در لغت‌نامه‌های عربی بین «اکبر» و «اعظم» فرقی نگذاشته‌اند، و این دو را مترادف هم قرار می‌دهند.[1] از نظر روایات و منابع دینی نیز (آن مقدار که جست‌وجو کردیم)، تفاوقی بین «الله اکبر» و «الله اعظم» از جهت معنا پیدا نکردیم. البته ذکر «الله اکبر» از نظر روایات اهل بیت(ع) دارای جایگاه ویژه است؛ ذکر برجسته حضرت حق است و دارای ثواب‌های بسیاری زیادی است.[2] در مورد معنای الله اکبر، روایات تفسیرهای متعددی از آن بیان کرده اند؛[3] یکی از آن معانی این است که «خدا بالاتر از آن است که توصیف شود».[4] در هر صورت روشن است که هیچ‌کدام از اعظم و اکبر را در مورد خداوند نمی‌توان به معنای مادی و بزرگی جسم دانست. [1] . ر. ک: فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج 2، ص 91؛ ج 5، ص 361، هجرت، قم، 1410ق؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 5، ص 125؛ ج 12، ص 409، لسان العرب، دار صادر، بیروت، 1414 ق. [2] . ر. ک. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج، ص 506، 517، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365ش، «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) التَّسْبِیحُ نِصْفُ الْمِیزَانِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ یَمْلَأُ الْمِیزَانَ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ یَمْلَأُ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ». [3] . ر. ک. محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 4، ص 66، مؤسسه آل البیت، قم، 1408ق. [4] . کافی، ج 1، ص 117، «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَجُلٌ عِنْدَهُ اللَّهُ أَکْبَرُ فَقَالَ اللَّهُ أَکْبَرُ مِنْ أَیِّ شَیْءٍ فَقَالَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) حَدَّدْتَهُ فَقَالَ الرَّجُلُ کَیْفَ أَقُولُ قَالَ قُلْ اللَّهُ أَکْبَرُ مِنْ أَنْ یُوصَفَ».
