چگونه کنترل چشم از نگاه به حرام بر تمرکز فکر تأثیر می‌گذارد؟
تأثیر گناهان در زندگی انسان، از امور مسلمی است که آیات قرآن و روایات دلالت بر آن دارد،[1] و یکی از گناهانی که تأثیر بد در روح و روان و فکر انسان گذاشته و حتی در زندگی آینده او تأثیر دارد، گناهانی است که از راه چشم انجام می‌گیرد.[2] توضیح این‌که؛ یکی از عواملی که تمرکز فکر را به همراه دارد، ترک گناهان مربوط به چشم است و اگر کسی این گناهان را انجام دهد در فکر او تأثیر منفی گذاشته و شخص را در ناراحتی روحی قرار می‌دهد. شخصی که صحنه‌های تحریک کننده را می‌بیند لزوماً به مشاهده‌های خود نمی‌رسد، ولی نسبت به آنچه دیده، دل مشغولی پیدا می‌کند، خاطری آشفته و پریشان خواهد داشت. در مقابل، کنترل نگاه، خاطری آسوده را برای فرد به ارمغان می‌آورد و کنترل و مهار نگاه، فرد را از افتادن در ورطه نابودی و هلاکت باز می‌دارد. از این‌رو، امیر المؤمنین علی(ع) می‌فرماید: «کسی که چشم خود را فرو بندد، دل خویش را راحت کرده و آسایش داده است».[3] که یکی از مصادیق فرو بستن چشم، بازداشتن چشم از نگاه حرام به نامحرمان است. همچنین آن‌حضرت در سخن دیگری فرمود: «آن‌کس که دیده بپوشد، کمتر تأسف می‌خورد و از هلاکت نیز ایمن می‌گردد».[4] امام صادق(ع) می‌فرماید: «تیر نگاه [حرام] مسموم است و از کمان شیطان پرتاب می‌شود. چه بسیار نگاه کوتاه که حسرت طولانی به بار آورده است».[5] بنابر این، انسان با نگاهی که جنبه شهوت آلود دارد، فکرش مشغول می‌شود و طبیعی است مهار و کنترل چشم از دیدنی‌های تحریک کننده نتایج مطلوبی همچون تمرکز فکر و آسودگی خاطر، چشیدن طعم ایمان و ایمنی از هلاکت را به همراه دارد.   [1] . ر.ک: «آثار وضعی گناهان در زندگی بشر»، سؤال 13258؛ «گناه و آثار آن»، سؤال 204. [2] . ر.ک: «آثار نگاه با لذّت و شهوت به نامحرم»، سؤال 11469. [3] . «مَنْ غَضَّ طَرْفُهُ أَرَاحَ قَلْبَه»؛ تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق و مصحح: رجائی، سید مهدی،‏ ص 663، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق. [4] . «مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ قَلَّ أَسَفُهُ وَ أَمِنَ تَلَفَه‏»؛ همان. [5] . «النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیسَ مَسْمُومٌ وَ کَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِیلَةً»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏5، ص 559، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
عنوان سوال:

چگونه کنترل چشم از نگاه به حرام بر تمرکز فکر تأثیر می‌گذارد؟


پاسخ:

تأثیر گناهان در زندگی انسان، از امور مسلمی است که آیات قرآن و روایات دلالت بر آن دارد،[1] و یکی از گناهانی که تأثیر بد در روح و روان و فکر انسان گذاشته و حتی در زندگی آینده او تأثیر دارد، گناهانی است که از راه چشم انجام می‌گیرد.[2]
توضیح این‌که؛ یکی از عواملی که تمرکز فکر را به همراه دارد، ترک گناهان مربوط به چشم است و اگر کسی این گناهان را انجام دهد در فکر او تأثیر منفی گذاشته و شخص را در ناراحتی روحی قرار می‌دهد. شخصی که صحنه‌های تحریک کننده را می‌بیند لزوماً به مشاهده‌های خود نمی‌رسد، ولی نسبت به آنچه دیده، دل مشغولی پیدا می‌کند، خاطری آشفته و پریشان خواهد داشت. در مقابل، کنترل نگاه، خاطری آسوده را برای فرد به ارمغان می‌آورد و کنترل و مهار نگاه، فرد را از افتادن در ورطه نابودی و هلاکت باز می‌دارد. از این‌رو، امیر المؤمنین علی(ع) می‌فرماید: «کسی که چشم خود را فرو بندد، دل خویش را راحت کرده و آسایش داده است».[3] که یکی از مصادیق فرو بستن چشم، بازداشتن چشم از نگاه حرام به نامحرمان است. همچنین آن‌حضرت در سخن دیگری فرمود: «آن‌کس که دیده بپوشد، کمتر تأسف می‌خورد و از هلاکت نیز ایمن می‌گردد».[4]
امام صادق(ع) می‌فرماید: «تیر نگاه [حرام] مسموم است و از کمان شیطان پرتاب می‌شود. چه بسیار نگاه کوتاه که حسرت طولانی به بار آورده است».[5]
بنابر این، انسان با نگاهی که جنبه شهوت آلود دارد، فکرش مشغول می‌شود و طبیعی است مهار و کنترل چشم از دیدنی‌های تحریک کننده نتایج مطلوبی همچون تمرکز فکر و آسودگی خاطر، چشیدن طعم ایمان و ایمنی از هلاکت را به همراه دارد.   [1] . ر.ک: «آثار وضعی گناهان در زندگی بشر»، سؤال 13258؛ «گناه و آثار آن»، سؤال 204. [2] . ر.ک: «آثار نگاه با لذّت و شهوت به نامحرم»، سؤال 11469. [3] . «مَنْ غَضَّ طَرْفُهُ أَرَاحَ قَلْبَه»؛ تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق و مصحح: رجائی، سید مهدی،‏ ص 663، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق. [4] . «مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ قَلَّ أَسَفُهُ وَ أَمِنَ تَلَفَه‏»؛ همان. [5] . «النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیسَ مَسْمُومٌ وَ کَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِیلَةً»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏5، ص 559، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین