با جست و جویی که انجام داده ایم نه تنها چنیین حدیثی را در منابع روایی و حدیثی از امام رضا (ع) نیافتیم، بلکه برعکس به روایاتی دست یافتیم که بیانگر آن است که پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) حتی در شب نیز انگور می خوردند؛ مانند: 1. گفته شده که به امر الاهی پیامبر چهل روز را روزه گرفته، چهل شب را به بیداری و عبادت خداوند متعال گذرانید، پس از اتمام چهل روز میکائیل فرود آمد و همراه او طبقی بود که با پارچهای پشمی پوشیده شده بود، و آن را در مقابل پیامبر گذارد، و جبرئیل نزدیک آمده و گفت: ای محمّد! خداوند فرمان میدهد که امروز را با این طعام افطار کنی. در این طبق خوشهای از خرما و خوشهای از انگور بود که رسول اکرم به اندازه کافی از آنها خورد و آب کاملی نیز نوشید و... . 2. یکی از کنیزان امام سجاد مقداری انگور خرید هنگام افطار خدمت امام آورد. آن جناب خوشش آمد. پس از این که در دو شب متوالی سهمش را به گدایی داده بود، باز در شب سوم برای آن جناب انگور آورد. آن شب گدائی نیامد، امام (ع) انگور را میل نموده، فرمود: از دست ما نرفت ... . اما در باره نوشیدن آب انگور، باید گفت که اگر آب انگور بجوشد تا زمانی که دو سوم آن بخار نشده، و یا تبدیل به سرکه نشود، نوشیدن آن حرام است. بر این اساس ؛ اگر آب انگور نجوشیده باشد یا اگر جوشیده دو سومش بخار شده، نوشیدن آن اشکالی ندارد و از این جهت فرقی بین شب و روز نمی کند.
حدیثی از امام علی الرضا (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: خوردن انگور در شب خوب نیست. خواستم ببینم چرا خوردن انگور در شب بد است؟ آیا به الکل (مشروبات الکل) تبدیل می شود؟ خود من شبها آب میوه انگور می نوشم. و واقعا نمی دانم این قضیه چه معنایی دارد. آیا خود شما این حدیث را دیده یا شنیده اید؟ در آن صورت چگونه چنین چیزی صحت دارد؟
با جست و جویی که انجام داده ایم نه تنها چنیین حدیثی را در منابع روایی و حدیثی از امام رضا (ع) نیافتیم، بلکه برعکس به روایاتی دست یافتیم که بیانگر آن است که پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) حتی در شب نیز انگور می خوردند؛ مانند: 1. گفته شده که به امر الاهی پیامبر چهل روز را روزه گرفته، چهل شب را به بیداری و عبادت خداوند متعال گذرانید، پس از اتمام چهل روز میکائیل فرود آمد و همراه او طبقی بود که با پارچهای پشمی پوشیده شده بود، و آن را در مقابل پیامبر گذارد، و جبرئیل نزدیک آمده و گفت: ای محمّد! خداوند فرمان میدهد که امروز را با این طعام افطار کنی. در این طبق خوشهای از خرما و خوشهای از انگور بود که رسول اکرم به اندازه کافی از آنها خورد و آب کاملی نیز نوشید و... . 2. یکی از کنیزان امام سجاد مقداری انگور خرید هنگام افطار خدمت امام آورد. آن جناب خوشش آمد. پس از این که در دو شب متوالی سهمش را به گدایی داده بود، باز در شب سوم برای آن جناب انگور آورد. آن شب گدائی نیامد، امام (ع) انگور را میل نموده، فرمود: از دست ما نرفت ... . اما در باره نوشیدن آب انگور، باید گفت که اگر آب انگور بجوشد تا زمانی که دو سوم آن بخار نشده، و یا تبدیل به سرکه نشود، نوشیدن آن حرام است. بر این اساس ؛ اگر آب انگور نجوشیده باشد یا اگر جوشیده دو سومش بخار شده، نوشیدن آن اشکالی ندارد و از این جهت فرقی بین شب و روز نمی کند.
- [سایر] در کتاب حدیثی (تهذیب الاحکام) نقل شده است که؛ (امیرالمؤمنین علی(ع) نماز را بدون وضو خواندند بعد به مردم گفتند که نمازشان را اعاده کنند)، این قضیه با عصمت آنحضرت منافات ندارد؟
- [سایر] آیا ترک خوردن دیوار مسجد کوفه در شب ضربت خوردن حضرت علی(ع) صحت دارد؟ آیا روایتی در این خصوص که از نشانههای ظهور امام زمان(عج) باشد وجود دارد؟
- [سایر] حدیثی است که بیان می دارد حضرت علی (ع) فرموده است: او حضرت آدم (ع) را با دستان خود ساخته است که همه مردم هم به آن معتقد هستند، اما من به تازگی شنیدم که این حدیث یک حدیث معتبری نیست. بنابراین، چرا مردم چنین باوری را دارند؟ لطفا بفرمایید که چه کسی این حدیث را نقل کرده است؟ آیا ناقل این حدیث فرد موثقی است یا خیر؟
- [سایر] با توجه به این که یک نسخه از قرآن کریم که دست خط حضرت علی (ع) وجود دارد می توان به صحت قرآن ایمان داشت، اما احادیث و دعا های مفاتیح که نقل می شود معلوم نیست که درست باشد؟
- [سایر] باسلام آیا این روایت صحت دارد که پیامبر (ص)درحالیکه در کنار امیرالمومنین (ع)بودندومشغول خوردن خرما،درحالیکه پیامبر هسته های خرماراداخل ظرف امام میانداخته وبه مزاح به ایشان می گوید که این همه هسته که در ظرف توست نشاندهنده خوردن زیاده ازحدتوست یا علی وامام هم جوابشان رامیدهندوقریب به همین مضامین،آیاروایت صحت داردواگرچنانچه صحت داردآیا این خود دروغ گفتن نیست درحالیکه گفته شده که دروغ گفتن شوخی وغیر شوخی نداردلطفا راهنمایی کنید باتشکر
- [سایر] امام حسن عسکری از امام صادق(ع) نقل می کند: بین عوام ما و علمای ما و عوام یهود و علمای یهود، از جهتی شباهت و از جهتی فرق است. اما شباهت آنها: همانا خداوند عوام ما را به خاطر تقلید از علمایشان مذمت فرموده است، همان طور که عوام آنها را مذمّت فرموده است ... پس اگر کسی از فقها، بازدارندۀ نفسش و حافظ بر دینش و مخالف هوا و هوسش و مطیع امر مولایش بود، پس اگر عوام بخواهند، می توانند تقلیدش کنند. منظور از این حدیث چیست؟ و چگونه ممکن است که امام حسن عسکری(ع) از امام صادق(ع) حدیثی نقل نماید؟ و آیا می توان طبق این حدیث گفت که تقلید فقط بر عوام واجب است؟
- [سایر] از حضرت امام علی(ع) نقل شده است؛ (اگر قطرهای شراب در چاهی بیفتد و از آب آن چاه سبزهزاری را آب دهند و از سبزههای آن حیوانی بخورد، من از گوشت آن حیوان نخواهم خورد)، آیا این روایت معتبر است و یا اصلاً سندی دارد؟
- [سایر] در روایتی از امام رضا (ع) که شیخ صدوق از استادش علی بن احمد بن محمد بن دقاق در باب صفات ذات در عیون الاخبار، ج 1، ص 114، ح 10، آورده است که (لم یزل خدا عالما قادرا حیا و...) است و هر کس به فعلی بودن این صفات برای خدا قائل شود شیعه نیست. حدثنا علی بن أحمد بن محمد بن عمران الدقاق رضی الله عنه قال حدثنا محمد بن أبی عبد الله الکوفی عن محمد بن إسماعیل البرمکی قال حدثنا الفضل بن سلیمان الکوفی عن الحسین بن خالد قال سمعت الرضا ع یقول لم یزل الله تعالی عالما قادرا حیا قدیما سمیعا بصیرا فقلت له یا ابن رسول الله إن قوما یقولون لم یزل الله عالما بعلم و قادرا بقدرة و حیا بحیاة و قدیما بقدم و سمیعا بسمع و بصیرا ببصره فقال ع من قال ذلک و دان به فقد اتخذ مع الله آلهة أخری و لیس من ولایتنا علی شیء ثم قال ع لم یزل الله عز و جل علیما قادرا حیا قدیما سمیعا بصیرا لذاته تعالی عما یقولون المشرکون و المشبهون علوا کبیرا. (عیونأخبارالرضا(ع) ج : 1 ص : 119) در مورد علی بن احمد بن محمد بن عمران سوال دارم که چیزی در کتب رجالی درباره ایشان نیامده است، اما در معجم رجال حدیث آقای خویی او را از مشایخ صدوق می دانند و ما می دانیم که همه ی مشایخ صدوق یکسان نیستند حتی برخی جزء مخالفانند. اما در امالی صدوق همین روایت از علی بن احمد بن موسی نقل شده است (امالی صدوق ،مجلس السابع والاربعون، حدیث 5 ) درباره او نیز در کتب رجالی چیزی نیافتم که آیا او همان دقاق است آیا اینجا تصحیف یا تحریف رخ داده است؟ در مورد فضل بن سلیمان هم که از راویان این حدیث است مطلبی نیامده است، او را هم بفرمایید.
- [سایر] سلام شبهه ای مطرح میکنند و میکویند که شب عاشورا حضرت علی اکبر(ع)و تعدادی از یاران امام حسین(ع) رفتند و آب اوردند و با این وجود تشنکی اهل حرم و اصحاب امام حسین(ع)را در روز عاشورا دروغ میدانند و یا حداقل از آن برای کاهش مصیبت اهل حرم امام حسین (ع)استفاده میکنند و میکویند که این روایت در منتهی الآمال شیخ عباس قمی و ارشاد شیخ مفید آمده و شهید مطهری این روایت را در کتاب حماسه حسینی آورده است؟
- [سایر] من احادیثی را مشاهده کردم که ساخت ضریح و گنبد و قبر در آنها منع شده بود .لطفا توضیح دهید. در کتاب (من لا یحضره الفقیه) و (وسایل الشیعه) از امام جعفر صادق چنین نقل شده است:"پیامبر ص از اینکه بر قبری نماز بگزارند، یا بر آن بنشینند و یا بر آن بنا و ضریح بسازند، نهی فرموده است و یهود و نصارا را لعنت نموده اند که قبور انبیاء را مسجد ساختند." و در فروع الکافی ، من لا یحضره الفقیه ، وسائل الشیعة. از سماعة ابن مهران روایت است که گفت:درباره زیارت قبور و ساختن مسجد بر آن از امام جعفر صادق پرسیدم ایشان فرمود:زیارت قبور اشکالی ندارد، اما در کنار قبر مسجد ساخته نشود. و همچنین در (من لا یحضره الفقیه) از امام جعفر صادق روایت است که می فرماید: "هر چیزی که غیر از خاک خود قبر بر روی قبر گذاشته و یا ریخته شود بر مرده سنگینی می کند." و در (فروع الکافی، وسائل الشیعة) از امام جعفر صادق روایت است که رسول الله ص فرموده اند: "جز خاکی که از خود قبر بیرون آورده شده خاک دیگری بر آن ریخته نشود. روایتی در (من لا یحضره الفقیه، وسائل الشیعة) از امیرالمؤمنین علی است که فرموده اند: "کسی که قبری را باز سازی کند یا تمثالی بسازد یقیناً و بدون شک از اسلام خارج شده است." و در (وسائل الشیعة) از جعفر صادق به نقل از امیر المؤمنین (ع) روایت فرمود: "رسول الله ص مرا به مدینه فرستاد و فرمود:هر عکسی که دیدی نابود کن، و هر قبری را دیدی هموارش کن." و در (الاستبصار، وسائل الشیعة) از علی بن جعفر: روایت است که از امام موسی کاظم پرسیدم: آیا ساختن قبر و نشستن بر آن جایز است؟ فرمود: ساختن قبر و نشستن بر آن و گچ کردن و گل کردن آن جایز نیست.