چرا در آیه 2 سوره محمد (وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ ءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلیَ‌ محُمَّدٍ وَ هُوَ الحْقُّ مِن رَّبهِّمْ کَفَّرَ عَنهمْ سَیِّاتهِمْ وَ أَصْلَحَ بَالهَمْ) به مانند آیات دیگر (بما انزل علی رسوله) گفته نشده، بلکه به اسم پیامبر (ص) تصریح شده است؟

علت تصریح به اسم مبارک حضرت محمد (ص) در آیه مورد پرسش، به جهت اهمیتی بوده که این قسمت از آیه دارد و خداوند خواسته با ذکر نام پیامبر (ص) تعظیم و تکریمی به آن حضرت داشته باشد. عده ای از مفسران تعبیر دوم را ذکر خاص بعد از عام می دانند. به این صورت که تعبیر دوم تأکیدی بر آموزه ها و تعلیمات پیامبر اکرم (ص) است؛ به این بیان که ایمان به خداوند به هیچ وجه کامل نخواهد بود، مگر با ایمان به آنچه بر پیامبر اکرم نازل شده است. عده ای معتقدند: ذکر نام پیامبر (ص)، برای آن بوده که اهل کتاب نگویند ما تنها به خدا و پیامبران و کتاب های آسمانی خود ایمان آورده‏ایم.