چشم برزخی
تمام اشخاص بعد از مرگ چشم برزخیشان باز می‌شود و تمام حقایق را می‌بینند؛ اما افراد مؤمن در این دنیا هم حقایق را می‌توانند ببینند.
قبول امتیاز چشم برزخی برای برخی از افراد با ستار العیوب بودن خداوند منافات ندارد؟
1. ستار العیوب بودن خداوند هیچ منافاتی با چشم برزخی دادن به برخی افراد ندارد. این‌که خداوند ستار العیوب است، به این معنا نیست که تمام گناهان را می‌پوشاند؛ بنده هر گناهی خواست بکند و خاطرش جمع باشد که خداوند گناهانش را می‌پوشاند. خداوند ستار العیوب است به این معنا است که با بندگانش از سر مدارا برخورد می‌کند، اگر انسان‌های مؤمن خطا و لغزشی از سر غفلت و جهل مرتکب شدند، آنها را می‌پوشاند تا بنده گناه‌کار به خود آید و به مسیر بندگی بازگردد. پروردگار متعال در مورد مؤمنان و توبه کنندگان واقعی ستار العیوب است و خطاهایشان را بر چشمان برزخی می‌پوشاند. 2. خداوند برخی از اعمال و گناهان ما را می‌پوشاند، اما برخی از گناهان ما به طور طبیعی بر انسان‌هایی پوشیده نمی‌ماند. بر اساس روایات شیعه، اعمال ما به ائمه(ع) عرضه می‌شود،[1] و طبیعی است که آنها از اعمال ما مطلع می‌شوند. 3. براساس اعتقاد به تجسم اعمال، تمام اعمال بندگان از ثواب و عقاب تجسم پیدا می‌کند و باقی می‌ماند. بدیهی است که بسیاری از اولیای الهی که به امور کائنات احاطه دارند، از این اعمال مطلع هستند. ستاریت خداوند اقتضا می‌کند که آنها این گناهان را به روی ما نمی‌آورند. 4. تصور کنید اگر راننده متخلفی از چراغ قرمز عبور کند در حالی‌که دوربین نصب شده در سر چهار راه کار خلاف قانون او را ضبط می‌کند، به طور طبیعی کسانی که پشت دوربین نشسته‌اند کار خلاف قانون راننده متخلف را می‌بینند، و این امر طبیعی است، اما این خلاف را به تمام مردم اعلام نمی‌کنند -البته ممکن است برای فردی که بسیار متخلف است این‌کار را هم بکنند- پس نصب دوربین برای پیش‌گیری از تخلف و هشداری برای رانندگان است و خلاف عدالت نیست. این‌گونه است چشم برزخی. 5. انسان‌های مؤمن از این جهت ترسی ندارند و آن‌را در تضاد با ستاریت نمی‌دانند، بلکه آن‌را مانند دوربین سر چهار راه به عنوان علامت هشدار و باز دارنده تصور می‌کنند. وانگهی آنان بر این باورند انسانی که با بندگی و اطاعت و ریاضت نفس از فرامین و دستورات الهی پیروی می‌کند و نفس خود را از سرپیچی و نافرمانی حفظ می‌کند، اگر به این جایگاه و مقام برسد، عین عدالت است. اما افراد نافرمان و متخلف‌اند که از آن واهمه دارند؛ انسانی که خدا را گناه می‌کند و از او ترسی ندارد، از چشم برزخی چه هراسی دارد؟! برای آگاهی بیشتر پاسخ 26482(پوشاندن عیوب و گناهان بندگان در قیامت) را مطالعه کنید. [1] . علت غیبت امام مهدی(عج)، پاسخ 1777 را مطالعه کنید
1. ستار العیوب بودن خداوند هیچ منافاتی با چشم برزخی دادن به برخی افراد ندارد. این‌که خداوند ستار العیوب است، به این معنا نیست که تمام گناهان را می‌پوشاند؛ بنده هر گناهی خواست بکند و خاطرش جمع باشد که خداوند گناهانش را می‌پوشاند. خداوند ستار العیوب است به این معنا است که با بندگانش از سر مدارا برخورد می‌کند، اگر انسان‌های مؤمن خطا و لغزشی از سر غفلت و جهل مرتکب شدند، آنها را می‌پوشاند تا بنده گناه‌کار به خود آید و به مسیر بندگی بازگردد. پروردگار متعال در مورد مؤمنان و توبه کنندگان واقعی ستار العیوب است و خطاهایشان را بر چشمان برزخی می‌پوشاند. 2. خداوند برخی از اعمال و گناهان ما را می‌پوشاند، اما برخی از گناهان ما به طور طبیعی بر انسان‌هایی پوشیده نمی‌ماند. بر اساس روایات شیعه، اعمال ما به ائمه(ع) عرضه می‌شود،[1] و طبیعی است که آنها از اعمال ما مطلع می‌شوند. 3. براساس اعتقاد به تجسم اعمال، تمام اعمال بندگان از ثواب و عقاب تجسم پیدا می‌کند و باقی می‌ماند. بدیهی است که بسیاری از اولیای الهی که به امور کائنات احاطه دارند، از این اعمال مطلع هستند. ستاریت خداوند اقتضا می‌کند که آنها این گناهان را به روی ما نمی‌آورند. 4. تصور کنید اگر راننده متخلفی از چراغ قرمز عبور کند در حالی‌که دوربین نصب شده در سر چهار راه کار خلاف قانون او را ضبط می‌کند، به طور طبیعی کسانی که پشت دوربین نشسته‌اند کار خلاف قانون راننده متخلف را می‌بینند، و این امر طبیعی است، اما این خلاف را به تمام مردم اعلام نمی‌کنند -البته ممکن است برای فردی که بسیار متخلف است این‌کار را هم بکنند- پس نصب دوربین برای پیش‌گیری از تخلف و هشداری برای رانندگان است و خلاف عدالت نیست. این‌گونه است چشم برزخی. 5. انسان‌های مؤمن از این جهت ترسی ندارند و آن‌را در تضاد با ستاریت نمی‌دانند، بلکه آن‌را مانند دوربین سر چهار راه به عنوان علامت هشدار و باز دارنده تصور می‌کنند. وانگهی آنان بر این باورند انسانی که با بندگی و اطاعت و ریاضت نفس از فرامین و دستورات الهی پیروی می‌کند و نفس خود را از سرپیچی و نافرمانی حفظ می‌کند، اگر به این جایگاه و مقام برسد، عین عدالت است. اما افراد نافرمان و متخلف‌اند که از آن واهمه دارند؛ انسانی که خدا را گناه می‌کند و از او ترسی ندارد، از چشم برزخی چه هراسی دارد؟! برای آگاهی بیشتر پاسخ 26482(پوشاندن عیوب و گناهان بندگان در قیامت) را مطالعه کنید. [1] . علت غیبت امام مهدی(عج)، پاسخ 1777 را مطالعه کنید
پاسخ:
1. ستار العیوب بودن خداوند هیچ منافاتی با چشم برزخی دادن به برخی افراد ندارد. این‌که خداوند ستار العیوب است، به این معنا نیست که تمام گناهان را می‌پوشاند؛ بنده هر گناهی خواست بکند و خاطرش جمع باشد که خداوند گناهانش را می‌پوشاند. خداوند ستار العیوب است به این معنا است که با بندگانش از سر مدارا برخورد می‌کند، اگر انسان‌های مؤمن خطا و لغزشی از سر غفلت و جهل مرتکب شدند، آنها را می‌پوشاند تا بنده گناه‌کار به خود آید و به مسیر بندگی بازگردد. پروردگار متعال در مورد مؤمنان و توبه کنندگان واقعی ستار العیوب است و خطاهایشان را بر چشمان برزخی می‌پوشاند. 2. خداوند برخی از اعمال و گناهان ما را می‌پوشاند، اما برخی از گناهان ما به طور طبیعی بر انسان‌هایی پوشیده نمی‌ماند. بر اساس روایات شیعه، اعمال ما به ائمه(ع) عرضه می‌شود،[1] و طبیعی است که آنها از اعمال ما مطلع می‌شوند. 3. براساس اعتقاد به تجسم اعمال، تمام اعمال بندگان از ثواب و عقاب تجسم پیدا می‌کند و باقی می‌ماند. بدیهی است که بسیاری از اولیای الهی که به امور کائنات احاطه دارند، از این اعمال مطلع هستند. ستاریت خداوند اقتضا می‌کند که آنها این گناهان را به روی ما نمی‌آورند. 4. تصور کنید اگر راننده متخلفی از چراغ قرمز عبور کند در حالی‌که دوربین نصب شده در سر چهار راه کار خلاف قانون او را ضبط می‌کند، به طور طبیعی کسانی که پشت دوربین نشسته‌اند کار خلاف قانون راننده متخلف را می‌بینند، و این امر طبیعی است، اما این خلاف را به تمام مردم اعلام نمی‌کنند -البته ممکن است برای فردی که بسیار متخلف است این‌کار را هم بکنند- پس نصب دوربین برای پیش‌گیری از تخلف و هشداری برای رانندگان است و خلاف عدالت نیست. این‌گونه است چشم برزخی. 5. انسان‌های مؤمن از این جهت ترسی ندارند و آن‌را در تضاد با ستاریت نمی‌دانند، بلکه آن‌را مانند دوربین سر چهار راه به عنوان علامت هشدار و باز دارنده تصور می‌کنند. وانگهی آنان بر این باورند انسانی که با بندگی و اطاعت و ریاضت نفس از فرامین و دستورات الهی پیروی می‌کند و نفس خود را از سرپیچی و نافرمانی حفظ می‌کند، اگر به این جایگاه و مقام برسد، عین عدالت است. اما افراد نافرمان و متخلف‌اند که از آن واهمه دارند؛ انسانی که خدا را گناه می‌کند و از او ترسی ندارد، از چشم برزخی چه هراسی دارد؟! برای آگاهی بیشتر پاسخ 26482(پوشاندن عیوب و گناهان بندگان در قیامت) را مطالعه کنید.
[1] . علت غیبت امام مهدی(عج)، پاسخ 1777 را مطالعه کنید
- [سایر] اگر خدا ستار العیوب است، پس چرا امام زمان ناظر اعمال ما است؟
- [سایر] چشم برزخی و چشم بصیرت چیست؟
- [سایر] گفته می شود که خداوند ستارالعیوب است( با این فرض) بعضی از انسان‌های پاک چشم بصیرتشان گشوده می شود( چشم برزخی) و می توانند انسان‌ها را با چهره واقعیشان ببینند، آیا این موضوع نقض ستارالعیوب بودن خدا نیست؟
- [سایر] علایم و نشانه های کسی که دارای چشم برزخی و چشم بصیرت است چیست؟
- [سایر] علایم و نشانه های کسی که دارای چشم برزخی و چشم بصیرت است چیست؟ اگر کسی ادعا کند که دارای این خصوصیات است از کجا می توان فهمید که او راست می گوید؟
- [سایر] آیا ایمان افراد مسیحی هم مورد قبول خدا قرار میگیرد و آنها هم به بهشت میروند؟!
- [سایر] چرا افرادی که به مقام چشم بصیرت می رسند می توانند باطن افراد را کشف کنند در صورتی که می گوییم خداوند ستارالعیوب است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] 4-آیا چشم زخم حقیقت دارد و اگر حقیقت دارد چرا خداوند حسادت آنها را قبول می کند و باعث ضربه زدن به آن کسی که چشم می خورد می شود؟
- [سایر] آیا اعطای اختیار و قدرت به بنده توسط خداوند با مشیت خداوند منافات ندارد؟
- [سایر] سلام حاج آقا، مطلبی که تحت عنوان ستار شو ستار شو نوشته بودید بسیار زیبا و تاثیرگذار بود، من واقعا از دیشب که این مطلب رو خوندم، هر بار که اومدم راجع به کسی صحبت کنم، سریع این مطالب یادم اومد و مانع شد راجع به بدی کسی صحبت کنم، امیدوارم این تاثیر دائمی باشه و همه گیر بشه! خدا خیرتان دهد التماس دعا
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر مقداری مال که برای حج کافی است به کسی بدهند و با او شرط کنند که در راه مکّه خدمت کسی که مال را داده بنماید، حج بر او واجب نمی شود ولی اگر قبول کند و خدمت، منافات با انجام مناسک حج نداشته باشد حجّ واجب می شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کافر یعنی کسی که خدا، یا پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) را قبول ندارد، یا برای خدا شریکی قرار می دهد بنابر احتیاط نجس است، هرچند به یکی از ادیان آسمانی، مانند آیین یهود و نصاری ایمان داشته باشد.
- [آیت الله بهجت] اگر مخارج رفتن و برگشتن و مخارج افراد تحت تکفّل کسی را در مدتی که مکه میرود و برمیگردد به او ببخشند و با او شرط کنند که حج بهجا آورد، لازم نیست قبول کند، ولی اگر قبول کرد حج بر او واجب می‌شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مشرک یعنی افرادی که خدایی غیر از خدای یگانه را بپرستند (بت پرست) یا برای خدا شریک قائل باشند و دو یا چند خدا را بپرستند، نجس می باشند ولی کسانی که وحدت خدای سبحان را قبول دارند و یکی از پیامبران الهی را قبول داشته باشند (یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و صابئیان) پاک می باشند. و اهل کتاب اگر به واسطه تحریف در دین خود مشرک شده باشند حکم سایر مشرکین را دارند و نجس می باشند و همچنین کسانی که بی دین بوده و هیچ خدایی را قبول ندارند نجس می باشند. ناصبی ها نیز که دشمن ائمه اطهار(علیهم السلام) هستند نجس می باشند. خوارج و نیز مسلمانانی که مشرک شده باشند و حضرت علی(علیه السلام) را خدا بدانند یا یکی از ضروریات دین را انکار کنند به نحوی که به انکار خدا و رسول خدا برگردد نجس می باشند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . لازم نیست صیغه وقف را به عربی بخواند، بلکه اگر مثلاً بگوید: خانه خود را وقف کردم، و خودش یا کسی که خانه را برای او وقف کرده، یا وکیل، یا ولی آن کس بگوید: قبول کردم، وقف صحیح است. ولی اگر برای افراد مخصوصی وقف نکند، بلکه مثل مسجد و مدرسه برای عموم وقف کند، یا مثلاً بر فقرا یا سادات وقف نماید، احوط و اولی آن است که حاکم شرع یا کسی که از طرف او منصوب است قبول نماید.
- [آیت الله بروجردی] لازم نیست صیغهی وقف را به عربی بخوانند، بلکه اگر مثلاً بگوید:(خانهی خود را وقف کردم) و خودش یا کسی که خانه را برای او وقف کرده، یا وکیل، یا ولی آن کس بگوید:(قبول کردم)، وقف صحیح است، ولی اگر برای افراد مخصوصی وقف نکند، بلکه مثل مسجد و مدرسه برای عموم وقف کند، یا مثلاً بر فقرا یا سادات وقف نماید، قبول کردن کسی لازم نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر خرجی رفت و برگشت و خرجی افراد تحت تکفّل کسی را در مدّتی که به مکّه میرود و برمیگردد به او ببخشند و با او شرط کنند که حجّ کند، اگرچه قرض داشته باشد و در هنگام برگشتن هم مالی که بتواند با آن زندگی کند نداشته باشد، باید قبول نماید و حجّ بر او واجب می‌شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کافر یعنی کسی که منکر خدا است یا برای خدا شریک قرار می دهد، یا رسالت حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله را قبول ندارد، نجس است. و نیز کسی که یکی از ضروریات دین مبین اسلام را منکر شود، چنان چه بداند آن چیز ضروری دین است، نجس می باشد، و اگر نداند احتیاطاً باید از او اجتناب کرد. و نیز کافر کتابی بنابر قول مشهور نجس است و احتیاط واجب رعایت این قول است.
- [آیت الله بروجردی] کافر یعنی؛ کسی که منکر خدا است، یا برای خدا شریک قرار می‌دهد، یا پیغمبری حضرت خاتم الانبیاء محمّد بن عبدالله (ص) را قبول ندارد، نجس است و نیز کسی که ضروری دین (یعنی چیزی را که مثل نماز و روزهی مسلمانان جزءِ دین اسلام میدانند) منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است، نجس می‌باشد و اگر نداند احتیاطاً باید از او اجتناب کرد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] در وقف انشاء معنای وقف لازم است ولی لازم نیست معنای وقف را به زبان بیاورد یا به عربی بخواند، بلکه اگر مفاد وقف را به صیغه فارسی بخواند یا به وسیلهای همچون نوشتن یا کار دیگری وقف را انشاء کند کفایت می‌کند، در وقف قبول کردن کسی که برای او وقف شده یا ولیّ یا وکیل او شرط نیست، همچنانکه اگر وقف بر افراد مخصوصی نباشد، بلکه مثل مسجد و مدرسه برای عموم وقف کند یا مثلاً بر فقراء یا سادات وقف نماید، قبول کردن کسی لازم نیست، بنابراین اگر - مثلاً - بگوید خانه خود را وقف کردم، وقف (با شرایطی که گفته خواهد شد) صحیح خواهد بود.