با سلام؛ چرا پیامبران با وجود این‌که به همه علوم دست‌رسی داشتند آنها را تحت اختیار انسان قرار ندادند؟
اولاً؛ وظیفه اصلی انبیا و پیامبران الاهی، ترویج اخلاق و تعلیم و تربیت انسانها برای کسب اخلاق بوده است. دست‌یابی به اخلاق نیکو و راهکارهای رسیدن به آن جز از طریق وحی ممکن نیست از این رو وظیفه پیامبران به ارمغان آوردن چیزی بوده که دیگران از کشف و بدست آوردن آن عاجز بوده‌اند ولی اکتشافات علمی و دسترسی به آنها برای هر فردی که تلاش و کوشش نماید ممکن است.                         ثانیاً؛ اگر تمام اختراعات به دست انبیا صورت می‌گرفت و مردم بدون تلاش علمی همه صنایع را در اختیار داشتند در آن صورت افراد آن جامعه به دنبال علم و صنعت نمی‌رفتند و حرکت و پیشرفت در جامعه به رکود و سکون تبدیل می­شد. ثالثاً؛ برخی از انبیا نیز به تناسب نیاز مردم زمان خود و وسعت و ظرفیت فکری آنها اختراعاتی داشته اند که می‌توان به سد سازی و روش ساخت بتون غیر قابل نفوذ با ابزار آن زمان از سوی ذوالقرنین و زره سازی از سوی حضرت داود و زنبیل بافی از سوی حضرت سلیمان و خیاطی از سوی حضرت ادریس اشاره کرد. رابعاً؛ اعطای علم باید به مقدار ظرفیت و توانایی هر فرد باشد و مردمان آن زمان ظرفیت وجودی و فکری بالایی جهت پذیرش علوم بیشتر را نداشته‌اند بر خلاف مردم امروزی و عصر ظهور امام زمان (عج) که وسعت فکری مردم بالا رفته و بالاتر هم می‌رود که امام زمان بسیاری از علوم را در عصر ظهور در اختیار مردم قرار می‌دهد.  
عنوان سوال:

با سلام؛ چرا پیامبران با وجود این‌که به همه علوم دست‌رسی داشتند آنها را تحت اختیار انسان قرار ندادند؟


پاسخ:

اولاً؛ وظیفه اصلی انبیا و پیامبران الاهی، ترویج اخلاق و تعلیم و تربیت انسانها برای کسب اخلاق بوده است. دست‌یابی به اخلاق نیکو و راهکارهای رسیدن به آن جز از طریق وحی ممکن نیست از این رو وظیفه پیامبران به ارمغان آوردن چیزی بوده که دیگران از کشف و بدست آوردن آن عاجز بوده‌اند ولی اکتشافات علمی و دسترسی به آنها برای هر فردی که تلاش و کوشش نماید ممکن است.                        
ثانیاً؛ اگر تمام اختراعات به دست انبیا صورت می‌گرفت و مردم بدون تلاش علمی همه صنایع را در اختیار داشتند در آن صورت افراد آن جامعه به دنبال علم و صنعت نمی‌رفتند و حرکت و پیشرفت در جامعه به رکود و سکون تبدیل می­شد.
ثالثاً؛ برخی از انبیا نیز به تناسب نیاز مردم زمان خود و وسعت و ظرفیت فکری آنها اختراعاتی داشته اند که می‌توان به سد سازی و روش ساخت بتون غیر قابل نفوذ با ابزار آن زمان از سوی ذوالقرنین و زره سازی از سوی حضرت داود و زنبیل بافی از سوی حضرت سلیمان و خیاطی از سوی حضرت ادریس اشاره کرد.
رابعاً؛ اعطای علم باید به مقدار ظرفیت و توانایی هر فرد باشد و مردمان آن زمان ظرفیت وجودی و فکری بالایی جهت پذیرش علوم بیشتر را نداشته‌اند بر خلاف مردم امروزی و عصر ظهور امام زمان (عج) که وسعت فکری مردم بالا رفته و بالاتر هم می‌رود که امام زمان بسیاری از علوم را در عصر ظهور در اختیار مردم قرار می‌دهد.
 





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین