اختیار
اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.
آیا طینت سجینی و علیینی با اختیار منافات ندارد؟ آیا اینکه در برخی، زمینه شقاوت قوی‌تر است و بالعکس، با اختیار منافات ندارد؟
آفرینش افراد بشر از طینت پاک(علّیین) و از طینت آلوده(سجّین)، هیچ‌گونه منافاتی با اختیار ندارد؛ زیرا خداوند انسان دارای طینت پاک و انسان دارای طینت آلوده را، مختار آفریده است. طینت (سرشت اولیه انسان) مانند عوامل محیطی و دیگر عوامل مؤثر بر وجود و افعال انسان،‌ در گرایش انسان به سمت خوبی و بدی نقش اقتضایی دارد. بنابراین می‌توان گفت؛ این روایات در مقام بیان «اقتضا» است نه بیان «علت تامه» تا جبر لازم آید؛ یعنی کسانی که خلق شده‌اند، طینت برخی اقتضای میل به بدی و گناه دارد و طینت برخی، اقتضای گرایش به خیر دارد؛ مانند فرزندی که از پدر صالح به‌وجود آمده است، در برابر نوزادی که از زنا متولد شده است که در این یکی اقتضای گناه بیشتر است ولی در هیچ‌یک به حد جبر نمی‌رسد. به تعبیر دیگر، طینت علیینی و سجینی هر دو به صورت «زمینه» است و شخص می‌تواند با اراده خود، آن زمینه را تقویت کند یا بر آن غلبه نماید. بنابراین هرگز با اختیار انسان منافات ندارد.
آفرینش افراد بشر از طینت پاک(علّیین) و از طینت آلوده(سجّین)، هیچ‌گونه منافاتی با اختیار ندارد؛ زیرا خداوند انسان دارای طینت پاک و انسان دارای طینت آلوده را، مختار آفریده است. طینت (سرشت اولیه انسان) مانند عوامل محیطی و دیگر عوامل مؤثر بر وجود و افعال انسان،‌ در گرایش انسان به سمت خوبی و بدی نقش اقتضایی دارد. بنابراین می‌توان گفت؛ این روایات در مقام بیان «اقتضا» است نه بیان «علت تامه» تا جبر لازم آید؛ یعنی کسانی که خلق شده‌اند، طینت برخی اقتضای میل به بدی و گناه دارد و طینت برخی، اقتضای گرایش به خیر دارد؛ مانند فرزندی که از پدر صالح به‌وجود آمده است، در برابر نوزادی که از زنا متولد شده است که در این یکی اقتضای گناه بیشتر است ولی در هیچ‌یک به حد جبر نمی‌رسد. به تعبیر دیگر، طینت علیینی و سجینی هر دو به صورت «زمینه» است و شخص می‌تواند با اراده خود، آن زمینه را تقویت کند یا بر آن غلبه نماید. بنابراین هرگز با اختیار انسان منافات ندارد.
عنوان سوال:
آیا طینت سجینی و علیینی با اختیار منافات ندارد؟ آیا اینکه در برخی، زمینه شقاوت قوی‌تر است و بالعکس، با اختیار منافات ندارد؟
پاسخ:
آفرینش افراد بشر از طینت پاک(علّیین) و از طینت آلوده(سجّین)، هیچ‌گونه منافاتی با اختیار ندارد؛ زیرا خداوند انسان دارای طینت پاک و انسان دارای طینت آلوده را، مختار آفریده است.
طینت (سرشت اولیه انسان) مانند عوامل محیطی و دیگر عوامل مؤثر بر وجود و افعال انسان، در گرایش انسان به سمت خوبی و بدی نقش اقتضایی دارد. بنابراین می‌توان گفت؛ این روایات در مقام بیان «اقتضا» است نه بیان «علت تامه» تا جبر لازم آید؛ یعنی کسانی که خلق شده‌اند، طینت برخی اقتضای میل به بدی و گناه دارد و طینت برخی، اقتضای گرایش به خیر دارد؛ مانند فرزندی که از پدر صالح به‌وجود آمده است، در برابر نوزادی که از زنا متولد شده است که در این یکی اقتضای گناه بیشتر است ولی در هیچ‌یک به حد جبر نمی‌رسد.
به تعبیر دیگر، طینت علیینی و سجینی هر دو به صورت «زمینه» است و شخص می‌تواند با اراده خود، آن زمینه را تقویت کند یا بر آن غلبه نماید. بنابراین هرگز با اختیار انسان منافات ندارد.
- [سایر] قضا و قدر الهی چیست؟ آیا با اختیار منافات ندارد؟
- [سایر] آیا اعطای اختیار و قدرت به بنده توسط خداوند با مشیت خداوند منافات ندارد؟
- [سایر] آیا «حرکت جوهری» ملاّصدرا شامل همه موجودات می شود؟ در این صورت آیا با اختیار انسان منافات ندارد؟
- [سایر] ما داریم که خدا می داند جایگاه انسان در بهشت یا دوزخ است . آیا این با اختیار انسان منافات ندارد ؟
- [سایر] آیا اینکه خداوند جایگاه هر انسانی را در آن دنیا می داند با اختیار انسان ها منافات ندارد؟
- [سایر] با توجه به اینکه داشتن اختیار از خصوصیات روح انسانی است، وجود اختیار پس از مرگ هم امری معقول به نظر میرسد. در این باره توضیح بفرمایید.
- [سایر] با خواندن این آیه: (و چیزی مانع مردم نشد از اینکه وقتی هدایت به سویشان آمد ایمان بیاورند، و از پروردگارشان آمرزش بخواهند، جز اینکه [مستحق شوند] تا سنت [خدا در مورد عذاب] پیشینیان، درباره آنان [نیز] به کار رود، یا عذاب رویارویشان بیاید). این سؤال پیش میآید که چرا ما باید با دیدن عذاب ایمانمان قوی‌تر شود یا حتی بعد از عذاب ایمان بیاوریم و با هدایت به طور مستقیم ایمان نمیآوریم؟
- [سایر] با سلام؛ چرا پیامبران با وجود اینکه به همه علوم دسترسی داشتند آنها را تحت اختیار انسان قرار ندادند؟
- [سایر] چرا در پایان خطبهی فدکیه، حضرت زهرا(س) گفتار خود را اختصاصاً خطاب به انصار ایراد میفرمایند؟ و اینکه میفرمایند (برگزیدگانی هستید که برای ما اهل بیت اختیار گشتهاید ) مگر مهاجرین گوش به فرمان اهل بیت نبودهاند؟
- [سایر] با توجه به اینکه در هنگام خلقت انسان پرسش و پاسخی بین خداوند و ملایکه صورت گرفته آیا این به معنای این نیست که فرشتگان به نوعی دارای اختیار میباشند؟ بنده در کتابی خواندم که این هم نوعی امتحان برای فرشتگان بوده است.
مسئله مرتبط یافت نشد