استعمال لغت «حجاب» لزوماً به معنای مادّی آن نیست؛ زیرا با توجّه به ادلّه عقلی و نقلی نمی توانیم خداوند را مادّی بدانیم. [1] از این رو، استعمال واژه «حجاب» در آیه شریفه معنای مادّی ندارد. همان طور که در آیات دیگری نیز واژه حجاب به کار رفته که معنای مادّی آن منظور نیست: «وَ إِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَ بَینَْ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا»؛ [2] یعنی، «و هنگامی که قرآن می خوانی، میان تو و آنها که به آخرت ایمان نمی آورند، حجاب ناپیدایی قرار میدهیم». در آیه مورد پرسش، مفسّران کلمه «محجوب» را به «محروم» تفسیر کرده اند، [3] به این بیان: آنان از رحمت، کرامت، احسان و قرب پروردگار محروم می شوند. [4] پس، مادّیت از آن استفاده نمی شود. در نهایت ترجمه آیه این گونه است: «چنین نیست (که می پندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند». [5] این پرسش جواب تفصیلی ندارد. [1] برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: 1286 (سایت: 1330) ؛ 2217 (سایت: 2359) . [2] . اسراء، 45. [3] برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: 6838 (سایت: 6928) . [4] . طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج10، ص 689، ناصر خسرو ، تهران، 1372 ش؛ حسینی همدانی، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج 18، ص 44، نشر کتابفروشی لطفی، تهران، چاپ اول، 1404ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 26، ص 263،دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [5] . مطفّفین، 15، ترجمه الهی قمشه ای.
