خداوند در توصیف افرادی که راهی برای هدایت برایشان باز شده، اما گمراهی را ترجیح می‌دهند میفرماید: «آنان کسانی هستند که هدایت را به گمراهی فروخته‌اند و [این] تجارت آنها سودی نداده و هدایت نیافته‌اند».
این آیه در مورد منافقان و نیز آن دسته از اهل کتابی است که دانش خود را – که می‌تواند راهی به سوی هدایت خود و دیگران باشد – پنهان می‌کنند و در نگاهی کلی هر فردی که راهی به هدایت دارد، اما بیراهه می‌رود، مشمول این دسته آیات خواهد بود، زیرا مقصود از هدایت، راه راست و هدایت الهی است و این عبارت اشاره به در دسترس بودن هدایت برای منافقان و اهل کتاب – و حتی مشرکان - دارد و این‌که موقعیتش برای آنها کاملاً فراهم بود؛ به طوری که به راحتی می‌توانستند آن‌را بپذیرند و راه رستگاری را بپیمایند، ولی آنان به سمت آن نرفتند و بیراهه و گمراهی را انتخاب کردند.
