پیامبر گرامی اسلام(ص) بعد از نزول کدام آیه از کدام سوره هرگز نخندید؟
روایات مختلفی در منابع اسلامی نقل شده است که پیامبر اسلام(ص) بعد از نزول آیاتی از قرآن دیگر نخندید: 1. بعد از نزول آیات 59 و 60 سوره نجم:[1] «آیا از این سخن (احوال امت‌ها و نزدیکی قیامت یا از قرآن) تعجّب می‌کنید، و می‌خندید و نمی‌گریید». 2. وقتی پیامبر خدا(ص) بنی امیه را به شکل میمون‌هایی بر منبرش دید، بسیار ناراحت شد، و تا زنده بود کسی او را خندان ندید، تا این‌که خدای تعالی آیه 60 سوره اسراء را نازل کرد:[2] «[به یاد آور] زمانی را که به تو گفتیم: پروردگارت احاطه کامل به مردم دارد [و از وضعشان کاملاً آگاه است.] و ما آن رؤیایی را که به تو نشان دادیم، فقط برای آزمایش مردم بود همچنین شجره ملعونه (درخت نفرین شده‏) را که در قرآن ذکر کرده‌ایم. ما آنها را بیم داده [و انذار] می‌کنیم اما جز طغیان عظیم، چیزی بر آنها نمی‌افزاید!».   [1] . ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، ج ‏18، ص 206، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق؛ زمخشری محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ‏4، ص 430، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق. [2] . بحرانی سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج ‏3، ص 544، تهران، بنیاد بعثت، چاپ اول، 1416ق؛ ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، ج ‏5، ص 85، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون، چاپ اول، 1419ق؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر الماثور، ج ‏4، ص 191، قم، کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، 1404ق.
عنوان سوال:

پیامبر گرامی اسلام(ص) بعد از نزول کدام آیه از کدام سوره هرگز نخندید؟


پاسخ:

روایات مختلفی در منابع اسلامی نقل شده است که پیامبر اسلام(ص) بعد از نزول آیاتی از قرآن دیگر نخندید:
1. بعد از نزول آیات 59 و 60 سوره نجم:[1] «آیا از این سخن (احوال امت‌ها و نزدیکی قیامت یا از قرآن) تعجّب می‌کنید، و می‌خندید و نمی‌گریید».
2. وقتی پیامبر خدا(ص) بنی امیه را به شکل میمون‌هایی بر منبرش دید، بسیار ناراحت شد، و تا زنده بود کسی او را خندان ندید، تا این‌که خدای تعالی آیه 60 سوره اسراء را نازل کرد:[2] «[به یاد آور] زمانی را که به تو گفتیم: پروردگارت احاطه کامل به مردم دارد [و از وضعشان کاملاً آگاه است.] و ما آن رؤیایی را که به تو نشان دادیم، فقط برای آزمایش مردم بود همچنین شجره ملعونه (درخت نفرین شده‏) را که در قرآن ذکر کرده‌ایم. ما آنها را بیم داده [و انذار] می‌کنیم اما جز طغیان عظیم، چیزی بر آنها نمی‌افزاید!».   [1] . ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، ج ‏18، ص 206، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق؛ زمخشری محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ‏4، ص 430، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق. [2] . بحرانی سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج ‏3، ص 544، تهران، بنیاد بعثت، چاپ اول، 1416ق؛ ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، ج ‏5، ص 85، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون، چاپ اول، 1419ق؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر الماثور، ج ‏4، ص 191، قم، کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، 1404ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین