سخن گفتن در کودکی از انحصارات حضرت عیسی(ع) نیست، بلکه افراد دیگری نیز وجود داشتند که از این ویژگی برخوردار بودند. 1. از امام صادق(ع) روایت شده است که هر امامی هنگام ولادت لب به سخن گشوده است: «... فَإِذَا انْقَضَی صَوْتُ الْمُنَادِی أَجَابَهُ الْوَصِیُ‏ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ إِلَی آخِرِهَا فَإِذَا قَالَهَا أَعْطَاهُ اللَّهُ عِلْمَ الْأَوَّلِ وَ عِلْمَ الْآخِر»؛[1] وقتی(امام) از مادر متولد شد، دست بر زمین می‌گذارد و سر به آسمان بلند می‌کند. وقتی دست بر زمین می‌گذارد هر دانشی که خداوند از آسمان به زمین نازل کرد را فرا می‌گیرد و اما سر بلند کردن به آسمان چنین است که منادی از درون عرش از جانب پروردگار از افق اعلی به نام و نام پدرش او را صدا می‌زند می‌‌گوید باش خدا پایدارت بدارد بجهت عظمت خلقت. تو برگزیده من از میان خلقی و محل اسرار و گنجینه دانش منی، تو و هر کس ترا دوست داشته باشد مستوجب رحمت من است و ساکن بهشت می‌‏شود و هم آغوش حوریه. بعزت و جلالم سوگند کسی که ترا دشمن بدارد گرفتار شدیدترین عذاب خود می‌کنم اگر چه در دنیا برایش توسعه‌‏ای در رزق بدهم. وقتی صدای منادی پایان یافت، امام جواب می‌دهد «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ...»؛[2] خداوند، (با ایجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستی،) گواهی می‏‌دهد که معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش، (هر کدام به گونه‏ای بر این مطلب،) گواهی می‏دهند، در حالی‌که (خداوند در تمام عالم) قیام به عدالت دارد معبودی جز او نیست، که هم توانا و هم حکیم است. 2. کودکی که شاهد بر بی‌گناهی حضرت یوسف بوده و در برابر عزیز مصر بر بی‌گناهی او شهادت داده است: «وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها إِنْ کانَ قَمیصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَ هُوَ مِنَ الْکاذِبینَ* وَ إِنْ کانَ قَمیصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَکَذَبَتْ وَ هُوَ مِنَ الصَّادِقین»؛[3] و در این هنگام، شاهدی از خانواده آن زن شهادت داد که اگر پیراهن او از پیش رو پاره شده، آن زن راست می‏‌گوید، و او از دروغ‌گویان است. و اگر پیراهنش از پشت پاره شده، آن زن دروغ می‌‏گوید، و او از راست‌گویان است. «فألهم الله یوسف أن قال للملک سل هذا الصبی فی المهد فإنه یشهد أنها راودتنی عن نفسی، فقال العزیز للصبی فأنطق الله الصبی فی المهد لیوسف»؛[4] امام صادق(ع) می‌فرماید: خداوند به یوسف الهام فرمود که به عزیز مصر بگوید از کودک در گهواره بپرسد؛ و او شهادت می‌دهد که او مرا با اصرار به سوی خود دعوت کرد. پس عزیز مصر از کودک پرسید، خداوند آن کودک در گهواره را به سخن درآورد و برای یوسف شهادت داد. 3. در برخی روایات از پیامبر(ص) چنین نقل شده است: چهار نفر در طفولیت سخن گفتند: فرزند آرایشگر فرعون، شاهد یوسف، صاحب جریج و عیسی بن مریم.[5] [1] . صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد ص ، محقق، مصحح، کوچه باغی، محسن بن عباسعلی،‏ ج ‏1، ص 442، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق. [2] . آل عمران، 18. [3] . یوسف، 26، 27. [4] . قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب، ج‏1، ص 343، قم،‏ دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق. [5] . ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، تحقیق، یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، روض ج 11، ص 57، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج 6، ص 214، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق.
سخن گفتن در کودکی از انحصارات حضرت عیسی(ع) نیست، بلکه افراد دیگری نیز وجود داشتند که از این ویژگی برخوردار بودند.
1. از امام صادق(ع) روایت شده است که هر امامی هنگام ولادت لب به سخن گشوده است: «... فَإِذَا انْقَضَی صَوْتُ الْمُنَادِی أَجَابَهُ الْوَصِیُ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ إِلَی آخِرِهَا فَإِذَا قَالَهَا أَعْطَاهُ اللَّهُ عِلْمَ الْأَوَّلِ وَ عِلْمَ الْآخِر»؛[1]
وقتی(امام) از مادر متولد شد، دست بر زمین میگذارد و سر به آسمان بلند میکند. وقتی دست بر زمین میگذارد هر دانشی که خداوند از آسمان به زمین نازل کرد را فرا میگیرد و اما سر بلند کردن به آسمان چنین است که منادی از درون عرش از جانب پروردگار از افق اعلی به نام و نام پدرش او را صدا میزند میگوید باش خدا پایدارت بدارد بجهت عظمت خلقت. تو برگزیده من از میان خلقی و محل اسرار و گنجینه دانش منی، تو و هر کس ترا دوست داشته باشد مستوجب رحمت من است و ساکن بهشت میشود و هم آغوش حوریه.
بعزت و جلالم سوگند کسی که ترا دشمن بدارد گرفتار شدیدترین عذاب خود میکنم اگر چه در دنیا برایش توسعهای در رزق بدهم. وقتی صدای منادی پایان یافت، امام جواب میدهد «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ...»؛[2] خداوند، (با ایجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستی،) گواهی میدهد که معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش، (هر کدام به گونهای بر این مطلب،) گواهی میدهند، در حالیکه (خداوند در تمام عالم) قیام به عدالت دارد معبودی جز او نیست، که هم توانا و هم حکیم است.
2. کودکی که شاهد بر بیگناهی حضرت یوسف بوده و در برابر عزیز مصر بر بیگناهی او شهادت داده است: «وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها إِنْ کانَ قَمیصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَ هُوَ مِنَ الْکاذِبینَ* وَ إِنْ کانَ قَمیصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَکَذَبَتْ وَ هُوَ مِنَ الصَّادِقین»؛[3] و در این هنگام، شاهدی از خانواده آن زن شهادت داد که اگر پیراهن او از پیش رو پاره شده، آن زن راست میگوید، و او از دروغگویان است. و اگر پیراهنش از پشت پاره شده، آن زن دروغ میگوید، و او از راستگویان است.
«فألهم الله یوسف أن قال للملک سل هذا الصبی فی المهد فإنه یشهد أنها راودتنی عن نفسی، فقال العزیز للصبی فأنطق الله الصبی فی المهد لیوسف»؛[4] امام صادق(ع) میفرماید: خداوند به یوسف الهام فرمود که به عزیز مصر بگوید از کودک در گهواره بپرسد؛ و او شهادت میدهد که او مرا با اصرار به سوی خود دعوت کرد. پس عزیز مصر از کودک پرسید، خداوند آن کودک در گهواره را به سخن درآورد و برای یوسف شهادت داد.
3. در برخی روایات از پیامبر(ص) چنین نقل شده است: چهار نفر در طفولیت سخن گفتند: فرزند آرایشگر فرعون، شاهد یوسف، صاحب جریج و عیسی بن مریم.[5] [1] . صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد ص ، محقق، مصحح، کوچه باغی، محسن بن عباسعلی، ج 1، ص 442، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق. [2] . آل عمران، 18. [3] . یوسف، 26، 27. [4] . قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب، ج1، ص 343، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق. [5] . ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، تحقیق، یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، روض ج 11، ص 57، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج 6، ص 214، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق.
- [سایر] داستان حضرت عیسی(ع) و سخن گفتن در گهواره را بیان کنید؟
- [سایر] حدیث سلسله الذهب را برایم بنویسید؟
- [سایر] اسامی 12 نفر حواریون حضرت عیسی و 12 فرقه حضرت موسی چیست ؟ آیا در قرآن نامی از آنها آمده است ؟
- [سایر] معنی سوره یوسف را برایم بنویسید؟
- [سایر] سلام؛ جانشینان حضرت موسی(ع) (نقبای بنیاسرائیل) دوازده نفر بودند؛ جانشینان حضرت عیسی(ع) (حواریون) دوازده بودند. جانشینان پیامبر اسلام (ص) (امامان معصوم) دوازده نفر، دلیل این عدد دوازده چیست؟
- [سایر] لطفا در مورد آثار و فضایل نماز شب برایم بنویسید.
- [سایر] اگر ممکن است ثواب نماز جماعت را برایم بنویسید؟
- [سایر] آیا حواریون حضرت عیسی (ع) همان اوصیای ایشان بودند و چرا همۀ آنان در یک وقت و با هم بودند؟
- [سایر] آیا حواریون حضرت عیسی (ع) همان اوصیای ایشان بودند و چرا همۀ آنان در یک وقت و با هم بودند؟
- [سایر] در مورد ساده زیستی و زندگی خصوصی ایت الله خامنه ای برایم بنویسید ؟
- [آیت الله نوری همدانی] خُنْثی مُشْکله می تواند در نماز جمعه شرکت کند ، ولی نمی تواند مُکَمِّلِ عدد لازم – 5 نفر – یا امام جمعه باشد ، پس اگر غیر از او فقط چهار نفر جمع شده باشند ، نماز جمعه برگزار نمی شود و باید نماز ظهر بخوانند . وقت نماز جمعه
- [آیت الله مظاهری] اگر مال حلال با حرام مخلوط شود خواه مقدار حرام معلوم باشد یا نباشد و انسان بداند که صاحب آن از چند نفر معیّن بیرون نیست باید همه آنها را راضی نماید. 5 - جواهری که از آب بیرون آورده شود:
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خنثی مشکله(1) می تواند در نماز جمعه شرکت کند ولی نمی تواند مکمل عدد لازم (5 نفر) یا امام جمعه باشد، پس اگر غیر از او فقط چهار نفر جمع شده باشند نماز جمعه برگزار نمی شود و باید نماز ظهر بخوانند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پنج نفر (یا بیشتر) برای نماز جمعه مهیا شوند ولی در اثناء خطبه ها یا بعد از آنها و قبل از اقامه نماز متفرق شوند و برنگردند به طوری که کمتر از 5 نفر باقی مانده باشند وظیفه افراد باقی مانده، نماز ظهر است.
- [آیت الله علوی گرگانی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول مستحبّ است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد میکند، صلوات بفرستد.
- [آیت الله مظاهری] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) مستحب است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد میکند صلوات بفرستد.
- [آیت الله بروجردی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول) ع) مستحب است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد میکند صلوات بفرستد.
- [آیت الله سیستانی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم مستحب است صلوات را هم بنویسند . و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد میکنند صلوات بفرستند .
- [آیت الله شبیری زنجانی] موقعی انسان میتواند مشغول نماز شود که خودش یا نوع مردم اطمینان کنند که وقت داخل شده یا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند و بنا بر احتیاط واجب خبر دادن یک نفر عادل کافی نیست.
- [آیت الله مظاهری] اگر بخواهند چند نفر را برای به جا آوردن نماز میّت اجیر کنند، لازم نیست وقت معیّن کنند و میتوانند همه با هم شروع کنند.