قرآن کریم تکلم حضرت عیسی(ع) در گهواره را نشانه و معجزه میخواند؛ معجزهای که ضمن اثبات نبوت حضرت عیسی(ع) بر پاکی مادرش حضرت مریم و برائت وی از تهمتهای ناروای بنی اسرائیل دلالت دارد. مریم(19): 23 - 27. بر اساس روایات اهل بیت(ع)، این معجزه و تکلم در همان روزهای نخستین تولد - هنگامی که حضرت مریم با نوزادش میان قوم خود بازگشت - تحقق یافت و پس از آن، حضرت عیسی دیگر سخن نگفت تا زمانی که سایر نوزادان به سخن میآیند. مرحوم طبرسی، در تفسیر مجمع البیان ذیل آیات مربوط به تکلم حضرت عیسی در گهواره، میگوید: (و لمّا کلمهم عیسی بهذا علموا براءة مریم ثم سکت عیسی(ع) فلم یتکلم بعد ذلک حتی بلغ المدة التی یتکلّم فیها الصبیان؛ و چون حضرت عیسی با این کلمات در گهواره سخن گفت، بنیاسرائیل به برائت و پاکی حضرت مریم پی بردند. پس از آن حضرت عیسی دیگر سخن نگفت تا به دورانی رسید که نوع کودکان در آن دوران سخن میگویند.) مجمعالبیان، ج6، ص973. در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: (.. پس از این معجزه، حضرت عیسی سخن نگفت تا دو سال شد و در مدت این دو سال حضرت زکریّا حجّت خداوند بر مردم بود). بحارالانوار، ج14، ص255، ح51. البته مسیحیان درباره این معجزه سکوت کردهاند و آن را نفی یا اثبات نمیکنند؛ زیرا در کتابهای مقدس آنان نیامده است. کلام مسیحی، توماس میشل، ترجمه حسین توفیقی، ص67. بیتردید محتوای کلام حضرت عیسی(ع) در کودکی با عقاید مسیحیان منافات دارد. آن حضرت فرمود: (من بنده خدا هستم، خداوند به من کتاب اعطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است.)؛ مریم(19): 30. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 7/450022)
قرآن کریم تکلم حضرت عیسی(ع) در گهواره را نشانه و معجزه میخواند؛ معجزهای که ضمن اثبات نبوت حضرت عیسی(ع) بر پاکی مادرش حضرت مریم و برائت وی از تهمتهای ناروای بنی اسرائیل دلالت دارد. مریم(19): 23 - 27.
بر اساس روایات اهل بیت(ع)، این معجزه و تکلم در همان روزهای نخستین تولد - هنگامی که حضرت مریم با نوزادش میان قوم خود بازگشت - تحقق یافت و پس از آن، حضرت عیسی دیگر سخن نگفت تا زمانی که سایر نوزادان به سخن میآیند. مرحوم طبرسی، در تفسیر مجمع البیان ذیل آیات مربوط به تکلم حضرت عیسی در گهواره، میگوید: (و لمّا کلمهم عیسی بهذا علموا براءة مریم ثم سکت عیسی(ع) فلم یتکلم بعد ذلک حتی بلغ المدة التی یتکلّم فیها الصبیان؛ و چون حضرت عیسی با این کلمات در گهواره سخن گفت، بنیاسرائیل به برائت و پاکی حضرت مریم پی بردند. پس از آن حضرت عیسی دیگر سخن نگفت تا به دورانی رسید که نوع کودکان در آن دوران سخن میگویند.) مجمعالبیان، ج6، ص973. در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: (.. پس از این معجزه، حضرت عیسی سخن نگفت تا دو سال شد و در مدت این دو سال حضرت زکریّا حجّت خداوند بر مردم بود). بحارالانوار، ج14، ص255، ح51.
البته مسیحیان درباره این معجزه سکوت کردهاند و آن را نفی یا اثبات نمیکنند؛ زیرا در کتابهای مقدس آنان نیامده است. کلام مسیحی، توماس میشل، ترجمه حسین توفیقی، ص67.
بیتردید محتوای کلام حضرت عیسی(ع) در کودکی با عقاید مسیحیان منافات دارد. آن حضرت فرمود: (من بنده خدا هستم، خداوند به من کتاب اعطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است.)؛ مریم(19): 30. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 7/450022)
- [سایر] داستان سخن گفتن فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) در مورد تولد فرزندشان چیست؟
- [سایر] تولد حضرت عیسی(ع) چگونه بوده است؟
- [سایر] احادیثی از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) در مورد حضرت عیسی(ع) میخواهم؟
- [سایر] آیا حضرت خضر(ع) و عیسی(ع) هنوز در قید حیات هستند؟ کجا هستند؟
- [سایر] نظر حضرت عیسی(ع) درباره یکتایی خداوند چه بود؟
- [سایر] داستان حضرت آدم(ع) و شجره ممنوعه را توضیح دهید؟
- [سایر] داستان حضرت موسی(ع) و دیدن خدا را بیان کنید؟
- [سایر] فردی که مخفیگاه حضرت عیسی(ع) را فاش کرد، چه نام داشت؟ آیا او شبیه به عیسی(ع) شد و به صلیب کشیده شد؟
- [سایر] چرا حضرت عیسی (ع) را روح الله می نامیدند؟
- [سایر] وظایف حضرت عیسی (ع) بعد از نزول از آسمان چیست؟
- [آیت الله بروجردی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول) ع) مستحب است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد میکند صلوات بفرستد.
- [آیت الله بروجردی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول (ع) مانند محمّد و احمد، یا لقب و کُنیة آن جناب مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگر چه در نماز باشد مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] برای سجده بهتر از هر چیز تربت حضرت سیدالشهداء (ع) می باشد؛ بعد از آن خاک؛ بعد از خاک سنگ و بعد از سنگ گیاه است.
- [آیت الله سبحانی] اگر زن بگوید حائضم یا از حیض پاک شده ام، باید سخن او را پذیرفت.
- [آیت الله مکارم شیرازی] سخن گفتن از روی سهو و فراموشی و نسیان نماز را باطل نمی کند.
- [آیت الله جوادی آملی] .سیّدی که مستحقِ سهم سادات است , باید از طرف پدر به هاشم انتساب دا شته باشد و لازم نیست که از نسل حضرت پیامبر(ع) باشد؛ اما اگر کسی از طرف مادر انتساب به هاشم داشته باشد، کافی نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که وضو ندارد بنا بر احتیاط حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد؛ مس نماید. و بهتر آن است که اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا (ع) را هم مس ننماید.
- [آیت الله جوادی آملی] .سجده بر تربت حضرت سید الشهداء(ع) افضل از سجده بر سایر چیزهایی است که سجده بر آنها صحیح است. پس از آن, در فضیلت، خاک و سپس سنگ و پس از سنگ، گیاه است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است در شوهر دادن دختری که بالغه است یعنی مکلف شده؛ عجله کنند. از حضرت صادق (ع) روایت شده که یکی از سعادتهای مرد آن است که دخترش در خانه او حیض نبیند.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر(ص) و جانشینان آن حضرت (ع) عمداً نسبت دروغ بدهد . اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند ،روزة او باطل است .و احتیاط .اجب آن است که حضرت زهراسلام الله علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی ندارند .