آیا می شود به علما و بزرگان دین توسل جست؟

توسل به بزرگان دین و علما و مومنین نه تنها اشکالی ندارد بلکه از مواردی است که حتی قرآن کریم هم به درستی آن تصریح دارد مثلا قرآن کریم در مورد دعای مؤمن در حق مؤمن می فرماید:
وَ الّذِینَ جاءوا مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنا اغْفِر لَنا وَلإِخْواننا الَّذِینَ سَبَقُونا بالإِیمان وَلاتَجْعل فی قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّک َ رَؤوفٌ رَحیم;( سوره حشر، آیه 10.‌)
و نیز کسانی که بعد از آنان (مهاجران و انصار) آمدند می گویند: پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفتند ببخشای، و در دل های ما نسبت به کسانی که ایمان آوردند (هیچ گونه) کینه ای مگذار! پروردگارا، تو حقّاً رئوف و مهربانی.‌
بنابراین، دعای مؤمنان در حق افراد با ایمان مؤثر است. پس انسان می تواند به یک مومن و عالم وارسته ای توسل جوید و از وی بخواهد که به خاطر آبرویی که او نزد خداوند دارد با دعای او به حاجات خود برسد.
جالب اینجاست که این مطلب اختصاص به شیعیان ندارد و اهل سنت نیز به بزرگان خود متوسل می شوند به طور نمونه خطیب بغدادی در تاریخ خود از شافعی نقل می کند: من به مزار ابوضیفه تبرّک جسته و همه روزه آن را زیارت می کنم و چون مرا حاجتی رسد دو رکعت نماز گزارده و در کنار قبر او آمده و از خداوند حاجتم را می خواهم که هنوز دور نشده روا می شود. (تاریخ بغداد،ج 1/ ص123)
در پایان توجه به یک نکته خالی از لطف نمی باشد و آن اینکه در زندگی روز مره ما مکررا اتفاق می افتد که در بعضی از مسائل دچار مشکلاتی می شویم، برای حل این مشکلات بسته به بزرگی و اهمیتی که دارند سعی می کنیم از راههای متفاوتی برای حل آن استفاده کنیم که یکی از مهمترین آنها واسطه قرار دادن برخی افراد مهم و ذی نفوذ برای حل مشکلات می باشد که در این صورت هر چه قدر این افراد مهمتر و مقرب تر باشند نتیجه نهایی برای ما بهتر و آسانتر می شود. حال شما فکر کنید در پیشگاه خداوند تبارک وتعالی برخی افراد هستند که بسیار ذی نفوذ و مقرب هستند و خداوند تبارک و تعالی هم مکررا از آنها در کتب ادیان الهی که در حقیقت کلام خود خدا می باشد به نیکی یاد کرده و آنها را عزیزترین مخلوقات خود خوانده است، در حالی که ما یقین داریم که در میان این افراد جایی نداریم چراکه با گناهانی که طول عمر خود مرتکب شده ایم دیگر جایی برای قرار گرفتن در این جمع برای ما وجود ندارد، حال چه باید بکنیم، به یقین انسانی که زرنگ و باهوش باشد سعی می کند به نحوی رضایت خداوند را سریع تر به دست آورده و زودتر توبه کرده و به مقصود خود برسد، پس بهترین کار این است که یک واسطه قوی و مطمئن پیدا کرده و به وسیله آن و با آبرویی که وی در نزد خدا دارد در طلب بر آمدن حاجت خود و یا توبه و استغفار باشیم چرا که قطعا اگر خود ما به تنهایی بخواهیم اقدامی صورت بدهیم به جهت اینکه سوابق ما خراب است کمتر احتمال موفقیت سریع وجود دارد ولی با واسطه قرار دادن اولیاء الهی و انبیا و اهل بیت عصمت و طهارت و بزرگان و علمای وارسته قطعا با آبرو و تقربی که آنها نزد خداوند دارند اگر آنها توجهی نمایند ما سریعتر و مطمئن تر به حوائج خود خواهیم رسید. پس انسان عاقل و باهوش هیچگاه چنین فرصتی را از دست نمی دهد