بی‌گمان سؤال کردن کلید فهم بسیاری از حقایق است، و خرد حکم می‌کند انسان نسبت به هر موضوعی که مورد نیاز او است، برای تشخیص و تعیین راه حل به دانشمندان همان رشته رجوع نموده، پرسش‌های خود را مطرح، و به نظر آنها اعتماد کند. اما از آن‌‌جا که هر قانونی معمولاً استثنایی دارد، این اصل نیز بدون استثنا نیست؛ از این‌رو گاهی برخی از مسائل، پنهان بودنش برای حفظ نظام اجتماعی و مصالح افراد بهتر است. در این‌گونه موارد، جست‌وجوها و پرسش‌های پی در پی، برای پرده برداشتن از روی واقعیت، نه تنها پسندیده نیست، بلکه مذموم و ناپسند است؛ لذا در قرآن و روایات از سؤال‌های نابجا و بی‌مورد که نفع علمی و جنبه آگاهی بخشی ندارد و غالباً سبب مشوش‌شدن اذهان مردم، و بسا زمینه گمراهی داشته، نهی شده است که طبیعتاً نباید به آنها پاسخ داد.
