برای روشن شدن پاسخ چند نکته را باید در نظر داشت: 1. بر اساس آیات قرآن درجات و مقامات انسان‌ها یکسان نیست؛ برخی از افراد در دوران کودکی و شیرخوارگی به مقامات بالای معنوی یعنی نبوت می‌رسند؛ مانند حضرت یحیی(ع) که خداوند به او می‌فرماید: «ای یحیی کتاب خدا را با قوّت بگیر و ما به یحیی در کودکی فرمان نبوّت و عقل و درایت دادیم».[1] همچنین در مورد حضرت عیسی(ع) در قرآن کریم چنین آمده است که وی در گهواره با مردم سخن گفت و نبوت خود را اعلام کرد: «وی گفت: من بنده خدایم که بر من کتاب نازل کرده و مرا پیامبر قرار داده است».[2] بنابراین، از نظر قرآن برخورداری کودک شش ماهه از مقامات معنوی امتناعی ندارد و نیاز به تکامل برزخی ندارد؛ در نتیجه توسل به او نیز معقول و مورد پذیرش است. 2. تکامل برزخی مورد تأیید محققان از اندیشمندان اسلامی است. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به پاسخ 5925(تکامل برزخی). 3. حتی اگر معتقد به تکامل برزخی نیز نباشیم در عین حال رها شدن روح انسان از کالبد جسم توانایی افزون‌تری به انسان می‌بخشد؛ زیرا بدن و جسم به دلیل مادی بودن برای روح قید و بند محسوب می‌شود و محدودیت‌هایی را ایجاب می‌کند. رها شدن روح از جسم در حقیقت رها شدن از قید و بند و به منزله برداشته شدن برخی از محدودیت‌ها است. 4. با توجه به این‌که ظاهراً مقصود پرسشگر حضرت علی اصغر(ع) فرزند شش ماهه امام حسین(ع) است که در کربلا به شهادت رسیدند، می‌توان به نکات قبلی این نکته را نیز اضافه کرد که توسل به این کودک، به نوعی توسل به تمام شهدای کربلا از جمله امام حسین(ع) به شمار می‌آید. [1] . مریم، 12. [2] . همان، 30.
چگونه توسل به کودک شش ماهه ممکن است؟ در حالیکه رشد روحی در برزخ که مورد تأیید همه علما نیست.
برای روشن شدن پاسخ چند نکته را باید در نظر داشت:
1. بر اساس آیات قرآن درجات و مقامات انسانها یکسان نیست؛ برخی از افراد در دوران کودکی و شیرخوارگی به مقامات بالای معنوی یعنی نبوت میرسند؛ مانند حضرت یحیی(ع) که خداوند به او میفرماید: «ای یحیی کتاب خدا را با قوّت بگیر و ما به یحیی در کودکی فرمان نبوّت و عقل و درایت دادیم».[1] همچنین در مورد حضرت عیسی(ع) در قرآن کریم چنین آمده است که وی در گهواره با مردم سخن گفت و نبوت خود را اعلام کرد: «وی گفت: من بنده خدایم که بر من کتاب نازل کرده و مرا پیامبر قرار داده است».[2] بنابراین، از نظر قرآن برخورداری کودک شش ماهه از مقامات معنوی امتناعی ندارد و نیاز به تکامل برزخی ندارد؛ در نتیجه توسل به او نیز معقول و مورد پذیرش است.
2. تکامل برزخی مورد تأیید محققان از اندیشمندان اسلامی است. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به پاسخ 5925(تکامل برزخی).
3. حتی اگر معتقد به تکامل برزخی نیز نباشیم در عین حال رها شدن روح انسان از کالبد جسم توانایی افزونتری به انسان میبخشد؛ زیرا بدن و جسم به دلیل مادی بودن برای روح قید و بند محسوب میشود و محدودیتهایی را ایجاب میکند. رها شدن روح از جسم در حقیقت رها شدن از قید و بند و به منزله برداشته شدن برخی از محدودیتها است.
4. با توجه به اینکه ظاهراً مقصود پرسشگر حضرت علی اصغر(ع) فرزند شش ماهه امام حسین(ع) است که در کربلا به شهادت رسیدند، میتوان به نکات قبلی این نکته را نیز اضافه کرد که توسل به این کودک، به نوعی توسل به تمام شهدای کربلا از جمله امام حسین(ع) به شمار میآید. [1] . مریم، 12. [2] . همان، 30.
- [سایر] آیا می شود به علما و بزرگان دین توسل جست؟
- [سایر] آیا عقل، امامت کودک را تأیید میکند؟
- [سایر] آیا اعتقادات ما علم روحی جدید را تایید می کند؟
- [سایر] سلام علیکم.برای رفلاکس معده کودک چه باید کرد؟ کودک 8 ماهه. با تشکر
- [سایر] تفاهم والدین چه نقشی در رشد وتربیت کودک دارد؟
- [سایر] نقش روشهای تربیتی در ارتقاء رشد روانی کودک چیست؟
- [سایر] همبازیها در رشد شخصیت کودک چه نقشی دارند؟
- [سایر] مراحل رشد کودک از دید اسلام را بیان کنید.
- [سایر] در حال حاضر در جامعه بحث توسل به شکلی جا افتاده که امامان را مهربانتر از خدا میدانند . آیا این نوع توسل مورد تأیید اهل بیت است؟
- [سایر] آیا در عالم برزخ نیز رشد و تکامل یا انحطاط و خسران وجود دارد؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] گفته شد که اگر کودکی یک شبانه روز شیر زنی را بخورد، باعث محرمیت میشود، این شیر خوردن باید به طور کامل باشد (یعنی در این مدت کودک گرسنه نماند و هر گاه نیاز به شیر خوردن داشت شیر بنوشد) و در این امر فرقی نمیکند که در هر بار به مقدار کامل بخورد یا شیر مورد نیاز را در چندین دفعه بخورد (یعنی مقداری شیر خورده و بعد از بازی یا استراحت یا خواب مختصر شیر خوردن خود را کامل کند) ولی باید در بین یک شبانه روز غذا یا شیر کس دیگری را نخورد. البتّه چیزهایی که خوردن آن در مدت شیر خوردن متعارف است؛ مثلاً مقدار مختصری عرق نعناع که برای جلوگیری از نفخ معده به کودک میدهند، اشکال ندارد. معیار دیگری که برای مقدار شیر خوردن گفته شد، پانزده مرتبه کامل بود، کودک نباید در بین پانزده مرتبه شیر زن دیگری را - ولو به طور ناقص - بخورد؛ ولی تغذیههای دیگر مانعی ندارد و در مورد معیار دیگر (یعنی شیر خوردن به مقداری که به طور محسوس موجب رشد گوشت کودک و محکم شدن استخوان او شود) خوردن غذاها یا شیر زن دیگر در اثنا مانعی ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] اقرار کننده باید بالغ و عاقل و دارای قصد و اختیار باشد، بنابر این اقرار کودک، دیوانه، مست و یا کسی که به وسیله هیپنوتیزم در خواب بدون قصد و اختیار اقرار کرده و یا کسی که در حال تهدید یا زیر فشار جسمی یا روحی اقرار نموده، اعتبار ندارد؛ ولی اقرار بیمار در مرضی که به مرگ او منتهی میشود اجمالاً نافذ است، پس اگر مورد وثوق باشد همه آن صحیح است و گرنه نسبت به زاید بر ثلث مال نافذ نیست و نیز اقرار معلّق ثابت نمیشود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] شیر دادنی که علّت محرم شدن است ده شرط دارد: 1 - شیر، شیر کودک دایه باشد؛ پس اگر بدون بارداری شیر در سینه زنی جمع شود یا بر اثر بارداری شیر پیدا شده ولی کودک او به حدی نرسیده که از این شیر تغذیه کند یا تغذیه او مشکوک است، این شیر سبب محرمیت نمیشود؛ ولی اگر نزدیک تولد کودک است و حمل از آن تغذیه میکند به طوری که عرفاً این شیر، شیر آن کودک به حساب میآید، موجب محرمیت میشود. 2 - بچه شیر زن زنده را بخورد؛ پس اگر مقداری از رضاع معتبر را از پستان زنی که مرده است شیر بخورد، فایده ندارد. 3 - شیر آن زن از زنا نباشد؛ پس اگر شیر بچهای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگری بدهند، به واسطه آن شیر بچه به کسی محرم نمیشود؛ ولی شیر مباشرت به شبهه و مباشرتی که از جهت دیگر حرام است؛ مانند مباشرت در حال احرام یا ضرر شدید یا حیض، سبب محرم شدن میشود. 4 - بچه شیر را مستقیم از سینه زن بنوشد؛ پس اگر شیر را بدوشند و به کودک بنوشانند، کافی نیست. 5 - باید شیر در دهان کودک از شیر بودن خارج نشود؛ پس اگر با مایعی مخلوط شود به طوری که دیگر به آن شیر نگویند، سبب محرمیت نمیشود. 6 - مقدار شیری که سبب محرمیت است از یک شوهر باشد؛ پس اگر زنی بچهای را از شیر مردی هفت مرتبه شیر بدهد و از شوهرش طلاق گرفته با مرد دیگری ازدواج کند و از شیر شوهر دوم هشت مرتبه به همان کودک شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه در این بین کودک از شیر زن دیگری تغذیه نکرده باشد. 7 - شیردهنده یک زن باشد؛ پس اگر مردی دو زن داشته باشد و یکی از آنها کودکی را مثلاً هفت مرتبه و دیگری هشت مرتبه شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه تمام شیرها مال یک شوهر باشد. 8 - بچه مقداری از شیر معتبر را قی نکند؛ ولی اگر کودک بعد از سیر شدن اضافه بخورد و آن اضافه را قی کند، مانعی ندارد. 9 - شیری که کودک میخورد در رشد او تأثیر محسوسی بگذارد به طوری که متعارف مردم بگویند از آن شیر استخوان او محکم شده و گوشت در بدنش روییده است، یا پانزده مرتبه کامل یا یک شبانهروز به طوری که در مسأله بعد گفته میشود، شیر بخورد؛ بلی اگر ده مرتبه به او شیر دهند و در بین آن، زن دیگری او را شیر ندهد، احتیاط مستحبّ آن است که کسانی که به واسطه شیر خوردن به او محرم میشوند، با او ازدواج نکنند و در نگاه کردن و دست دادن و مانند آن او را محرم ندانند. 10 - از ابتدای شیر خوردن بچه دو سال نگذشته باشد؛ بنابراین کودکی که در ابتدای ماه دوم تولد شروع به شیر خوردن کرده، چنانچه مقداری از شیر خوردن او بعد از ورود در ماه بیست و ششم از بدو تولد واقع شود، به کسی محرم نمیشود و اگر تمام مقدار معتبر را در ماه بیست و پنجم یا جلوتر بخورد محرم میشود. این امر در فرزند زن شیرده یا پیدایش شیر زن معتبر نیست؛ پس چنانچه از شروع شیر زن یا از شروع شیر خوردن کودک او بیش از دو سال گذشته باشد و با آن شیر کودک دیگری را با شرایط معتبر شیر بدهد، باعث محرمیت میگردد.