره جلال الدین رومی (مولوی) و از جمله دانشمندان قرن هفتم• بدرالدین تستری، فقیه شافعی و استاد منطق و حکمت در قرن هشتم• بدرالدین دمامینی، معروف‌ به‌ ابن‌ دمامینی‌، ادیب‌ و شاعر مالکی مذهب ‌مصری• بدرالدین غزنوی دهلوی، از مشایخ طریقه چشتیه در قرن هفتم• بدرالدین بدر عالم، بَدْر (پیر)، شیخ بدرالدین بدرِ عالَم، از اولیای سلسله جُنیدیّه• بدر الدین محمد بن رضی الدین غزی عامری دمشقی، نویسنده کتاب المطالع البدریة فی المنازل الرومی• بدرالدین‌محمد بدر چاچی، از شاعران قرن هشتم• بدرالدین بن ابراهیم سرهندی، مؤلف و مترجم صوفی و حنفی قرن یازدهم و از خلفای شیخ احمد سرهندی و سیره نویس اومی• بدرالدین مظفر بن مجدالدین بعلبکی دمشقی، از پزشکان قرن هفتم

بدرالدین

بدرالدین ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • بدرالدین اسحاق بخاری دهلوی، از عرفای شبه قاره در قرن هفتم• بدرالدین بن ابراهیم سرهندی، مؤلف و مترجم صوفی و حنفی قرن یازدهم و از خلفای شیخ احمد سرهندی و سیره نویس اومی• بدرالدین بن عبدالسلام بدری‌کشمیری، صوفی و شاعر و مورخ قرن دهم و یازدهم• بدرالدین بن عمر بدرجاجرمی، ملقب به ملک الشعرا، از شاعران قرن هفتم• بدرالدین بن قاضی سماونه، فقیه و صوفی و انقلابی برجست عثمانی در قرن هشتم• بدرالدین بن محمدپهلواروی، از مشایخ طریقه قادریه هند• بدرالدین تبریزی، معمارِ مقبره جلال الدین رومی (مولوی) و از جمله دانشمندان قرن هفتم• بدرالدین تستری، فقیه شافعی و استاد منطق و حکمت در قرن هشتم• بدرالدین دمامینی، معروف‌ به‌ ابن‌ دمامینی‌، ادیب‌ و شاعر مالکی مذهب ‌مصری• بدرالدین غزنوی دهلوی، از مشایخ طریقه چشتیه در قرن هفتم• بدرالدین بدر عالم، بَدْر (پیر)، شیخ بدرالدین بدرِ عالَم، از اولیای سلسله جُنیدیّه• بدر الدین محمد بن رضی الدین غزی عامری دمشقی، نویسنده کتاب المطالع البدریة فی المنازل الرومی• بدرالدین‌محمد بدر چاچی، از شاعران قرن هشتم• بدرالدین بن ابراهیم سرهندی، مؤلف و مترجم صوفی و حنفی قرن یازدهم و از خلفای شیخ احمد سرهندی و سیره نویس اومی• بدرالدین مظفر بن مجدالدین بعلبکی دمشقی، از پزشکان قرن هفتم

سلیمانیه

سلیمانیه از فرقه‌هاى زیدیه می‌باشد.

سید حسین

سیدحسین ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • حاج آقاحسین طباطبایی بروجردی، بزرگترین مرجع تقلید جهان تشیّع در عصر خود• سید حسین ارموی، از علمای اخباری• سید حسین بادکوبه ای، از علمای بزرگ شیعه در علوم نقلی و علوم عقلی• سید حسین بروجردی (مفسر)، مفسر کتاب تفسیر الصراط المستقیم• بادکوبی، سیدحسین بن رضا حسینی لاهیجی معروف به بادکوبه، از علمای امامیه در قرن چهاردهم و از مدرسان بزرگ کلام و فلسفه و عرفان در نجف• سید حسین حسینی مرعشی، سلطان العلماء سید حسین بن رفیع الدین محمد بن شجاع الدین محمود بن سید علی حسینی مرعشی، از علمای شیعه• سید حسین بهبهانی، از عالمان و فقیهان شیعه در قرن سیزدهم ق، مدفون در بقیع• شمس‌العرفا، لقبِ سیدحسین حسینی تهرانی، از عرفای معاصر• سید حسین حسینی قزوینی، از عالمان بزرگ قرن دوازدهم هجری و از مشایخ اجازۀ علامۀ بحر العلوم• سید حسین خادمی، از علمای شیعه• سید حسین حمامی، از علمای شیعه و از نخبگان روزگار در فقه و اصول• سید حسین طباطبایی قمی، از علمای بزرگ شیعه و از علمای مبارز دوره رضاخان• سیّد حسین کوه کمری، از علمای بزرگ شیعه• سید حسین مدرسی طباطبایی، از علمای بزرگ شیعه• سید حسین یوسف مکی‌، از علمای بزرگ شیعه در جبل عامل لبنان• سیدحسین ‌بن‌ سیدمحمدرضا بحرالعلوم، از خاندان آل بحرالعلوم و از علمای شیعه

عبدالملک

عبدالملک ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • عبدالملک ابن‌عطیه، اِبْن‌ِ عَطیه‌، عبدالملک‌ بن‌ محمد سعدی‌، فرمانده‌ سپاه‌ اموی‌، والی‌ مکه‌ و مدینه‌ در دوران‌ مروان‌ دوم‌، آخرین‌ خلیفه اموی‌• عبدالملک ابن‌هشام، محدث، مورخ، ادیب، نسب‌شناس و تدوین کنندۀ مشهور‌ترین کتاب دربارۀ سیرۀ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)• عبدالملک بن عبدالغفور انصاری‌پانی‌پتی، مشهور به امان اللّه، از عارفان و شاعران شبه قاره هند در قرن دهم• عبدالملک برهانی‌نیشابوری، از شاعران خراسان در قرن پنجم• عبدالملک بسطامی، از خاندان بسطامی• عبدالملک بن زهر، ابومروان عبدالملک بن زهر، پزشک و وزیر اشبیلی و مهم‌ترین شخصیت خاندان زهر• عبدالملک بن سعید کنانی، اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کِنانی‌، عبدالملک‌ بن‌ سعید بن‌ حیّان‌ بن‌ ابجر عجلی‌ کنانی‌ همْدانی‌ کوفی‌، مکنّی‌ به‌ ابوبکر، طبیب‌ و محدث‌• عبدالملک بن عبدالله جوینی، مشهور به‌ امام‌ الحرمین‌ و ملقب‌ به‌ ضیاءالدین‌، کنیه‌اش‌ ابوالمعالی‌ متکلم‌ بزرگ‌ اشعری‌ و فقیه‌ و اصولی‌ شافعی• عبدالملک بن قطن فهری، از فرماندهان شجاع و از خاندان قریش، امیر اندلس از جانب عبیده بن عبدالرحمن سلمی• عبدالملک بن محمد ثعالبی، کنیه‌اش ابومنصور، ادیب، شاعر، لغوی و کاتب• عبدالملک بن مروان، فرزند مروان حکم و از خلفای بنی امیه• عبدالملک بن نوح، آخرین امیر سامانی• عبدالملک واعظ، از روحانیون مبارز افغانستان در قرن چهاردهم هجری

اثناعشری

اِمامیه‌، از مذاهب زیرمجموعه مذهب شیعه در کنار زیدیه و اسماعیلیه که به آن مذهب جعفری یا اثنی عشری هم گفته می‌شود. پیروان آن معتقد به امامت دوازده امام معصوم پس از پیامبر اکرم(ص) هستند. از نظر شیعه امامیه، کاربرد مطلق کلمه شیعه اشاره به آنان دارد، ولی این اصطلاح در مباحث کلامی، عنوانی عام است که شامل هر سه گروه می‌شود.

جارودیه

امویان

بَنی اُمیه یکی از تیره‌های بزرگ قبیله قریش که شماری از ایشان نزدیک یک سده بر سرزمین‌های اسلامی حکومت کردند. تاریخ سده نخست هجری و حتی مدتی پیش از آن، با نام و کارنامه سیاسی اعضای خاندان اموی، به عنوان خلیفه یا هر عنوان دیگری سخت پیوند یافته است. سلسله بنی امیه با آغاز خلافت معاویه در ۴۱ق آغاز شد و در ۱۳۲ق با شکست مروان بن محمد به پایان رسید. در این سال‌ها ۱۴ پادشاه بر ممالک اسلامی حکم راندند. پس از معاویه بن یزید، خلافت امویان به شاخه مروانی انتقال یافت. امویان با نبرد در مرزهای شرقی و مرزهای روم، گستره حکومت اسلامی را هر روز وسیع‌تر می‌کردند. سرکوب خوارج و شیعیان از سیاست‌های مستمر امویان بود. بنی امیه بارها حرمت مقدسات اسلامی را شکستند.

شیعیان

شیعه، یکی از دو مذهب بزرگ دین اسلام در کنار اهل سنت، که بنابر اصول اعتقادی آن، نصب امام و خلیفه پیامبر(ص)، الهی است و دخالت در نصب او در صلاحیت غیر خدا نیست. بنابر عقاید شیعه، امامت مانند نبوت امری الهی و رکن دین است و پیامبر(ص) نسبت به آن غفلت نکرده و تعیین امام از باب حفظ مصالح امت، بر او واجب بوده و او به مناسبت‌های مختلف از جمله غدیر، به امر الهی، از امامت حضرت علی(ع) به نصب الهی خبر داده است. پیروان مذهب شیعه در طول تاریخ به فرقه‌های متعدد تقسیم شدند که مهمترین آنها امامیه ، اسماعیلیه و زیدیه است. بنابر برخی روایات، واژه شیعه را نخستین بار پیامبر(ص) به کار برده است. برخی منابع روایی و کلامی، بزرگانی از صحابه چون سلمان، ابوذر، عمار و مقداد را نخستین شیعیان دانسته‌اند. امروزه از کلمه شیعه، غالبا بزرگترین گروه آن، امامیه قصد می‌شود و برای دو گروه دیگر از عناوین اسماعیلیه و زیدیه استفاده می‌گردد.

یارانش

امام حسین(ع)

اختیار

اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.

ارتزاق

ارتزاق یعنی روزی ستاندن.

اعتقاد

اعتقاد به معنی باور قلبی داشتن است. از این عنوان به مناسبت در باب های طهارت و زکات و نیز در اصول فقه سخن رفته است.

عاشورا

امام حسین(ع)

امامان

امامان شیعه دوازده تن از خاندان پیامبر اسلام(ص) که بنابر آموزه‌های شیعی، جانشینان آن حضرت و پس از او سرپرست و امام جامعه اسلامی‌اند. نخستین امام، حضرت علی(ع) است و دیگر امامان فرزندان و نوادگان او و حضرت زهرا(س) هستند.

صالحیه

صالحيّه یکی از فرقه‌هاى زيدى می‌باشد.

شرایط

شرط امری محتمل الوقوع در آینده که طرفین حدوث اثر حقوقی را متوقف بر حدوث آن امر محتمل الوقوع می‌نمایند. شرط در علم اصول به معنای هر امری که وجود آن برای تحقق امر دیگری لازم است و در اصطلاح حقوق و فقه به معنی مطلق تعهد است اعم از اینکه در ضمن عقد باشد یا مستقل از عقد. به طور کلی در تعریف شرط به معنای حقوقی و نه معنای منطقی و اصولی در فقه چنین آمده است " الشرط امر زاید علی الثمن و المثمن علی وجه التزام دون التعلیق.... " [۱]

عقیده

اعتقاد به معنی باور قلبی داشتن است. از این عنوان به مناسبت در باب های طهارت و زکات و نیز در اصول فقه سخن رفته است.

فرزند

فرزند به معنای بچه و آنکه از دیگری زاده شده است.

کتابی

مقصود از اهل کتاب، پیروان مذاهب و ادیانی می‌باشند که پیامبر آنان دارای کتابی بوده است که از سوی خداوند برای هدایت انسان‌ها به او وحی شده باشداز آن در بسیاری از باب‌های فقهی مانند طهارت، صلات، جهاد، نکاح و صید و ذباحه، از جهات مختلف بحث شده است.

گرایش

گرایش به معنای میل و رغبت است و گرایش‏های انسانی عبارت است از رویکرد انسان به باورها یا اعمال خاص‏.

برادر

برادر، فرد مذکری است که از طرف پدر و مادر یا یکی از والدین با شخص مشترک باشد که از آن در بابهاى طهارت، صلات، نکاح،اطعمه و اشربه،ارث و شهادات آمده است.

جعفری

جَعفریه، نام‌ مشترک‌ چند فرقه اسلامی‌ می‌باشد.

حکومت

حکومت به توسعه یا تضییق تعبدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم اطلاق می‌شود. حکومت چهار معنی دارد:۱.به معنای ناظر و مفسر بودن دلیلى نسبت به دلیلى دیگر.۲.حکومت مقابل کشف.۳.قضاوت.۴.ارش جنایت.

دشمنی

دشمنى عداوت و خصومت را گویند و در ابواب طهارت ، صلات ،‌جهاد ،‌حج ، تجارت ،‌قضاء‌و شهادات از آن سخن گفته اند .

دوران

دوران یکی از طرق کشف علت حکم شرعی در قیاس فقهی است.

امامت

امامت، در نظرگاه شیعه، رهبری جامعه اسلامی به نصب الهی و جانشینی از پیامبر اکرم(ص) در امور دینی و دنیوی است. این آموزه، از اصول مذهب شیعه و از وجوه اختلاف اعتقادی میان شیعه و سنی است. اهمیت امامت نزد شیعیان باعث شده است تا آنان امامیه لقب گیرند.

امامی

اِمامیه‌، از مذاهب زیرمجموعه مذهب شیعه در کنار زیدیه و اسماعیلیه که به آن مذهب جعفری یا اثنی عشری هم گفته می‌شود. پیروان آن معتقد به امامت دوازده امام معصوم پس از پیامبر اکرم(ص) هستند. از نظر شیعه امامیه، کاربرد مطلق کلمه شیعه اشاره به آنان دارد، ولی این اصطلاح در مباحث کلامی، عنوانی عام است که شامل هر سه گروه می‌شود.

شهادت

شهادت به معنای کشته شدن در راه خدا، از آموزه‌های دین اسلام که با آموزه‌هایی دیگر همچون جهاد پیوند دارد. قرآن کریم بارها از این آموزه یاد کرده است. بنابر آیات قرآن، شهید همچون زندگان است و نباید او را مرده خواند. در روایات اسلامی، شهادت بالاترین خوبی‌ها معرفی شده است. واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) بر جایگاه شهادت در نزد شیعیان افزوده است. بسیاری از شیعیان به شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) باور دارند و بنابر برخی روایات، همه امامان شیعه به شهادت رسیده‌اند.

خلافت

خلافت، اصطلاحی سیاسی - مذهبی به معنای جانشینی پیامبر اکرم(ص) در امر سیاست، حکومت و دیانت.

زیدیه

طايفه‌ای از شيعه كه معتقد به امامت «زيد» ـ فرزند امام سجاد (عليه السلام)ـ هستند.

عهده

عُهده به معنای ظرف مسئوليتها و تعهدات است.

هشام

هشام ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابومحمد هشام بن حکم، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السلام)• هشام بن حکم بن عبدالرحمان، از امیران اموی اندلس• هشام بن عبدالملک، دهمین خلیفۀ اموی و هفتمین خلیفۀ مروانی (خلافت: ۱۰۵-۱۲۵)• هشام بن عمرو تغلبی، دولتمرد عرب در اواخر دورۀ اموی و عهد منصور عباسی• هشام جعیط، متفکر و مورخ تونسی

اموی

بَنی اُمیه یکی از تیره‌های بزرگ قبیله قریش که شماری از ایشان نزدیک یک سده بر سرزمین‌های اسلامی حکومت کردند. تاریخ سده نخست هجری و حتی مدتی پیش از آن، با نام و کارنامه سیاسی اعضای خاندان اموی، به عنوان خلیفه یا هر عنوان دیگری سخت پیوند یافته است. سلسله بنی امیه با آغاز خلافت معاویه در ۴۱ق آغاز شد و در ۱۳۲ق با شکست مروان بن محمد به پایان رسید. در این سال‌ها ۱۴ پادشاه بر ممالک اسلامی حکم راندند. پس از معاویه بن یزید، خلافت امویان به شاخه مروانی انتقال یافت. امویان با نبرد در مرزهای شرقی و مرزهای روم، گستره حکومت اسلامی را هر روز وسیع‌تر می‌کردند. سرکوب خوارج و شیعیان از سیاست‌های مستمر امویان بود. بنی امیه بارها حرمت مقدسات اسلامی را شکستند.

پدرش

بَراءِ بْنِ مَعْرور (درگذشت صفر ۱ق/اوت ۶۲۲م)، از انصار و صحابی پیامبر(ص) و از تیره بنی سلمه خزرج بود. مطابق برخی روایات وی در عقبه اولی، حضور داشت و گفته شده است که از میان گروه بیعت کنندگانِ عقبه ثانیه، ۱۲ نفر نقیب شدند که یکی از آنان براء بود.

کوفه

نجف

زیدی

زیدیه یکی از فِرَق شیعه است که پیروان آن معتقدند پس از امامت حضرت علی، امام حسن، امام حسین، امام سجاد(ع) و زید بن علی، امامت به هر مردی از اولاد حضرت فاطمه(س) می‌رسد که مردم را به امامت خود دعوت کند و در ظاهر، عادل، عالم و شجاع‏ باشد و مومنان با او برای جهاد بیعت‏ کنند. این فرقه در سال‌های آغازین قرن ۲ هجری قمری/هشتم میلادی از شیعه منشعب شد. اعتقاد به قیام و مبارزه از ویژگی‌های مهم زیدیه است. زیدیان در طول تاریخ در طبرستان، مغرب، یمن حکومت تشکیل دادند. امامان زیدیه در یمن در حدود یازده قرن بر یمن حکومت کردند. آخرین دولت امامان زیدیه در یمن در کودتای جمهوری خواهان و سکولارها در سال ۱۹۶۲میلادی از بین رفت و جمهوری یمن تشکیل شد.

شیعه

شیعه، یکی از دو مذهب بزرگ دین اسلام در کنار اهل سنت، که بنابر اصول اعتقادی آن، نصب امام و خلیفه پیامبر(ص)، الهی است و دخالت در نصب او در صلاحیت غیر خدا نیست. بنابر عقاید شیعه، امامت مانند نبوت امری الهی و رکن دین است و پیامبر(ص) نسبت به آن غفلت نکرده و تعیین امام از باب حفظ مصالح امت، بر او واجب بوده و او به مناسبت‌های مختلف از جمله غدیر، به امر الهی، از امامت حضرت علی(ع) به نصب الهی خبر داده است. پیروان مذهب شیعه در طول تاریخ به فرقه‌های متعدد تقسیم شدند که مهمترین آنها امامیه ، اسماعیلیه و زیدیه است. بنابر برخی روایات، واژه شیعه را نخستین بار پیامبر(ص) به کار برده است. برخی منابع روایی و کلامی، بزرگانی از صحابه چون سلمان، ابوذر، عمار و مقداد را نخستین شیعیان دانسته‌اند. امروزه از کلمه شیعه، غالبا بزرگترین گروه آن، امامیه قصد می‌شود و برای دو گروه دیگر از عناوین اسماعیلیه و زیدیه استفاده می‌گردد.

جاری

آب جاری به آب روانِ جوشیده از زمین، مانند آب چشمه و قنات گفته می‌شود که یکی از پاک‌کننده‌های نجاسات است. از احکام این آب در باب طهارت و زکات سخن گفته شده است.

دعوت

دعوت به معنای فراخواندن کسی به چیزی یا انجام دادن کاری است. از عنوان دعوت، در باب های جهاد، نکاح، اطعمه و اشربه و شهادات سخن گفته‌اند.

دانش

امروزه در زبان فارسی و عربی کلمه «علم» به دو معنای متفاوت بکار برده می شود.

حسین

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.

باعث

الباعِث، از نام‌های خداوند است.

باور

اعتقاد به معنی باور قلبی داشتن است. از این عنوان به مناسبت در باب های طهارت و زکات و نیز در اصول فقه سخن رفته است.

گروه

واژه حزب ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • حزب (فقه)، به معنای گروه و دارای کاربرد در فقه اسلامی• حزب (سیاست)، به معنای گروه، گردآورده برای اهداف سیاسی

منکر

دعوا ادّعای شخصی علیه شخصی دیگر نزد حاکم است. به اقامه کننده دعوا «مدّعی» یا «خواهان»، به طرف مقابل که دعوا علیه او اقامه شده «مدّعیٰ علیه» یا «خوانده» (جاحد) و به حقّ مورد ادعا «مدّعیٰ به» یا «خواسته» گویند که از عنوان یاد شده در باب قضاء بحث کرده‌اند.

فرقه

فرقه ازحیث لغت، معنی گروه و دسته را می‌دهد و فريق، گروه جدا شده از ديگران است.

قیام

یکی از واجبات یازدهگانه و یکی از ارکان پنجگانه نماز قیام است. [۱]

نفی

ردّ و انکار در قالب جمله خبریه را نَفی گویند.

نهی

صیغه دالّ بر طلب ترک فعل ، را نهی گویند.

علم

علم دارای ارزش ذاتی می‌باشد و در دین مبین اسلام به علم ارزش و بهای بالایی داده شده است.

ظلم

ظلم یکی از رذایل اخلاقی و مذموم است.

اهل

اهل در معانی همسر و نیز خانواده و همچنین خویشاوندان به کار رفته است.

جمع

جمع معانی زیادی در کاربردهای مختلف دارد که در مقاله ذیل به آن پرداخته می شود.

جور

ظلم یکی از رذایل اخلاقی و مذموم است.

سال

سال به سال قمری و شمسی تقسیم می‌شود و سال شرعی که احکام مرتبط با زمان بر اساس آن تنظیم شده، سال قمری است که دوازده ماه می‌باشد. از عنوان سال در بابهاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حجر، وصیت، نکاح و طلاق سخن گفته‌اند.

اصل

اَصل ، اصطلاحی در علم حدیث است. برخی از کسانی که مستقیم و بی‌واسطه از معصومین (ع) روایت شنیده‌اند، متن شنیده شده را به صورت نوشتاری ثبت کرده‌اند. به هر یک از این نوشته‌ها اصل می‌گویند. چهارصد اصل روایی موسوم به اصول اربعمائه ، از مهمترین زیربناهای شکل گیری جوامع حدیثی بعدی است.

بدر

بَدْر، ناحیه‌ای در حجاز که نخستین نبرد مهم میان مسلمانان و مشرکان مکه در ماه رمضان سال دوم هجری به نام غزوه بدر در آن رخ داد. دفن شهدای این غزوه در بدر، اهمیتی خاص به آن بخشیده؛ به ویژه برای زائران شیعه. مسجد عریش یا غمامه در این روستا، در جای سایه‌بان (عریش) حضرت محمد (ص) در غزوه بدر ساخته شده است.

جبر

جبر و اختیار از مهمترین، قدیمی‌ترین و حساس‌ترین مباحث فلسفه و کلام است. اهمیت و حساسیت این مساله از بعد دینی و کلامی به این دلیل است که با مسائل اراده، استطاعت، قدرت، علم خداوند به افعال بندگان، مخصوصاً خلق افعال و قضا و قدر و طلب و اراده، پیوندی تنگاتنگ دارد.

حسن

ابو محمد حسن‌ بن سعید، از اصحاب امام رضا علیه‌السلام و برادر حسین بن سعید اهوازی است. وی در کوفه متولد شد و بعدا به اهواز هجرت کرد و در آنجا می‌زیست. وی تا سال ۲۲۰ق. زنده بوده است. رجالیان او را توثیق کرده‌اند.

یمن

یمن کشوری در قاره آسیا در جنوب شبه جزیره عربستان. این کشور سابقه‌ای دیرینه در اسلام و تشیع دارد. یمن تنها کشوری است که مردمش بدون جنگ تسلیم امام علی(ع) فرستاده پیامبر اسلام شدند و به اسلام گرویدند. مسلمانان یمن، هم در تحکیم تشیع بعد از ماجرای سقیفه نقش داشتند، هم در دعوت از امام علی (ع) برای خلافت بعد از قتل خلیفه سوم. اهالی یمن از جدی‌ترین مخالفان معاویه بودند. در واقعه عاشورا چند مسلمان اهل یمن در دفاع از امام حسین(ع) حضور داشتند.

امر

آمر به معنای طلب کننده چیزی از کسی به صورت الزامی است.

عدل

عدل، یکی از مسائل علم کلام و حاصل اختلاف اشاعره و معتزله درباه رفتار عادلانه خداوند است. همه گروه‌های مسلمان خدا را عادل می‌دانند؛ ولی تفسیر آنان از عدل و ظلم تفاوت دارد. عدل الهی از نظر شیعه بدین معناست که خداوند پاداش و کیفر الاهی نظام‌مند و بر اساس حسن و قبح ذاتی افعال است؛ به گونه‌ای که خداوند در داوری‌ها و احکامش ستم نمی‌کند: به نیکوکاران پاداش می‌دهد و می‌تواند گناهکاران را به اندازه استحقاقشان مجازات کند.

عده

عِدّه مدت زمان معینی است که زن پس از جدایی از شوهر و یا کسی که به اشتباه با وی آمیزش کرده، باید صبر کرده و تا پایان آن مدت ازدواج نکند.