روزه‌های حرام از نظر شیعه کدام است؟

روزه‌های حرام عبارت است از:
1. روزۀ دو عید فطر و قربان.
2. روزۀ روز سی‌ام شعبان (روزی که نمی‌داند از ماه شعبان است یا رمضان) به نیّت اینکه از ماه رمضان باشد.
3. روزۀ ایام تشریق (یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذی‌حجه) برای کسی که در مِنا باشد، چه اشتغال به اعمال حج داشته باشد، یا نداشته باشد.
4. روزه گرفتن به جهت وفای به نذر معصیت.
5. روزۀ سکوت؛ به این معنی که نیّت سکوت و حرف نزدن نماید، اگر چه در بعضی از روز باشد.
6. روزۀ وصال؛ و آن عبارت از آن است که انسان نیت کند که در شب و روز یک بار خوراک بخورد یا چند شبانه روز متوالی از خوراک خودداری نماید.
7. همچنین احتیاط آن است که زن بدون اذن شوهر روزۀ مستحبی نگیرد، بلکه در صورتی که روزه مزاحم حق شوهرش باشد، و بلکه شوهر او را از روزه گرفتن نهی کند مطلقا (چه مزاحمت با حق شوهر داشته باشد چه نداشته باشد) نباید این احتیاط را ترک کند.[1]   [1] .  امام خمینی، سید روح اللّٰه، مترجم: اسلامی، علی، تحریر الوسیله، ج‌1، ص 555، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ 21، 1425 ه‍ ق.