در برخی از منابع اهل سنت آمده است که؛ معاویه به جهت بغض و کینه‌ای که با حضرت امام علی(ع) داشت، با سنّت رسول اللّه مخالفت می‌کرد! از جمله اینکه؛ سعید بن جبیر می‌گوید: «روز عرفه در عرفات نزد ابن عباس بودم گفت: ای سعید! چرا صدای تلبیه مردم را نمی‌شنوم؟ گفتم: از معاویه می‌ترسند، ابن عباس، فوراً از خیمه خود بیرون آمده و با صدای بلند گفت: لَبَّیْکَ اللهُمَّ لَبَّیْکَ فَقَدْ تَرَکُوا السُّنَّةَ مِنْ بُغْضِ عَلِیٍّ»؛[1] لبیک اللهم لبیک! سنت رسول خدا را به علت دشمنی با علی ترک کردند!
و در برخی منابع دیگر این جمله ابن عباس این‌گونه آمده است: «...وَ إِنْ رَغِمَ أَنْفُ مُعَاوِیَةَ اللهُمَّ الْعَنْهُمْ...»؛[2] گرچه معاویه را خوش نیاید. خدایا! آنان را لعن و نفرین کن.
سِنْدی شارح سنن نسائی در توضیح این عبارت می‌گوید: «ای لأجل بغضه ای هو کان یتقید بالسنن فهؤلاء ترکوها بغضاً له»؛[3] یعنی برای کینه و بغض با علی (تلبیه را ترک می‌کردند)؛ چون حضرت علی به انجام سنت‌های پیامبر پایبند بود، و آنان برای کینه‌توزی با ایشان این سنت پیامبر(ص) را رها کردند. [1] . نسائی (متوفی: 303ق)، أحمد بن شعیب، السنن الکبری، ج 4، ص 151، مؤسسة الرسالة، بیروت، چاپ اول، 1421ق؛ سلمی نیشابوری (متوفی: 311ق)، أبو بکر محمد بن إسحاق، صحیح ابن خزیمة، ج 4، ص 260، المکتب الإسلامی، بیروت، بی‌تا؛ حاکم نیشابوری (متوفی: 405ق)، محمد بن عبد الله، المستدرک علی الصحیحین، ج 1، ص 636، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1411ق؛ مقدسی (متوفی: 643ق)، محمد بن عبد الواحد، الاحادیث المختارة أو المستخرج من الأحادیث المختارة مما لم یخرجه البخاری ومسلم فی صحیحیهما، ج 10، ص 378، دار خضر للطباعة والنشر والتوزیع، بیروت، چاپ سوم، 1420ق. [2] . بیهقی (متوفی: 458ق)، أحمد بن حسین، السنن الکبری، ج 5، ص 183، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ سوم، 1424ق. [3] . شرح سنن نسائی، باب التلبیة بالعرفة، حاشیه سندی بر ذیل این روایت.
