تفسیر (بسم الله الرّحمن الرّحیم) را با توجه به سخنان گهربار معصومان(ع) بیان کنید.

درباره‌ی تفسیر «بسم الله الرّحمن الرّحیم» به چند نمونه از سخنان ائمه اطهار(ع) اشاره می‌شود. 1. حضرت امام صادق(ع): «در ابتدای هر کار کوچک یا بزرگی بگوئید‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛‏ یعنی یاری می‌جویم بر این کار به خدایی که تنها عبادت او حق و درست است، نه عبادت غیر او، آنکه فریادرسِ فریادخواهان است و پذیرا و جوابگوی کسانی است که او را می‌خوانند. رحمان و بخشاینده است؛ چون؛ با توسعه‌ی رزق و روزی، بر ما، رحمت می‌آورد، و رحیم؛ یعنی مهربان در دین و دنیا و آخرت ما است که دین را بر ما آسان و سبک قرار داده است، و او بر ما- با جدایی ما از دشمنانش- رحمت آورد».[1] همچنین آن‌حضرت فرمود: «باء، بهاء و روشنی خدا، سین، سناء و رفعت خداست و میم، مجد و بزرگواری خداست و اللَّه، معبود هر چیزی است، رحمان، مهربان است به تمام خلقش، رحیم، مهربان به خصوص مؤمنان است».[2] 2. حضرت امام رضا(ع): «گفتن «بسم اللّه الرحمن الرحیم»؛ یعنی نشان می‌‏نهم بر خودم به نشانی از نشانه‌های خدا و این نشان، همان عبادت و بندگی است».[3]   [1] . شیخ صدوق، التوحید، محقق و مصحح: حسینی، هاشم،‏ ص 232، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1398ق. [2] . کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 114، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. [3] . شیخ صدوق، معانی الأخبار، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ص 3، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1403ق.