مقام انسان
انسان در برابر خداوند دارای دو مقام و جایگاه است: یکی مقام انسان‌ها در جریان تکوین و آفرینش و دیگری مقام انسان‌ها در سیر رشد از نقص به سوی کمال. در مورد اول طبق بیان آیات و روایات بین نوع آدمی، سیاه و سفید، عرب و عجم، زن و مرد، فرقی وجود ندارد و تمام انسان‌ها دارای مقامی شریف و بلندمرتبه‌اند؛ اما در مورد مقام دوم که در آن انسان دارای اختیار است، آدمی به مقدار بهره‌مندی از تقوا، دارای ارزش است. به عبارت دیگر، انسان‌ها همگی به هنگام خلق دارای مقامی یکسان‌اند؛ اما زمانی که دارای اختیار می‌شوند، هر یک به تناسب بهره‌ای که از تقوا دارند، دارای ارزش هستند.