با سلام؛ آیا خدا در قرآن به عالم مطلق بودن و خالی از ایراد و اشکال بودن خود اشاره کرده است؟
قرآن کریم در آیات فراوانی بر عالم مطلق بودن خداوند تأکید کرده است. در این‌جا به عنوان نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌کنیم. 1. «بگو: پروردگار من حق را (بر دل پیامبران خود) می‌‏افکند، که او دانای غیب‌ها (و اسرار نهان) است».[1] ‏ 2. «او چشم‌هایی را که به خیانت می‌‏گردد و آنچه را سینه‌‏ها پنهان می‏‌دارند، می‌‏داند».[2] 3. «در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‌‏شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‌‏ماند»![3] 4. «او است که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید و آن روز که (به هر چیز) می‌‏گوید: «موجود باش!» موجود می‌‏شود سخن او، حق است و در آن روز که در «صور» دمیده می‌‏شود، حکومت مخصوص او است، از پنهان و آشکار با خبر است، و او است حکیم و آگاه».[4] 5. «او دانای نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه برای او همتا قرار می‌‏دهند»![5]   [1] . «قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ»، سبأ، 48. [2] . «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُور»، غافر، 19. [3] . «یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفی‏ مِنْکُمْ خافِیَةٌ»، حاقه، 18. [4] . «وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ یَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیر»، انعام، 73. [5] . «عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَتَعالی‏ عَمَّا یُشْرِکُون»، مؤمنون، 92.
عنوان سوال:

با سلام؛ آیا خدا در قرآن به عالم مطلق بودن و خالی از ایراد و اشکال بودن خود اشاره کرده است؟


پاسخ:

قرآن کریم در آیات فراوانی بر عالم مطلق بودن خداوند تأکید کرده است. در این‌جا به عنوان نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌کنیم.
1. «بگو: پروردگار من حق را (بر دل پیامبران خود) می‌‏افکند، که او دانای غیب‌ها (و اسرار نهان) است».[1] ‏
2. «او چشم‌هایی را که به خیانت می‌‏گردد و آنچه را سینه‌‏ها پنهان می‏‌دارند، می‌‏داند».[2]
3. «در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‌‏شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‌‏ماند»![3]
4. «او است که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید و آن روز که (به هر چیز) می‌‏گوید: «موجود باش!» موجود می‌‏شود سخن او، حق است و در آن روز که در «صور» دمیده می‌‏شود، حکومت مخصوص او است، از پنهان و آشکار با خبر است، و او است حکیم و آگاه».[4]
5. «او دانای نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه برای او همتا قرار می‌‏دهند»![5]   [1] . «قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ»، سبأ، 48. [2] . «یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُور»، غافر، 19. [3] . «یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفی‏ مِنْکُمْ خافِیَةٌ»، حاقه، 18. [4] . «وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ یَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیر»، انعام، 73. [5] . «عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَتَعالی‏ عَمَّا یُشْرِکُون»، مؤمنون، 92.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین